Mali ogrodnicy.

 Koniec zimy tuż, tuż. W powietrzu czuć powiew przedwiośnia. W ostatnich dniach dzieci były już zaangażowane w zmianę dekoracji sali i holu.   Zgromadziliśmy puszki  po karmie  dla kotów i za pomocą kolorowych papierów z ciekawymi wzorkami zamieniliśmy je w przepiękne  wiosenne doniczki. A co w nich posadzić ?. Zdziwienie dzieci było ogromne, gdy dowiedziały się,  że posadzimy trawę. Ale zanim to nastąpiło  dzieci doświadczały gleby za pomocą zmysłów – zapach,  wygląd, faktura, sypkość, kolor. Za pomocą lup i swoich paluszków badały co znajduje się w glebie. Po utrwaleniu etapów wysiewania i przypomnieniu sobie warunków i potrzeb roślin,  przystąpiliśmy do sadzenia. Nasze nowe doniczki wypełniliśmy  ziemią, włożyliśmy mnóstwo ziaren, aby gęsto wyrosła trawka  i teraz czekamy na efekty naszych prac. No i nie zapominamy o pielęgnacji. Za parę dni powinna pojawić się  pierwsze źdźbła trawki. Będzie nam przypominać o nadchodzącej wiośnie. Więc czekamy.

Projekt – „Sikorka”

Odkąd na naszym przedszkolnym oknie zwieszony został karmnik i regularnie zaczęły pojawiać się w nim kosy i sikorki , zainteresowanie życiem ptaków wśród dzieci znacznie wzrosło. Stąd wyjście naprzeciw zainteresowaniom dzieci i realizacja projektu edukacyjnego – „Sikorka”. Projekt obejmował działania dzieci z rożnych obszarów rozwojowych , były to działania przyrodnicze, matematyczne i plastyczne. W pierwszej kolejności dzieci poznały  w oparciu o motessoriańskie karty naukowe budowę sikorki. Teraz z powodzeniem wymieniają poszczególne  części ciała. Potrafią dość dobrze rozróżnić po  charakterystycznym upierzeniu i gatunki sikorek: skorka uboga, modraszka, czubatka, lazurowa, czarnogłówka  itp. Dzieci z ogromną  ciekawością  na podstawie serii ilustracji oglądały  gniazda sikorek. Układanie zadań tekstowych z  postawie ilustracji z sikorkami w roli głównej nie sprawiło dzieciom trudności. Liczenie i dobieranie cyfr  także. Bardzo interesujące okazało się poszukiwanie wiedzy o zwyczajach sikorek, ich ulubionym  pożywieniu i miejscach występowania. A na koniec słuchanie śpiewu sikorek było miłym zwieńczeniem wiedzy o tym pięknym gatunku ptaków.