czerwiec 2020 – Strona 5 – Miejskie Przedszkole Nr 8 Montessori w Jarosławiu

Dzieci z różnych stron świata.

Cele główne:
– rozwijanie mowy,
– kształtowanie postawy tolerancji w stosunku do innych,
– rozwijanie sprawności manualnej,
– dostrzeganie różnic i podobieństw pomiędzy dziećmi różnych ras.

1. Moi drodzy na początek proponuję ćwiczenia gimnastyczne. Musimy o nich pamiętać, ponieważ aktywność ruchowa jest bardzo ważna.

https://www.youtube.com/watch?v=LVSMZjOwcTQ

Słuchanie opowiadania czytanego przez rodzica- A. Widzowskiej –„Inny.”
Do grupy Ady dołączył nowy przedszkolak. Pani przedstawiła go dzieciom i powiedziała, że ma na imię Anuj. Nikt nie chciał się z nim bawić, bo wyglądał inaczej niż wszyscy: miał ciemną skórę i czarne oczy, tak czarne jak nocne niebo. Chłopiec siedział w kąciku i rysował coś na kartce.
– To piesek? – zapytała Ada, przyglądając się rysunkowi.
– Tak, mój dog – odpowiedział chłopiec i dorysował żółte słońce.
Ada znała to angielskie słowo i wiedziała, że dog to znaczy pies. Zawsze marzyła o jakimś zwierzątku, ale niestety, była uczulona na sierść i po spotkaniu z psem lub kotem od razu zaczynała kichać.
– Nie baw się z nim – szepnęła jej na ucho Kasia. – On jest z innego kraju.
– Jest miły – powiedziała Ada. – I ładnie rysuje.
Od tej pory Ada i Anuj często bawili się razem: układali wieże z klocków, budowali zoo i ustawiali w nim plastikowe zwierzątka, kręcili się na tej samej karuzeli. Chłopiec znał dużo dziwnych słów, których Ada nie rozumiała, ale z radością uczyła go wymowy polskich słów.
– To jest huśtawka, potrafisz powiedzieć?
– Fuś… fuś… fuśtajka – próbował wymówić Anuj.
Ada również nauczyła się nowych słów po angielsku i dowiedziała się, że Anuj urodził się w Indiach, a jego imię znaczy „młodszy brat”.
– Ja mam starszego brata Olka, ale jak chcesz, to możesz być moim młodszym braciszkiem – zaproponowała. Zbliżały się Dzień Babci i Dzień Dziadka, więc dzieci przygotowywały przedstawienie. Kilkoro z nich nie chciało występować razem z nowym kolegą.
– Ja nie będę z nim tańczyć – naburmuszyła się Ola.
– Moja mama powiedziała, że on jest z dzikiego kraju – stwierdził Jaś.
– A mój tata mówi, że oni jedzą palcami.
– Nieprawda! Anuj był u nas w domu z mamą i tatą. I wcale nie jedli palcami! – odezwała się Ada. Słysząc to, pani poprosiła, żeby dzieci usiadły w kółeczku na dywanie, i opowiedziała im bajkę o króliczku Trusiu. Truś był czarny, chociaż wszystkie króliki w stadzie były białe. Okazało się jednak, że czarny królik był najodważniejszy ze wszystkich i to właśnie on uratował Białe Uszate Królestwo.
– Nie wolno się z nikogo śmiać i mówić, że jest inny lub gorszy. Na świecie żyje wielu ludzi, którzy różnią się kolorem skóry, mową i zwyczajami. Ważne, żebyśmy się od siebie uczyli i pomagali sobie wzajemnie. Ada podeszła do Anuja i wzięła go za rękę.
– On jest moim młodszym bratem – powiedziała. – I razem zagramy babcię i dziadka w naszym teatrzyku! Okazało się, że Anuj ma śliczny głos i potrafi śpiewać jak skowronek. W dodatku nauczył się na pamięć trudnego wiersza po polsku i ani razu się nie pomylił. Największe wrażenie jednak zrobili na wszystkich babcia i dziadek Anuja. Byli ubrani kolorowo jak motyle i poczęstowali dzieci indyjskimi ciasteczkami. Gdyby wszyscy na świecie byli tacy sami, nie działoby się nic ciekawego.

Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania:
Drodzy Rodzice możecie w tym miejscu porozmawiać z dzieckiem na temat treści opowiadania. Możecie zapytać:
– Kim był nowy przedszkolak w grupie Ady?
– Jak dzieci zareagowały na nowego kolegę?
– Jak mógł się czuć Anuj, gdy dzieci nie chciały się z nim bawić?
– Jaką bajkę opowiedziała pani dzieciom?
– Czy wszyscy muszą być tacy sami?

3. Rozmowa na temat tolerancji.
Rodzic pyta dziecko, czy wie, co oznacza słowo „tolerancja”. Wyjaśnia jego znaczenie, tłumacząc, że tolerancja polega na akceptowaniu inności jakiejś osoby: przyjmujemy ją taką, jaka jest, nawet jeśli ma inny kolor skóry, inaczej wygląda czy się ubiera inaczej niż my. Tak jak każdy kwiat jest inny, tak również każdy człowiek jest inny. Wtedy, gdy ludzie wzajemnie sobie pomagają, troszczą się o siebie i są dla siebie dobrzy, tworzą piękny bukiet kwiatów. Rodzic. prosi, aby dziecko kilkakrotnie powtórzyło słowo tolerancja – możemy poprosić dziecko o podzielenie tego wyrazu na sylaby, o nazwanie pierwszej głoski.

Widzicie kochani, że każdy z nas jest inny, ale to nie znaczy, że gorszy. Dzieci z każdego zakątka świata mają takie same marzenia, lubią się bawić i spędzać mile czas. Poniżej umieściłam link do filmiku„Dzieci Świata” – obejrzyjcie sobie a zobaczycie co robią, jak wyglądają, co lubią dzieci z innych kontynentów, bo dzisiaj jest Międzynarodowy Dzień Dziecka, zatem wszystkie dzieci, niezależnie od tego skąd pochodzą, świętują wspólnie z Wami. Pamiętajcie, że:
− Wszystkie dzieci lubią się bawić.
− Wszystkie dzieci chcą mieć koleżanki i kolegów.
− Wszystkie dzieci cieszą się, gdy jest im wesoło.
− Wszystkie dzieci płaczą, gdy jest im smutno

https://www.youtube.com/watch?v=zl_dYe03Yx0 – Dzieci świata

Na koniec proponuję ćwiczenia wzmacniające poczucie własnej wartości – Lustro.
Rodzic zaprasza dziecko przed duże lustro, tak aby była widoczna cała sylwetka dziecka. Prosi, aby dziecko przyjrzało się sobie i powiedziało, co u siebie lubi, np. swoje włosy, oczy, ręce, to, że szybko biega, pięknie rysuje, pomaga innym, dzieli się zabawkami itd. Rodzic i może uzupełniać wypowiedź dziecka, wskazując tylko pozytywne cechy. Na koniec wypowiedzi dziecka ,rodzice mówią razem: Jesteś wspaniały i dziecko powtarza samodzielnie: Jestem wspaniały!

Kochani, korzystając z tego, że przecież wszyscy jesteście także naszymi ukochanymi dziećmi, przyłączając się do życzeń Waszych Rodziców, w imieniu całej społeczności przedszkolnej, pragnę złożyć Wam najlepsze i najpiękniejsze życzenia. Rośnijcie zdrowo, uśmiechajcie się często i bądźcie dumą dla swoich Rodziców. Wszystkiego najlepszego nasze kochane przedszkolaki 🙂

Miejcie piękny dzień…Moc uścisków i całusów dla wszystkich!

Dla chętnych w załączniku umieszczam kolorowanki związane z dzisiejszym tematem.