22 maja w Jarosławskim Ośrodku Kultury i Sztuki, pod hasłem: „Bezpieczni w świecie i w Internecie”, odbył się IV Regionalny Przegląd Twórczości Osób Niepełnosprawnych Intelektualnie „RePeTONI 2019”, w którym wzięły udział dzieci z Grupy Czerwonej.
Głównym celem przeglądu była szeroko pojęta integracja dzieci i młodzieży niepełnosprawnej intelektualnie ze środowiskiem, oraz kształtowanie pozytywnej postawy wobec osób niepełnosprawnych. Uczestnicy przeglądu mieli szansę na pokazanie swoich talentów i umiejętności, mogli zintegrować się z innymi grupami, a także poczuć, że są częścią większej społeczności.
Dzieci w skupieniu oglądały przygotowane przez uczestników występy teatralne i chłonęły płynącą z nich naukę. Nie zabrakło śmiechu, tańców i dobrej zabawy. Impreza już od czterech lat cieszy się wielkim zainteresowaniem i jest przyjmowana z ogromnym entuzjazmem, dlatego, chcąc pokazać naszą wdzięczność i podziw dla tego typu imprez, na pewno za rok wrócimy tu znowu.
W ramach realizowanego projektu „Działam – doświadczam – odkrywam” dzieci z Grupy Czerwonej postanowiły udać się do „krainy wiatru”, aby tam odkrywać jego tajemnice. Wstępem naszych zabaw badawczych była lekcja ogólnorozwojowa dotycząca rodzajów wiatru, ich dobrych i złych działań. Następnie, poprzez wykorzystanie różnorodnych przedmiotów, dzieci szukały powietrza i słusznie zauważyły, że jest ono wszędzie a to z kolei przyczyniło się do obserwowania przedmiotów w powietrzu – dzieci wykorzystały wiatraki i wachlarze, piórka, balony i ścinki papierów, doświadczały powiewu wiatru z wiatraka i suszarki po czym, bogatsi o nowe informacje, wyruszyliśmy wspólnie do naszego ogrodu, aby tam właśnie szukać wiatru. Dzieci biegały z wiatrakami i workami, które napełniały się powietrzem tworząc w ten sposób miernik wiatru. Przedszkolakom tak bardzo spodobały się zabawy z wiatrem, iż zaczęły samodzielnie tworzyć wiatraczki. Mamy nadzieję, że we wrześniu, gdy wszyscy wypoczęci wrócą do przedszkola, pogoda będzie dla nas łaskawa i pozwoli nam wykorzystać nasz latawiec, którego projekt już został rozpoczęty.
Ostatnie dni mijającego tygodnia upłynęły nam na szukaniu odpowiedzi na pytanie: kto mieszka w ziemi? Podążając za zaspakajaniem naturalnej ciekawości dzieci, zainteresowaliśmy się bardziej szczegółowo życiem zwierząt (organizmów) mieszkających pod ziemią. Okazało się, że prawie połowa organizmów żywych na naszej planecie bytuje pod powierzchnią gleby. Oprócz bakterii i grzybów są to także drobne zwierzęta, najczęściej pożyteczne, a nawet wręcz niezastąpione w przyrodzie. Kiedy ich brakuje, gleba zaczyna umierać, a wraz z nią roślinność.
Ostatnie, bardzo deszczowe dni, powodowały, iż częściej niż zwykle na swojej drodze mogliśmy spotkać dżdżownice i to właśnie jedna z nich stała się naszym wyjątkowym gościem a my, pozostając w kręgu tematyki zwierząt żyjących pod ziemią, mając ją blisko siebie, mogliśmy bez przeszkód podglądać jej codzienne bytowanie. Wraz z resztkami liści i gleby ogrodowej stworzyliśmy dla niej namiastkę naturalnego środowiska. Później dzieci sukcesywnie zapoznawały się z informacjami dotyczącymi dżdżownicy – poznały jej budowę, zwyczaje i rolę jaką spełnia w naszych ogrodach. Zapoznały się również z etymologią samego słowa „dżdżownica” i w ten sposób zrozumiały, dlaczego jest ich tak dużo właśnie podczas deszczu (nazwa dżdżownica związana jest z jej pojawianiem się podczas i po deszczu (po staropolsku – dżdżu). Gdy pada deszcz, korytarze wypełniają się wodą, dżdżownice muszą szybko wydostać się na powierzchnię ziemi, aby mieć czym oddychać). Dzieci uważnie przyglądały się dżdżownicy – obserwowały jej ruchy, dotykały, wąchały a co odważniejsze brały do ręki opisując swoje odczucia. Po całej części wstępnej, dżdżownica za cierpliwość, wytrwałość i posłuszeństwo została nagrodzona oficjalnym przyjęciem jej do grupy. Nadano jej imię Natalia i przez kilka dni bytowała na naszym parapecie. Jednak mając na względzie dobro dżdżownicy i fakt, że najlepiej jej będzie w środowisku naturalnym, dzieci pożegnały się z nią i wyniosły ją do naszego ogrodu, gdzie będzie spulchniać glebę na naszej ścieżce przyrodniczej.
Dla rozwoju poznawczego dziecka to właśnie przyroda jest nieocenionym wychowawcą i nauczycielem. Można ją nazwać sprzymierzeńcem w wychowaniu dziecka, gdyż wychodzi naprzeciw nieomal wszystkim jego potrzebom – sprzyja harmonijnemu rozwojowi, dostarcza głębokich przeżyć i budzi zainteresowanie wszystkim, co się porusza, żyje, zmienia. Ważne jest zatem, aby organizować dzieciom czynne kontakty z ich otoczeniem, gdyż to one właśnie dostarczają wielu korzyści dla ich wszechstronnego rozwoju.
W ubiegłym tygodniu, w postaci dyplomu i czeku, otrzymaliśmy oficjalne potwierdzenie udziału naszego przedszkola w projekcie „Działam, doświadczam, odkrywam” – realizowanego dzięki grantowi finansowemu z Funduszu Naturalnej Energii. Dyplom i czek na 9 980,90 zł stał się namacalnym dowodem na to, iż przedszkole sukcesywnie realizuje poszczególne zadania projektu, tworząc tym samym otoczenie przyjazne dzieciom. Odbywa się to w głównej mierze poprzez łączenie wiedzy teoretycznej z praktycznym działaniem, które służy poznaniu przyrody, zachęca do odkrywania i doświadczania jej uroków.
Mamy nadzieję, że tak jak do tej pory, wszystko będzie odbywać się pomyślnie i już niebawem nasze przedszkolaki będą mogły w pełni korzystać ze zmodernizowanego ogrodu przedszkolnego.
24 kwietnia, dzieci z Grupy Zielonej i Czerwonej, w Kameralnej Scenie Młodych przy Jarosławskim Ośrodku Kultury i Sztuki, wzięły udział w uroczystej premierze przedstawienia teatralnego pt. „Ach ten Leon!…czyli uwierz w siebie”. Spektakl zainaugurował działalność Teatru Kącik, który ma tworzyć jako Teatr repertuarowy dla najmłodszych widzów z Jarosławia i okolic.
„Ach, ten Leon!” to historia, która dotyczy każdego z nas. Świat przed każdym, w tym również przed małym człowiekiem stawia wiele wyzwań i zadań, które czasem wydają się trudne, za trudne nawet dla największych bohaterów. I kiedy jest naprawdę źle, to każdy z nas, a zwłaszcza dziecko, liczy na to, że obok niego będzie ktoś, kto w niego uwierzy i pomoże rozwiązać problem. Zagubionym i tchórzliwym bohaterem spektaklu jest zabawny Clown Pio, który podczas trwającego przedstawienia cyrkowego boi się i jest niepewny wszystkiego, jednak największym wyzwaniem dla tego uroczego, ale bez całkowitej wiary we własne siły clowna, jest spotkanie z Wielkim Leonem, który ma się pojawić podczas finałowego występu. Clown Pio jako asystent ma trzymać obręcz, przez którą Leon będzie przeskakiwał. Strach i niewiara w siebie paraliżują biednego, małego cyrkowca. Na szczęście ma on wielu przyjaciół, którzy nieustannie go wspierają, dodają odwagi i wiary we własne siły. Są to: Dyrektor Cyrku, laleczka jawajka Cleo tańczącą na linie, krokodyl Niluś, małpki pacynki King i Kong, a także siłacz Arturro.
Spektakl, na którym mieliśmy okazje gościć obfitował w bogaty aranż muzyczny, piękną scenografię, rekwizyty, kostiumy, liczne zaskakujące zwroty akcji, które wciągały nas – widzów w świat areny cyrkowej. Dzieci świetnie się bawiły. Żywo reagowały na przekazywane treści i skupiały uwagę na poszczególnych scenach. Po spektaklu aktorzy zaprosili nas do udziału w bardzo atrakcyjnych warsztatach teatralnych, które porwały dzieci do reszty. Doskonale się bawiły i poznawały pracę aktora od strony kuluarowej. Warsztaty zostały przeprowadzone w sposób żywy i dowcipny, przez co z pewnością pobudziły wyobraźnię dzieci i tym samym uchyliły kulisy działania teatru. Była to piękna lekcja mówiąca o znaku, wyrazie i ruchu scenicznym.
Bardzo serdecznie DZIĘKUJEMY za tak twórczo i mile spędzony czas. Na pewno jeszcze nie raz skorzystamy z repertuaru Teatru Kącik w Kameralnej Scenie Młodych.
Wielki Arturro! 🙂
A tu nasza praktykantka Ania została uhonorowana mianem uroczej gorylicy, która w nagrodę otrzymała przysmak wszystkich małpek – banana 🙂
11 kwietnia w naszej grupie odbyły się warsztaty wielkanocne z udziałem rodziców, rodzeństwa a nawet kuzynostwa – Amelii i Wiktorii, które swoimi umiejętnościami przyszły wspierać Maję i Nadię – swoje, dwie nieco młodsze, kuzynki. W repertuarze tegorocznego rękodzieła było tworzenie kartek wielkanocnych za pomocą różnorodnych technik plastycznych. We wspaniałym gronie, miłej, rodzinnej atmosferze, wśród tak wielu utalentowanych gości, pomysłów było bardzo wiele. Nasza sala przedszkolna zamieniła się na ten czas w jedną, wielką pracownię plastyczną, w której działo się wiele ciekawych rzeczy. Rodzice odkrywali swoje talenty plastyczne a dzieci zamieniły się w prawdziwych artystów. Wszyscy pracowali z ogromnym zapałem, ale był też i czas na miłe pogawędki:) Powstało bardzo dużo pięknych i niepowtarzalnych dekoracji świątecznych w postaci wyjątkowych karteczek wielkanocnych.
Dziękujemy wszystkim obecnym na warsztatach – małej Emilii, która cierpliwie i cichutko leżała w wózeczku czekając aż mamusia skończy tworzyć karteczki z Gabrysią i Kinią, nieco starszemu Wojtusiowi, braciszkowi Kubusia, który zajął się poznawaniem materiałów na półkach i przez to dał spokojnie pracować mamusi, Oli i Kubusiowi, Milence, która swoimi zdolnościami plastycznymi dzielnie wspierała swoją siostrę Maję i pomagała innym, młodszym dzieciom z grupy, oczywiście Amelii i Wiktorii, o których wspominałam już wcześniej oraz naszym niezastąpionym i niezawodnym mamusiom, które starają się być zawsze i pomagać we wszystkim. Bardzo się cieszymy, że mamy tak uzdolnionych i chętnych do współpracy rodziców wdrażających w nasze życie przedszkolne także innych członków rodzin. W tym miejscu pragniemy również serdecznie podziękować babci naszego Michałka, która nie mogła być na warsztatach, ale chcąc zaznaczyć swój wkład w tworzenie ozdób świątecznych przekazała do grupy piękne, własnoręcznie dziergane ozdoby wielkanocne (kurczaczki, baranki, króliki), które zdobią naszą salę i przedszkolny hol. Dziękujemy za wspólnie spędzony czas i życzymy wesołych, zdrowych, radosnych Świąt Wielkanocnych.
