Przełom października i listopada jest ostatecznym terminem zakończenia procesu diagnostycznego przez nauczycieli i poinformowania rodziców o wynikach. Uwarunkowane jest to koniecznością jak najszybszego:
- wypracowania kierunków działań i rozpoczęcia pracy indywidualnej z dziećmi,
- opracowania indywidualnych programów korygowania i wspomagania rozwoju,
- wytypowania i zgłoszenia dzieci, którym należy udzielić pomocy psychologiczno-pedagogicznej.
Przeprowadzenie przedszkolnej diagnozy pedagogicznej dziecka umożliwi zgromadzenie informacji, które mogą pomóc: – nauczycielowi w opracowaniu indywidualnego programu wspomagania i korygowania rozwoju dziecka, – rodzicom w poznaniu stanu gotowości dziecka do rozpoczęcia nauki w szkole i wspieraniu jego rozwoju,
– pracownikom poradni psychologiczno-pedagogicznej w dokonaniu pogłębionej diagnozy w odniesieniu do dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
Diagnoza jest podstawą do wypracowania systemu pracy zapewniającemu każdemu dziecku optymalny rozwój, zaś celem diagnozy jest opracowanie wskazań edukacyjnych, które będą stymulowały, wspierały i wspomagały rozwój potencjalnych możliwości dziecka.
Ważną zasadą diagnozy jest interpretowanie zdarzeń w przedszkolu z udziałem dziecka ze względu na ich znaczenie dla jego rozwoju. Celem tej analizy jest wskazanie umiejętności, które trzeba rozwinąć, usprawnić oraz takich, na których można oprzeć wspomaganie dziecka. Diagnoza pedagogiczna stanowi dla nauczycieli podstawę do właściwego planowania i organizowania pracy z dzieckiem. Zawiera rozpoznanie dotyczące rozwoju fizyczno-ruchowego, społeczno-emocjonalnego , poznawczego.
Nauczyciel poznaje dziecko poprzez rozmowy z rodzicami; umożliwiające zebranie informacji o specyfice funkcjonowania dziecka w warunkach domowych, o metodach wychowawczych stosowanych przez rodziców itp. poprzez przeprowadzenie obserwacji dziecka w różnych przejawach jego aktywności podczas pobytu w przedszkolu, na podstawie zastosowanych arkuszy diagnostycznych ukazujących poziom rozwoju poznawczego i poziom umiejętności.
Po przeprowadzonych obserwacjach nauczyciel dokonuje analizy i oceny zgromadzonego materiału (podsumowuje diagnozę) a następnie podczas rozmowy indywidualnej zapoznaje rodziców z jej wynikami w określonym terminie. Nauczyciel podczas rozmowy indywidualnej z rodzicem przedstawia charakterystykę indywidualnego rozwoju dziecka w poszczególnych sferach: społecznej, emocjonalnej, fizycznej, poznawczej a także poziom wiedzy i umiejętności z poszczególnych edukacji: językowej, matematycznej, poznawczej, społecznej.
Troska o prawidłowy rozwój dziecka w wieku przedszkolnym to jedno z najważniejszych zadań wychowania przeszklonego a zadanie to może być w pełni zrealizowane tylko przy ścisłej współpracy z rodzicami poprzez stworzenie wspólnie jak najlepszych warunków rozwoju dla dziecka. Zatem diagnoza przedszkolna jest podstawą działań wspierających rozwój dzieci nie tylko przez przedszkole, ale także przez rodziców i we współpracy z nimi. Dorośli, organizując dziecku warunki do rozwoju i dając mu wsparcie, stwarzają okazje
do ujawniania się możliwości rozwojowych, cech, uzdolnień czy talentów.
„Nie ulega wątpliwości jak pisze M. Łobocki – iż współpraca nauczycieli i rodziców jest ważnym czynnikiem prawidłowego funkcjonowania szkoły i rodziny. Warunkuje poprawny
rozwój umysłowy, społeczny i moralny uczniów, tj. wpływa korzystnie na ich postępy
w nauce i zachowaniu” zatem wśród czynników, warunkujących prawidłowy rozwój dzieci należy wymienić kwestę współpracy pomiędzy przedszkolem a rodzicami.