Rozwijanie słuchu fonematycznego, umiejętności analizy i syntezy słuchowej – zabawy głoskami, sylabami i literami

ĆWICZENIA W SYLABIZOWANIU

Zadanie1. Tworzenie słów z sylab. Dokończ słowo.

BA-
MA-
RO-
KO-
LA-
SA-

ZABAWY GŁOSKAMI

Zadanie 2.Wyszukiwanie przedmiotów rozpoczynających się podaną głoską.

Znajdź w domu przedmioty:

zaczynające się głoską t (telewizor, telefon, torba)
zawierające głoskę k ( kwiatek, kubek, sok, lodówka)

Zadanie 3. Posłuchaj bajki.

Bajka o Smutnej królewnie

Opowiem wam historię o zamku pełnym tajemnic. Otóż bardzo dawno temu spod wód oceanu wyłonił się piękny, okazały zamek. Widziały go podobno tylko trzy osoby, ale żadna z nich nie wiedziała dokładnie, kto w tym zamku mieszka. Mówili tylko, że jakaś piękna królewna, która była smutna, bo była bardzo samotna. Nigdzie nie wychodziła, nikt jej nie odwiedzał i niczego nie miała. Nie słyszała śpiewu ptaków, muzyki, nie widziała kolorowych kwiatów. Jej serce było również smutne, bo nie mogła odnaleźć swego ojca i jego wiernego przyjaciela.

Zadanie: Może wy pomożecie królewnie odnaleźć zagubionych przyjaciół?

Podobno kluczem do odnalezienie przyjaciół królewny jest ona sama. Może coś lub ktoś kryje się w słowie królewna?

KRÓLEWNA

Brawo! Ukryte słowa to: król i lew.

Znani są już mieszkańcy zamku. Jest to królewna, król i lew.

Pomogliście już królewnie odnaleźć przyjaciół. Teraz wykonajcie kolejne zadania.

Zadanie: załącznik 1

Narysuj w pobliżu zamku królewnę, króla i lwa. Pokoloruj zamek.

Zadanie: załącznik 2

Do zamku zmierza rycerz, który wiezie prezenty. Musisz odgadnąć co wiezie rycerz. Narysuj prezenty wzdłuż drogi kierując się wskazówkami:

pierwszy prezent zaczyna się głoską k a kończy głoską a. ( podpowiedź: korona, kura, klatka, koala)
drugi prezent zaczyna się głoską s ( podpowiedź: sukienka, stół, serce)
trzeci prezent zawiera głoskę r (podpowiedź: rower, tort, korale, ser)

Zadanie 4. Grupowanie przedmiotów rozpoczynających się taką samą głoską.

Klaśnij w ręce, gdy usłyszysz słowa zaczynające się głoską b, tupnij nogą, gdy usłyszysz głoskę s.

baran, skowronek, smok, butelka, broda, sowa, babcia, blok, sto, sala

Zadanie 5. Jaką głoskę słyszysz na końcu wyrazu?

kubek, pajac, mur, osa, tor, wagon, maki

Zadanie 6. Zabawa fonacyjna na samogłoskach: a, e, i, o, u, y z różnym natężeniem głosu.

Zaśpiewaj głoskę a na melodie Wlazł kotek na płotek

Jak najdłużej mów głoskę e …eeeeeeeeeeeeeeeeeeee

Nakrzycz na kogoś mówiąc głoski: i o

Powiedz u najpierw bardzo cicho, coraz głośniej i bardzo głośno: uuuuuuuuuuuuu

Powiedz y w następujący sposób:

– pytająco yyyyyy?
– krzycząco yyyyy!!

-prosząco

ĆWICZENIA NA MATERIALE OBRAZKOWYM

Zadanie 7. załącznik 3

UWAGI DLA RODZICÓW

Litera jest znakiem graficznym, a głoska jej odpowiednikiem słuchowym. Litery widzimy i piszemy, głoski słyszymy i wymawiamy (liter w wyrazie może być więcej niż głosek, np.: sz, cz, dz).
Spółgłoski należy wymawiać w miarę możliwości bez przygłosu w postaci „y” który w późniejszym okresie może utrudniać dziecku naukę czytania.
Przy wyodrębnianiu pierwszej i ostatniej głoski w wyrazie najlepiej jest zaczynać od wyrazów rozpoczynających i kończących się samogłoskami.
Stopień trudności materiału językowego do analizy i syntezy głoskowej i sylabowej

jednosylabowe wyrazy 2-głoskowe typu ul,
jednosylabowe wyrazy 3-głoskowe typu las,
dwusylabowe wyrazy 4-głoskowe typu wo-da,
dwusylabowe wyrazy 3-głoskowe typu o-sa,
jednosylabowe wyrazy 4- lub 5-głoskowe typu wilk, kret, sklep,
dwusylabowe wyrazy 5-głoskowe typu bra-ma, pa-lec,
dwusylabowe wyrazy 5-głoskowe typu lal-ka,
trzysylabowe wyrazy 6-głoskowe typu to-po-la.

Artykuł w wersji do druku

Sensoryczna nauka matematyki

Sensoryczna nauka matematyki

Matematyka. Część z nas na sam dźwięk tego słowa dostaje gęsiej skórki, tymczasem matematyka jest obecna wszędzie. To, jakie mamy do niej podejście, zależy nie tylko od naszych wrodzonych talentów do przedmiotów ścisłych, ale również od tego, jakich mieliśmy nauczycieli i w jakiej formie ta wiedza była nam przekazywana.Rozpoczynając ze swoim dzieckiem przygodę z matematyką, przede wszystkim należy pamiętać, że na wszystko jest czas i każde dziecko rozwija się inaczej. Nie przyspieszajmy niczego na siłę. Postarajmy się, żeby nauka matematyki w sposób naturalny wkradła się do codziennych czynności i zabaw, wówczas dziecko we własnym tempie przyswoi sobie niezbędną wiedzę.

Zabawa w matematykę

Zadbajmy o to, żeby szczególnie pierwsze kroki w tę dziedzinę były częścią odkrywania świata, doświadczaniem, eksperymentowaniem, a nie żmudną procedurą polegającą na wyuczeniu się na pamięć cyfr. Starajmy się włączyć w to jak najwięcej zmysłów. Dziecko najlepiej poznaje świat, gdy ma możliwość go dotknąć, poczuć. Kiedy chcemy wytłumaczyć mu, że liczba 10 jest większa od 1, pokazanie symboli na kartce niewiele mu powie. Jeśli natomiast do pierwszego pojemnika wrzucimy jeden, a do drugiego dziesięć koralików, a w dodatku pozwolimy dziecku zanurzyć w nich ręce, będzie mogło ono za pomocą konkretu, a nie abstrakcji zrozumieć różnicę.Zanim nasze dziecko wejdzie w tajemniczy świat całek i macierzy, powinno poznać podstawy – najlepiej i najłatwiej zrobić to w formie zabawy. Sposobów jest mnóstwo i nie potrzeba do tego jakiś szczególnie wyszukanych gadżetów. Do rozpoznawania cyfr warto wykonać solidne karty, które mogą się przydać do wielu zajęć wspierających naukę. Poniżej kilka inspiracji, jak w formie zabawy przekazać dziecku wiedzę matematyczną. Wszystkie są proste i niekosztowne.

Wyklejanki/Prace plastyczne

Możemy przygotować pomoce edukacyjne wcześniej albo wykonywać je razem z dzieckiem. Na wydrukowany bądź namalowany przez dziecko szablon przyklejamy dodatki w takiej liczbie, jaką wskazuje wylosowana cyfra. Może to być doklejanie oczu potworom, kropek biedronce, gałek lodów w rożku, piór ptakowi czy pestek arbuzowi.

Liczenie ze smakiem

Kto powiedział, że do nauki liczenia nie można włączyć zmysłu smaku? Na podwieczorek przygotujmy kilka miseczek z różnymi smakołykami: rodzynkami, pestkami dyni, kawałkami owoców. Dziecko wybiera kartę i kładzie sobie (do jogurtu, na talerzyk albo prosto do buzi) tyle wybranego smakołyku, ile wynosi wartość wylosowanej cyfry. Jest to motywacja do szybkiego zrozumienia, która cyfra oznacza mniej, a która więcej.

Wyszukaj i policz.Do tej zabawy dobrze jest mieć przygotowany stały zestaw pomocy edukacyjnych. Mogą to być guziki czy koraliki w określonych kolorach albo wydrukowane szablony. Rozkładamy je na stoliku i prosimy o odnalezienie i policzenie np. czerwonych koralików, zielonych guzików, pszczółek czy biedronek. Na koniec dziecko ma odnaleźć kartę z cyfrą odpowiadającą ilości.

4. Nawlekanie koralików

Dziecko losuje kartę, a następnie nawleka na sznurek czy rzemyk odpowiednią liczbę koralików.

Sortowanie

Przygotowujemy 10 miseczek, kubeczków czy rolek po papierze toaletowym; numerujemy je kolejno. W osobnym pojemniku trzymamy przedmioty, które będą segregowane. Mogą to być guziki, kasztany, patyczki czy jakiekolwiek inne skarby. Dziecko wrzuca do środka liczbę przedmiotów odpowiadającą cyfrze podanej na pojemniku.

Lokomotywa

Drukujemy wagony z określonymi cyframi i wsadzamy pasażerów lub wybrany przez dziecko towar w takiej ilości, jaka jest wskazana na wagonie.

Zabawa klockami

Przyklejamy cyfry do klocków albo po prostu budujemy wieżę z takiej ich liczby, jaka jest wskazana na wybranej karcie.

Koło i klamerki

Wycinamy z papieru koło i dzielimy je na 10 równych części. W każdej rysujemy kolejno określoną liczbę kropek: 1, 2, 3… Na brzegach klamerek do bielizny wypisujemy cyfry 1–10. Zadaniem dziecka jest dopasować cyfrę do liczby kropek w danym przedziale i przypiąć odpowiedni spinacz.

Pudło na żetony

Wycinamy żetony z kolorowego, grubego papieru, w pudle robimy szpary. Każda z nich ma przyporządkowany kolor i cyfrę. Przykładowo pierwsza szpara będzie oklejona dookoła kolorem niebieskim, obok będzie cyfra 1; wykonujemy więc jeden żeton w kolorze niebieskim. Druga, oklejona kolorem zielonym, obok będzie miała cyfrę 2, więc musimy wykonać dwa zielone żetony. Dla ułatwienia możemy zrobić różne rozmiary szpar dla określonych kolorów – ale muszą im odpowiadać odpowiednio różne rozmiary żetonów.

Przeciąganie sznurka

Na grubej kartce (gramatura minimum 250 g/m2) drukujemy bądź rysujemy cyfry. Następnie ich wnętrze dziurawimy śrubokrętem albo ołówkiem. Zadaniem dziecka jest przewlekanie sznurka przez dziurki wzdłuż ścieżki danej cyfry. Zamiast kartki można użyć tektury albo styropianowych tacek po produktach spożywczych.

Rysowanie paluszkiem

Do pudełka (np. po butach) wsypujemy piasek. Losujemy kartę i prosimy dziecko, żeby narysowało paluszkiem w piasku kształt wylosowanej cyfry.

Losowanie

Przed tą zabawą można wybrać się na spacer w poszukiwaniu skarbów. Kamyki, patyczki, szyszki będą doskonale się nadawały. Skarby wsypujemy do worka i prosimy o wylosowanie 5 szyszek. Dziecko musi zaangażować w tę zabawę zmysł dotyku. Na końcu prosimy o wskazanie karty z cyfrą 5.

Przyczepianie kamerek

Do kartki z wydrukowaną cyfrą dziecko przypina tyle klamerek do bielizny, ile wskazuje cyfra. Grzbiety klamerek możemy pokolorować na taki kolor jak cyfra na kartce. To ułatwi sortowanie.

Nauka z muzyką

W naukę liczenia przez zabawę włączmy również zmysł słuchu. Ile razy uderzyłam łyżką w garnek? Ile razy klasnęłam? Ile razy klepnęłam cię w kolano czy plecy?

Szczypce w ruch

Do tej zabawy potrzebne nam są pojemniki w postaci wytłoczek po jajkach albo foremek na muffiny, szczypce do grilla czy cukru w kostkach i dowolne drobne elementy. Na dnie pojemnika kładziemy karteczki z cyframi, a zadaniem dziecka jest włożyć do niego tyle przedmiotów, ile wskazuje cyfra. W tej zabawie świetnie sprawdzają się guziki, kamyki czy małe pompony pasmanteryjne.

16. Nakarm mnie

Przygotowujemy arkusze z ulubionymi zwierzętami dziecka. Na brzuszku powinny mieć przyklejoną bądź wydrukowaną cyfrę. Na osobnych karteczkach drukujemy małe przysmaki zwierząt. Dziecko losuje kartę, jeśli jest to żabka z cyfrą 5, jego zadaniem jest położyć na arkuszu 5 karteczek z muchami, jeśli pszczółka z cyfrą 3 – 3 karteczki z kwiatkami.

Paluszek i główka

Na kartce w pionie wpisujemy kolejno cyfry, obok każdej rysujemy głowę gąsienicy. Zadaniem dziecka jest domalowanie paluszkiem zamoczonym w farbie takiej liczby brzuszków, jaką wskazuje cyfra. Pierwsza gąsienica będzie bardzo krótka, ostatnia bardzo długa. To ćwiczenie wykonane do końca świetnie ukaże dziecku różnice pomiędzy poszczególnymi cyframi, podziała na wyobraźnię.

Wycinanki

Jeśli macie dziurkacz szczypcowy, niech dziecko wytnie tyle dziurek w kartce, ile wskazuje cyfra.

Wyklejanki – malowanki

Niech dziecko wylepi cyfrę plasteliną, wydzierankami z kolorowego papieru, małymi pomponami albo pomaluje farbką, cokolwiek, byleby spełniało swoje artystyczne zapędy, mieszcząc się w granicach kształtu cyfry.

Zabawa sznurkiem

Możemy poprosić dziecko, żeby ułożyło kształt cyfry na wydrukowanym szablonie albo obok niego. Ważne, żeby sznurek był bardzo plastyczny.

Piszemy – znajdujemy

Wyciągamy kartę, a dziecko ma znaleźć np. biedronkę z taką samą liczbą kropek.

Wykorzystanie istniejących zabawek

Mastermind, drewniane klocki, spadające małpki czy mnóstwo innych zabawek i gier można zamienić w pole do nauki matematyki. W krainie małpek zapanował chaos – w niebieskim obozie znów jedna uciekła, musimy je przeliczyć. W miasteczku wieży wybudowanych z klocków pojawia się złodziej i po tym jak mały konstruktor się odwróci, znika jakaś „cegła”. Trzeba pilnie wezwać budowniczego i dołożyć element do zniszczonej wieży. Ciężarówka właśnie przywiozła 4 cegły, trzeba ją rozładować. W żłobku trzy pluszaki chcą skakać po łóżku, dwa są głodne, a cztery zrobiły siusiu i trzeba im zmienić pieluszkę – ręce pełne roboty.

Jeśli widzimy, że nauka liczenia nawet w takiej postaci nudzi albo irytuje dziecko, odpuśćmy na kilka dni. Wyciągając pomoce, oznajmijmy, że mamy ochotę na tę zabawę i spytajmy, czy dziecko chce dołączyć. Jeśli widzimy stanowczy sprzeciw, nie nalegajmy, odłóżmy to na jakiś czas albo spróbujmy nauki w innej formie. Najważniejsze to do niczego nie zmuszać i nie wywierać na dziecku presji.

Oprócz wykorzystywania wyżej zaproponowanych zabaw, starajmy się, żeby liczenie było wpisane w codzienny rytm dnia. Przykład? „Nakryj, proszę, do stołu. Dziś obiad wspólnie zje pięć osób. Rozłóż więc pięć widelców”, „Popatrz, zerwałam trzy kwiatki żółte i dwa białe. A Ty?”, „Spójrz, narysowałam patykiem na ziemi cyfrę 2. Przyniesiesz mi dwa kamienie i położysz obok?”.

Powodzenia!

https://dziecisawazne.pl/sensoryczna-matematyka/

Język angielski- materiały do pracy z dzieckiem . In my house – w moim domu.

Utrwalenie nazw pomieszczeń w domu

Powiedz jakie pomieszczenia widzisz na obrazu.

2. Wytnij i przyporządkuj przedmioty do właściwego pomieszczenia w domu

Wytnij ilustracje przedstawiające pomieszczenia w domu( living room – salon, kitchen- kuchnia, bedroom- sypialnia, dining room- jadalnia) w 2 egzemplarzach i zagraj w grę memory. Poukładaj obrazki na stole odwrotną strona ( tak żeby nie było widać ilustracji) odszukaj dwa takie same obrazki. Powiedz po angielsku co przedstawiają.

Na wiejskim podwórku

Drogie dzieci spójrzcie na ilustrację

Co to za miejsce?

Różne zwierzęta tam bywają

pewnie wszystkie się znają,

chodzą, brykają i skaczą,

muczą, gęgają i gdaczą.

Każde z nich domek swój ma

pan gospodarz o nich dba (wiejskie podwórko)

Dzisiaj drogie dzieci porozmawiamy o zwierzętach. Czy pamietacie jak nazywamy zwierzęta, które hodujemy w gospodarstwie?( są to zwierzęta hodowlane)

Spróbujcie wymienić nazwy zwierząt, które hodujemy w gospodarstwie? Dzieci wymieniają znane im nazwy zwierząt.( krowa, koń, kura, owca, itd)

Co dają nam zwierzęta hodowlane?

Zachęcam do nauki piosenki ,,,Co nam dają zwierzęta? Prezentacja piosenki -zamieszczam link do strony internetowej:

https://www.youtube.com/watch?v=8E5JeRPT4E4

Zagadki:

Choć się zielonej trawy naje, to białe mleko daje (krowa).

/tak to krowa /- Co nam daje krowa? ( mleko)

Spróbujcie się zastanowić i odpowiedzieć jakie produkty , powstaje z mleka od krowy. To mleko, ser, śmietana , jogurt.

Poduszka ma cztery rogi, a ona tylko dwa.

Krowa nie ma brody, a ona ją ma.

Sierść białą ma jak brzoza, wiesz już przecież. To jest …. (koza)

W chlewiku mieszka tłuścioszka znana,

Przez ludzi na słoninkę i mięso hodowana. ( świnia)

Szybko biega, rży i parska.
Na śniadanie – owsa garstka.
Potem w stajni grzecznie stoi.
Czeka, aż go ktoś napoi.
Ty odważnie podejdź doń,
bo to jest po prostu …(koń)

Dzięki niej na zimę
masz czapkę i szalik.
A gdy w góry pojedziesz,
ujrzysz ją również na hali. …(owca)

Chodzi po podwórku, o ziarenka prosi, siaduje na grzędzie, pyszne jajka znosi (kura).

Czy wiesz od którego zwierzęcia pochodza poszczególne produkty? Połącz produkty z właściwym zwierzątkiem.

Zachecam Was dzisiaj do wykonanie według zamieszczonego wzoru wybranego przez siebie zwierzątka świnki, owcy lub krowy. Życzę miłej zabawy.

Rodzice dzieciom – upominek z okazji Dnia Dziecka.

„Dzieci są nadzieją, która rozkwita wciąż na nowo, projektem, który nieustannie się urzeczywistnia, przyszłością, która pozostaje zawsze otwarta”.

Bycie rodzicem to jedna z najpiękniejszych, najważniejszych, ale także najtrudniejszych ról życia, dlatego dzisiaj kochane dzieci, w dniu Waszego święta, Wasi najdrożsi Rodzice, chcąc podziękować Wam za każdy dzień wspólnego życia, przygotowali dla Was taką oto niespodziankę. Niech te umieszczone poniżej zdjęcia, staną się dla Was kochani niezapomnianą laurką z życzeniami złożonymi przez Waszych Rodziców, bo przecież każde z tych zdjęć to inna historia ogromnej miłości, poświęcenia, oddania, radości i wzruszeń. Niechaj każdy dzień będzie dla Was niezapomnianą przygodą. Piszcie swoją własną historię, a Wasi Rodzice niech zawsze będą dla Was pierwszymi i najważniejszymi drogowskazami. Wszystkiego najpiękniejszego KOCHANI!

Jeszcze raz dziękujemy Rodzicom za zaangażowanie i pomoc w organizacji naszego wirtualnego upominku dla dzieci.

Dzieci z różnych stron świata.

Dzieci z różnych stron świata.

Cele główne:
– rozwijanie mowy,
– kształtowanie postawy tolerancji w stosunku do innych,
– rozwijanie sprawności manualnej,
– dostrzeganie różnic i podobieństw pomiędzy dziećmi różnych ras.

1. Moi drodzy na początek proponuję ćwiczenia gimnastyczne. Musimy o nich pamiętać, ponieważ aktywność ruchowa jest bardzo ważna.

https://www.youtube.com/watch?v=LVSMZjOwcTQ

Słuchanie opowiadania czytanego przez rodzica- A. Widzowskiej –„Inny.”
Do grupy Ady dołączył nowy przedszkolak. Pani przedstawiła go dzieciom i powiedziała, że ma na imię Anuj. Nikt nie chciał się z nim bawić, bo wyglądał inaczej niż wszyscy: miał ciemną skórę i czarne oczy, tak czarne jak nocne niebo. Chłopiec siedział w kąciku i rysował coś na kartce.
– To piesek? – zapytała Ada, przyglądając się rysunkowi.
– Tak, mój dog – odpowiedział chłopiec i dorysował żółte słońce.
Ada znała to angielskie słowo i wiedziała, że dog to znaczy pies. Zawsze marzyła o jakimś zwierzątku, ale niestety, była uczulona na sierść i po spotkaniu z psem lub kotem od razu zaczynała kichać.
– Nie baw się z nim – szepnęła jej na ucho Kasia. – On jest z innego kraju.
– Jest miły – powiedziała Ada. – I ładnie rysuje.
Od tej pory Ada i Anuj często bawili się razem: układali wieże z klocków, budowali zoo i ustawiali w nim plastikowe zwierzątka, kręcili się na tej samej karuzeli. Chłopiec znał dużo dziwnych słów, których Ada nie rozumiała, ale z radością uczyła go wymowy polskich słów.
– To jest huśtawka, potrafisz powiedzieć?
– Fuś… fuś… fuśtajka – próbował wymówić Anuj.
Ada również nauczyła się nowych słów po angielsku i dowiedziała się, że Anuj urodził się w Indiach, a jego imię znaczy „młodszy brat”.
– Ja mam starszego brata Olka, ale jak chcesz, to możesz być moim młodszym braciszkiem – zaproponowała. Zbliżały się Dzień Babci i Dzień Dziadka, więc dzieci przygotowywały przedstawienie. Kilkoro z nich nie chciało występować razem z nowym kolegą.
– Ja nie będę z nim tańczyć – naburmuszyła się Ola.
– Moja mama powiedziała, że on jest z dzikiego kraju – stwierdził Jaś.
– A mój tata mówi, że oni jedzą palcami.
– Nieprawda! Anuj był u nas w domu z mamą i tatą. I wcale nie jedli palcami! – odezwała się Ada. Słysząc to, pani poprosiła, żeby dzieci usiadły w kółeczku na dywanie, i opowiedziała im bajkę o króliczku Trusiu. Truś był czarny, chociaż wszystkie króliki w stadzie były białe. Okazało się jednak, że czarny królik był najodważniejszy ze wszystkich i to właśnie on uratował Białe Uszate Królestwo.
– Nie wolno się z nikogo śmiać i mówić, że jest inny lub gorszy. Na świecie żyje wielu ludzi, którzy różnią się kolorem skóry, mową i zwyczajami. Ważne, żebyśmy się od siebie uczyli i pomagali sobie wzajemnie. Ada podeszła do Anuja i wzięła go za rękę.
– On jest moim młodszym bratem – powiedziała. – I razem zagramy babcię i dziadka w naszym teatrzyku! Okazało się, że Anuj ma śliczny głos i potrafi śpiewać jak skowronek. W dodatku nauczył się na pamięć trudnego wiersza po polsku i ani razu się nie pomylił. Największe wrażenie jednak zrobili na wszystkich babcia i dziadek Anuja. Byli ubrani kolorowo jak motyle i poczęstowali dzieci indyjskimi ciasteczkami. Gdyby wszyscy na świecie byli tacy sami, nie działoby się nic ciekawego.

Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania:
Drodzy Rodzice możecie w tym miejscu porozmawiać z dzieckiem na temat treści opowiadania. Możecie zapytać:
– Kim był nowy przedszkolak w grupie Ady?
– Jak dzieci zareagowały na nowego kolegę?
– Jak mógł się czuć Anuj, gdy dzieci nie chciały się z nim bawić?
– Jaką bajkę opowiedziała pani dzieciom?
– Czy wszyscy muszą być tacy sami?

3. Rozmowa na temat tolerancji.
Rodzic pyta dziecko, czy wie, co oznacza słowo „tolerancja”. Wyjaśnia jego znaczenie, tłumacząc, że tolerancja polega na akceptowaniu inności jakiejś osoby: przyjmujemy ją taką, jaka jest, nawet jeśli ma inny kolor skóry, inaczej wygląda czy się ubiera inaczej niż my. Tak jak każdy kwiat jest inny, tak również każdy człowiek jest inny. Wtedy, gdy ludzie wzajemnie sobie pomagają, troszczą się o siebie i są dla siebie dobrzy, tworzą piękny bukiet kwiatów. Rodzic. prosi, aby dziecko kilkakrotnie powtórzyło słowo tolerancja – możemy poprosić dziecko o podzielenie tego wyrazu na sylaby, o nazwanie pierwszej głoski.

Widzicie kochani, że każdy z nas jest inny, ale to nie znaczy, że gorszy. Dzieci z każdego zakątka świata mają takie same marzenia, lubią się bawić i spędzać mile czas. Poniżej umieściłam link do filmiku„Dzieci Świata” – obejrzyjcie sobie a zobaczycie co robią, jak wyglądają, co lubią dzieci z innych kontynentów, bo dzisiaj jest Międzynarodowy Dzień Dziecka, zatem wszystkie dzieci, niezależnie od tego skąd pochodzą, świętują wspólnie z Wami. Pamiętajcie, że:
− Wszystkie dzieci lubią się bawić.
− Wszystkie dzieci chcą mieć koleżanki i kolegów.
− Wszystkie dzieci cieszą się, gdy jest im wesoło.
− Wszystkie dzieci płaczą, gdy jest im smutno

https://www.youtube.com/watch?v=zl_dYe03Yx0 – Dzieci świata

Na koniec proponuję ćwiczenia wzmacniające poczucie własnej wartości – Lustro.
Rodzic zaprasza dziecko przed duże lustro, tak aby była widoczna cała sylwetka dziecka. Prosi, aby dziecko przyjrzało się sobie i powiedziało, co u siebie lubi, np. swoje włosy, oczy, ręce, to, że szybko biega, pięknie rysuje, pomaga innym, dzieli się zabawkami itd. Rodzic i może uzupełniać wypowiedź dziecka, wskazując tylko pozytywne cechy. Na koniec wypowiedzi dziecka ,rodzice mówią razem: Jesteś wspaniały i dziecko powtarza samodzielnie: Jestem wspaniały!

Kochani, korzystając z tego, że przecież wszyscy jesteście także naszymi ukochanymi dziećmi, przyłączając się do życzeń Waszych Rodziców, w imieniu całej społeczności przedszkolnej, pragnę złożyć Wam najlepsze i najpiękniejsze życzenia. Rośnijcie zdrowo, uśmiechajcie się często i bądźcie dumą dla swoich Rodziców. Wszystkiego najlepszego nasze kochane przedszkolaki 🙂

Miejcie piękny dzień…Moc uścisków i całusów dla wszystkich!

Dla chętnych w załączniku umieszczam kolorowanki związane z dzisiejszym tematem.