Autor: Beata Wójcik

Lekcja ekspercka z Panią PIELĘGNIARKĄ – mamusią Emilki

22 listopada przedszkolaki z grupy Czerwonej odwiedziła Pani Małgosia – mamusia Emilki.

Pani Gosia pracuje jako pielęgniarka w Klinicznym Szpitalu Wojewódzkim w Rzeszowie, gdzie z wielkim oddaniem wypełnia swoją pracę.

Pani Gosia przyszła ubrana w mundurek, w którym chodzi do pracy. Pokazała dzieciom  charakterystyczny biały czepek z czarnym paskiem, który kiedyś nosiły pielęgniarki. Nasze dziewczynki chętnie go przymierzały. Oprócz charakterystycznego czepka pielęgniarki nosiły białe fartuchy teraz zakładają białe albo kolorowe mundurki, dzięki temu wzbudzają zaufanie zwłaszcza wśród najmłodszych pacjentów. Pani Gosia opowiedziała nam o obowiązkach jakie do niej należą. Pokazała strzykawki, probówki laboratoryjne do różnego rodzaju badań, igły, termometr, stetoskop, ciśnieniomierz elektroniczny oraz zegarowy a także glukometr do mierzenia poziomu cukru we krwi. Pani Małgosia przypomniała nam również o konieczności dbania o higienę osobistą, częstym, dokładnym myciu rąk oraz o jedzeniu warzy i owoców, które są cennym źródłem witamin niezbędnych dla naszego zdrowia. Pani Gosia za pomocą eksperymentu pokazała w jaki sposób myć dokładnie ręce. Przedszkolaki również pokazywały jak należy to właściwie robić.  Dzieci z zainteresowaniem uczestniczyły w lekcji, zadając pytania, które je nurtowały.

Na zakończenie przedszkolaki otrzymały kolorowanki oraz naklejki. Pani Gosi pomagała jej osobista asystentka – Emilka. Kto wie, może pójdzie w ślady swojej mamusi i też będzie pielęgniarką.

Pani Gosiu jeszcze raz serdecznie dziękujemy za ciekawą lekcję, za zaangażowanie i współpracę.

Zapraszamy wszystkich  chętnych rodziców do przeprowadzenia lekcji, zaprezentowania swojego zawodu, hobby, przeczytania bajki. Dla dzieci jest to ogromna radość, gdy mogą zobaczyć swojego rodzica prowadzącego dla całej grupy zajęcia 🙂

 

Artystyczne wykonanie piosenki „Magiczna przyroda Swojaków” – zadanie konkursowe w ramach programu „Szkolne przygody Gangu Swojaków”

Przedszkolaki z grupy Czerwonej w ramach programu edukacyjnego „Szkolne przygody Gangu Swojaków” przystąpiły do zadania konkursowego, którym było artystyczne wykonanie piosenki opisującej zagrożone gatunki zwierząt. Udział przedszkolaków w zadaniu konkursowym sprawił im wiele radości. Zarówno dzieci, jak i rodzice i nauczyciele bardzo zaangażowali się w to przedsięwzięcie. Nauczyciele przygotowali scenografie, rodzice stroje, a do dzieci należało najważniejsze zadanie – wcieliły się w role głównych bohaterów – SWOJAKÓW. To było dla nas wszystkich ciekawe wyzwanie. Z niecierpliwością czekamy na ogłoszenie wyników.

Drodzy Rodzice serdecznie dziękujemy za zaangażowanie i przygotowanie pięknych strojów 🙂

 

DOM DLA JEŻA:)

Zima to trudny czas dla zwierząt. Dlatego każdy gatunek wytworzył mechanizmy, które pomagają mu ją przetrwać. Jednym z nich jest sen zimowy, który przestawia na tryb ekonomiczny organizm zwierzęcia. Sen zimowy to fizjologiczny stan odrętwienia organizmu, objawia się on spowolnieniem procesów życiowych.

Sen ten czasami bywa nazywany hibernacją, wyróżniamy jednak kilka form spowolnienia czynności życiowych. Niektóre zwierzęta, jak niedźwiedzie, jenoty czy borsuki, wpadają w letarg, dość łagodną formę snu zimowego, którą mogą przerwać bez większych szkód dla zdrowia. Zdarza im się obudzić z drzemki w czasie chwilowego ocieplenia, poczucia niebezpieczeństwa czy głodu.  Pobudkę wywołuje  również  poród. Samice niedźwiedzia rodzą młode właśnie w okresie od grudnia do lutego. Potomstwo wychodzi poza gawrę dopiero wiosną.

Inne ssaki, zwłaszcza te mniejsze, jak jeże, nietoperze, świstaki czy popielice, zapadają w hibernację. Wówczas ich procesy fizjologiczne ulegają spowolnieniu, spada temperatura ciała i ilość oddechów. Sen jest głęboki, a wybudzanie trwa długo.

Zwierzęta zapadają w sen zimowy na kilka bądź nawet 28 tygodni. Niektóre zwierzęta hibernują już od października. Nim jednak zasną na tak długo, muszą się odpowiednio przygotować. Dlatego też gromadzą podskórną tkankę tłuszczową lub zapas pokarmu w legowisku. 

Jeże gromadzą ogromne zapasy tłuszczu, przez co ich masa ciała podwaja się w ciągu zaledwie trzech tygodni. Dorosły jeż waży ok. 1 kg, a jesienią przybiera na wadze aż do 1,9 kg. Jeż zasypia naprawdę mocno. Obudzony w środku zimy może jej nie przetrwać. Zapadnięcie w stan hibernacji wymaga sporych nakładów energii, dlatego nie należy dotykać jeży, tylko zostawić je w spokoju. Poza tłuszczykiem przed utratą ciepła zwierzęta chroni również owłosienie, które jest zmieniane zwykle dwa razy w roku, przed i po zimie. Wersja zimowa jest dodatkowo ocieplona – pomiędzy włosami ościstymi wyrastają delikatne, puchowe włoski wełniste, które doskonale izolują przed chłodem. Jeże zasypiają pod konarami drzew, w jamach ziemnych lub pod zeschłymi liśćmi.

Postanowiliśmy zatem, że zbudujemy dom dla jeża w naszym ogrodzie 🙂 Pozbieraliśmy patyki i liście. Z patyków stworzyliśmy konstrukcję, wszystko przykryliśmy liśćmi i legowisko dla jeża było gotowe. Obok niego wbiliśmy tabliczkę DOM DLA JEŻA. Może akurat jakiś jeż znajdzie tam schronienie 🙂

 

Realizacja programu edukacyjnego „Szkolne przygody Gangu Swojaków”

Grupa Czerwona realizuje program edukacyjny „Szkolne przygody Gangu Swojaków”. Program ma na celu pokazać dzieciom piękno polskiej przyrody oraz odkryć przed nimi sekrety otaczającego ich środowiska. Nowi bohaterowie Swojaki – wśród których są także zagrożone i chronione gatunki zwierząt, przybliżyły dzieciom różne regiony Polski, w których występują. Pokazały im co kryje przyroda i jak żyć z nią w zgodzie. W ramach programu mogliśmy korzystać z materiałów edukacyjnych przygotowanych przez organizatora: scenariuszy, prezentacji, podcastów oraz animacji.

    Odwiedziny Pani Madzi :)

    W piątek 12 listopada w ramach akcji Cała Polska czyta dzieciom odwiedziła nas Pani Madzia – mamusia Ninki. Przyniosła ze sobą książkę pt. „Kiedy tata Oli był mały”. Książki z tej serii są bardzo interesujące, a do tego napisane w humorystyczny sposób, dlatego są bardzo lubiane przez dzieci. Przedszkolaki z zainteresowaniem słuchały i odpowiadały na pytania naszego Gościa.

    Pani Madziu serdecznie dziękujemy za poświęcony czas i zaangażowanie w czytelniczą akcję.

    Tego dnia Ninka obchodziła swoje 4 urodziny, dlatego tym bardziej było Jej miło, gdy odwiedziła nas Jej mamusia 🙂

      Urodziny Ninki :)

      100 lat, 100 lat niech żyje Ninka nam,

      100 lat, 100 lat niech żyje Ninka nam,

      Jeszcze raz, jeszcze raz niech żyje, żyje nam,

      Niech żyje nam!

      12 listopada swoje święto miała Ninka, która tego dnia skończyła 4 lata. Solenizantka wyglądała jak prawdziwa księżniczka. Urodziny odbyły się zgodnie z montessoriańskim zwyczajem, potem zaśpiewaliśmy „100 lat” i oczywiście jak to na urodzinach przystało nie zabrakło słodkości 🙂

      Ninko Kochana życzymy Ci dużo zdrówka, szczęścia i radości każdego dnia 🙂