Dlaczego warto czytać dzieciom

      Głośne czytanie dzieciom to najpiękniejszy czas, jaki możemy zaoferować najmłodszym. Wystarczy kilkanaście minut dziennie spędzonych wspólnie nad lekturą. 

     O tym, że warto czytać dziecku od najmłodszych lat wie chyba każdy rodzic. Już roczne dziecko interesuje się małymi książeczkami i lubi słuchać krótkich opowieści, a kilkulatek z zainteresowaniem posłucha dłuższej bajki.

      Głośne czytanie sprawia, że w mózgu dziecka powstają miliony połączeń neuronowych stymulujących jego pracę i wpływających korzystnie na rozwój inteligencji.
Czytanie ćwiczy uwagę, pamięć oraz rozwija myślenie. Świat rzeczywistości literackiej aktywizuje psychikę dziecka, skłania go do samodzielnego, autentycznego przeżywania. To otwiera drogę do rozwoju umysłowego, pomaga wyrażać własne myśli, uczucia czy doznania.

      Niebagatelną wartość ma sam sposób czytania. Ważne, by czytanie stało się zajęciem interesującym, takim dla którego warto poświęcić czas. Dużą rolę odgrywa tu odpowiednia intonacja, interpretacja znaków przestankowych itp. To wszystko wpływa na kształcenie wrażliwości emocjonalnej dziecka, od której zależy to, czy w przyszłości będzie potrafiło szanować uczucia innych, współczuć, a nawet kochać.

    Czytanie uczy więc wyrażania i nazywania uczuć, zaspokaja nie tylko ciekawość poznawczą, ale również, a może przede wszystkim potrzeby emocjonalne będąc z jednej strony rozrywką, z drugiej zaś, ważnym elementem wychowania.

    Książka powinna być dobrana zgodnie z wiekiem, czyli możliwościami intelektualnymi i psychicznymi. Kiedy zacząć czytać dziecku? Warto już od pierwszych dni jego życia. Już wtedy uczy się ono języka, jednocześnie kojarząc czytanie z przyjemnością oraz poczuciem bezpieczeństwa. Książeczka powinna być ładnie ilustrowana, bo kształty i barwy są dla małego dziecka tak samo ważne jak słowa. W ten sposób rozbudza się miłość do książki: stopniowo, ale systematycznie, poprzez codzienny rytuał głośnego czytania. Ten czas nie może kojarzyć się z przymusem, ale powinien stać się chwilą wspólnego przeżywania uczuć, odkrywania ciekawych tajemnic świata i ludzi, powinien być porą, której dziecko nie może się doczekać.

     Głośne czytanie rozwija zasób słownictwa, kształci rozumienie poszczególnych zdań, a w końcu całego tekstu., przy tym kształtuje nawyk czytania, który w przyszłości ułatwi naukę.
Czytanie uczy wyciągania wniosków i kształci myślenie.
Dzięki książce możliwe jest poznawanie rzeczywistości, zdobywanie wiedzy o współczesnym świecie oraz o przeszłości, historii.
Treść czytanych dziecku tekstów oddziałuje na kształtowanie się jego poglądów, a nawet sposobów postępowania.
Głośne czytanie rozwija zainteresowania, pamięć oraz wyobraźnię.

      Zwłaszcza ta ostatnia decyduje o tym, iż dziecko staje się człowiekiem „o bogatym wnętrzu”. Dobrym pomysłem służącym ćwiczeniu wyobraźni jest prośba o dokończenie historii, losów ulubionego bohatera. Dzięki czytaniu cała rodzina może wspólnie spędzić czas, z korzyścią dla wszystkich. W ten sposób umacnia się więź między rodzicami a dzieckiem. W głośnym czytaniu chodzi tak naprawdę o to, aby poświęcić małemu człowiekowi swój czas, uwagę, a przy tym miłość. W końcu czytanie jest też alternatywą dla oglądania telewizji, w której tak wiele jest przemocy i agresji.

Jedno jest pewne: czytanie to inwestycja w rozwój dziecka, która na pewno zwróci się z nawiązką

Odwiedziny Mamy Ani

         Cieszymy się bardzo z lekcji eksperckich, na które przychodząc do przedszkola zapraszają nas rodzice, dziadkowie naszych dzieci czy inne osoby pragnące podzielić się informacjami dotyczącymi wykonywanym zawodem, zainteresowaniami czy pasją.  

        11 stycznia naszą  grupę  odwiedziła pielęgniarka pani Gosia  -mama Ani, pracująca w szpitalu.  Spotkanie  miało na celu uświadomienie przedszkolakom jak ważna jest troska o zdrowie i odpowiednia higiena. P. Gosia przypomniała  dzieciom, jak należy ubierać się odpowiednio do pogody, jak właściwie się odżywiać, jak zachować zasady higieny i zdrowego stylu życia po to aby być zdrowym.  Pani pielęgniarka przygotowała krótką pogadankę na temat profilaktyki zdrowotnej, w bardzo ciekawy i zrozumiały dla dzieci  sposób przedstawiła na czym polega praca pielęgniarki, jak trudna i odpowiedzialna jest ta praca. Dzieci miały możliwość obejrzenia z bliska specjalistycznych urządzeń, m.in. stetoskopu, materiałów opatrunkowych i innych przyrządów, które są przydatne podczas pracy w szpitalu. Pani Gosia poprowadziła rozmowę kierowaną na temat tych materiałów medycznych i opowiedziała dzieciom w jakich okolicznościach i w jaki sposób je używamy. Dzieci miały okazję obejrzeć stetoskop, posłuchać bicia serca, pani Gosia chętnym dzieciom zmierzyła ciśnienie, chcąc ośmielić dzieci przed pobytem w przychodni czy u lekarza.

Ważnym punktem spotkania było uświadomienie dzieciom, że wizyty u lekarza czy pobytu w szpitalu nie należy się bać. Dzieci robiły sobie nawzajem „zastrzyki”, pani Gosia chętnie i fachowo odpowiadała na pytania zadawane przez dzieci i chętnie dzieliła się swoją wiedzą i doświadczeniem pracy w szpitalu.

Mamy nadzieję, że spotkanie z p. Gosią osiągnęło zamierzone cele. Dzieci z zainteresowanie słuchały opowieści p. Gosi, były aktywne, ciekawe, zadawały pytania. W podziękowaniu za wspaniałe spotkanie dzieci zaśpiewały pastorałkę, a p. Gosia obdarowała dzieci słodkim upominkiem.

Bardzo dziękujemy Pani Gosi za poświęcony czas, za stworzenie miłej atmosfery i wspaniałe zaprezentowanie zawodu pielęgniarki.

Rozstrzygnięcie konkursu plastyczno-literackiego „Dobro, prawda, piękno oczami małego dziecka „

             „Dobro, prawda i piękno oczami małego dziecka” to temat przewodni nie tylko międzyprzedszkolnego konkursu plastyczno – literackiego, ale także planu rocznego przedszkola.  Ważne jest , aby organizować dzieciom takie sytuacje edukacyjne, które  przybliżą im świat wartości. A przedszkole jest przecież doskonałą przestrzenią do odkrywania  tych bardzo cennych wartości. Uczenie dzieci i pokazywanie im  uniwersalnych wartości jest niezbędne, aby w przyszłości mogły dokonywać odpowiednich wyborów i decyzji w różnych obszarach ich aktywności, i żeby tym wyborom i decyzjom przyświecały wartości. W przedszkolu niemalże każda sytuacja dnia codziennego uczy dzieci jak   postępować, aby nie przekraczać granic wolności drugiego dziecka. To też działania charytatywne nastawione na pokazanie potrzeb potrzebujących, to także uczenie postaw prospołecznych, empatii, szacunku do drugiego człowieka. Służą temu opowiadania o wysokich walorach wychowawczych, analiza obrazków sytuacyjnych,  odgrywanie scenek dramowych, to  także nauka krytycznego myślenia, co jest dobre, a  co złe. To również rozwiązywanie problemów np. przedstawionych na obrazkach. To wszystko ma ogromny wpływ na rozwój społeczny i emocjonalny przedszkolaka i jest wychowaniem do wartości. Dzieciom trzeba dostarczać odpowiednich wzorców, aby potem mogły kierować się nimi w życiu dorosłym.  

Konkurs literacko plastyczny „Dobro, prawda i piękno oczami małego dziecka” był niejako podsumowaniem działań przedszkola w zakresie uczenia dzieci wartości uniwersalnych. Dzieci na bazie własnych doświadczeń i zgromadzonej wiedzy mogły odnieść się w formie plastycznej  i literackiej do tych wartości.  Powstały piękne  prace, dzieci odniosły się do przykładów  dotyczących prawdy, piękna i dobra  w literaturze, inne dzieci we właściwy dla siebie sposób interpretowały ten temat.  Laureatami konkursu zostali :

w kategorii plastycznej

I miejsce Filip Pigan – grupa Żółta

II miejsce Helena Baran, Milena Bąk, Jerzy Kluz – grupa Pomarańczowa  

W kategorii literackiej :

II miejsce Nikodem Motyka

III miejsce Grupa Zielona ( praca zbiorowa)

Wyróżnienie otrzymała Malwina Walania z Grupy Niebieskiej.

Wszystkim uczestnikom i laureatom serdecznie gratulujemy. BRAWO!

Nasze sukcesy !

            Konkursy plastyczne są doskonałą formą  wyrażania siebie, swoich emocji uzdolnień.  Rozbudzają także wyobraźnię oraz kreatywne myślenie dziecka. Dzieci z naszej grupy chętnie uczestniczą w rożnego rodzaju konkursach wokalnych, plastycznych czy literackich. 

Dlatego jest nam niezmiernie miło pochwalić się osiągnięciami kolejnych dzieci.

Madzia brała udział w VII edycji konkursu na kartkę bożonarodzeniową z motywem miasta Jarosławia. Celem konkursu było wykonanie  projektu plastycznego o tematyce Świąt Bożego Narodzenia, które będą podstawą do stworzenia kartki świątecznej wysyłanej od Burmistrza Miasta Jarosławia. 

Madzia spisała się doskonale bo w kategorii : przedszkole otrzymała II miejsce. 

Wielkie gratulację Madziu !

Na dużą pochwałę zasługuje także Nikodem Motyka, który brał udział w przeglądzie kolęd i pastorałek organizowanym przez Szkołę Mistrzostwa Sportowego oraz w międzyprzedszkolnym konkursie literacko – plastycznym „Prawda dobro piękno oczami małego dziecka”, gdzie w kategorii : utwór literacki otrzymał II miejsce.

Wielkie gratulacje Nikodem!

Jesteśmy dumni z naszych przedszkolaków, którzy w różnorodny sposób wyrażając siebie rozwijają swoje zdolności artystyczne i godnie reprezentują naszą grupę, przedszkole w środowisku lokalnym.

Dziękujemy i życzymy wiele satysfakcji i kolejnych sukcesów !

Jak mądrze chwalić dziecko

            Proste słowa: kocham cię, wierzę w ciebie, jesteś świetna (y ), dasz radę, mają niezwykłą moc. Dzięki nim dziecko staje się odważne i pewne siebie.  Słowa akceptacji, pochwały, wsparcia to najlepsze, co możesz dać swojemu dziecku. Niezależnie od wieku potrzebuje ono zainteresowania rodziców. Chce wiedzieć i czuć, że jest ważne, kochane i szczęśliwe.  Pamięć dziecka jest bardzo chłonna. Często powtarzane słowa zapisują się w niej niczym na twardym dysku. Jednak nie da się ich wymazać tak szybko jak z komputera. Powodują, że dziecko myśli tak o sobie, jak o nim mówi mama, tata. Bo rodzice są niepodważalnym autorytetem. Jeżeli dziecko często słyszy, że jest niezdarne, leniwe, niegrzeczne, a koledzy są od niego lepsi, zaczyna wierzyć, że właśnie tak jest. A gdy słyszy o swoich mocnych stronach – że dobrze sobie radzi w danej dziedzinie, wtedy tworzy pozytywny obraz samego siebie.

Mądre pochwały wzmacniają !

Dzięki  pochwale dziecko dowiaduje się, że robi coś dobrze, i następnym razem stara się być jeszcze lepsze.

Jak chwalić dziecko?

Doceniaj to, co dobre – zawsze okazuj radość i dumę, gdy twoje dziecko zrobi coś wyjątkowego.

Mów o konkretach – koniecznie opisuj sytuację, która wprawiła cię w zachwyt. Np.  powiedz: „ Zabawki posprzątane z dywanu, książki poukładane na półce” Pięknie posprzątałeś, kochanie!”. Taki z pozoru banalny opis połączony z twoim zachwytem jest dla dziecka wskazówką, czego się po nim spodziewasz. 

Dostrzeż nawet małe osiągnięcia – chwal za najdrobniejsze sukcesy, które prowadzą do celu. Liczy się wytrwałość. Dziecku łatwiej będzie konsekwentnie dążyć do celu, gdy rodzice będę go dopingować.

Szukaj okazji do zachwytów – kieruj pod adresem dziecka miłe słowa także w zwykłych, codziennych sytuacjach. Nie czekaj, aż zrobi coś wyjątkowego. Gdy spokojnie się bawi, podejdź do niego, mówiąc „Cieszę się, że tak spokojnie się bawisz. Miałam w pracy trudny dzień i potrzebuję odpocząć”.

Chwal szczerze – podkreślaj autentyczne zalety dziecka. Wyróżniaj zachowania, z których naprawdę jesteś dumna. Dzieci łatwo wyczuwają fałsz.

 Uwaga na pułapki! – same ogólniki. Słowa „brawo”, „świetnie”, „pięknie” są niewystarczającą informacją dla dziecka. Lepiej opisać, co dokładnie jest powodem naszego zachwytu. Dziecko, słysząc od ciebie wciąż te same słowa, pomyśli, że po prostu je zbywasz.  Małe słowo „ale”… przekreśla wszystko! Pochwała: „Ładnie posprzątałeś pokój, ale zabawki leżą jeszcze na łóżku ”, to marne wyróżnienie. Porównania: Zdania typu: „ Rysujesz lepiej niż ….” wprowadza niepotrzebny element rywalizacji. Cała uwaga powinna być skierowana na osobę wyróżnianą. Przypominanie niepowodzeń: Unikaj zdań: „Jak chcesz to potrafisz”, „Wreszcie ci się udało” ,„W końcu nauczyłaś się jeździć na rowerze”. Liczy się to, co tu i teraz.

Gdy dziecko coś przeskrobie – mów dziecku, że je kochasz jak najczęściej. Nie tylko, gdy jest grzeczne, spełniło twoje oczekiwania, ale przede wszystkim, kiedy coś przeskrobie. Bo wtedy wie, że cię zawiodło i bardzo potrzebuje zapewnień o miłości. Warto w takich sytuacjach powiedzieć: „jest mi bardzo przykro, smutno, gdy widzę, jak się zachowujesz, ale bardzo cię kocham; jesteś moim kochanym synkiem i nigdy to się nie zmieni…”

Wsparcie i zachęta silnie motywują – dziecko wiele rzeczy robi po raz pierwszy. Naturalne jest, że czasem czuje się niepewne, bezradne, boi się. Dziecko chce wiedzieć, że rodzice mu kibicują, bardzo potrzebuje wsparcia i dobrych słów, okazania zrozumienia, bez oceniania lub ośmieszania.

Wzmacniające komunikaty – warto rozmawiać z dzieckiem, z uwagą wysłuchać jego niepokojów, wahań i dać mu wsparcie. Niezwykle motywująco działają słowa: „dasz radę”, „na pewno potrafisz”, „ufam, że ci się uda”, „wierzę w ciebie”. Te zwroty dodają odwagi, zachęcają, budują wiarę we własne siły. Zaprocentują także w przyszłości. .

Jeśli dziecku się nie uda,  trzeba dostrzec wysiłek – nie powinniśmy skupiać się na jego klęsce – nie należy oceniać, krytykować, udzielać dobrych rad.  Warto powiedzieć: „Przykro mi, że tym razem ci nie wyszło. Ale podoba mi się, jak bardzo się starałeś”.

Warto wyróżnić sukces – trzeba unikać sformułowań typu: „jak chcesz to potrafisz”, czy „wreszcie”, „w końcu”. Takie komunikaty nie wzmacniają, ale wręcz mogą obniżyć poczucie wartości dziecka. Sukces warto wyróżnić pozytywnym komunikatem, np. „Udało ci się, jestem z ciebie dumna!”. Całuj dziecko jak najczęściej i przytulaj, ale nie zapominaj dodać: „Kocham cię”. Słowa mają wielką moc, pozostawiają w dziecku ślad.

Patrz tak, żeby widzieć –kiedy rozradowane dziecko przybiega pochwalić się swoim sukcesem, odłóż na chwilę swoje zajęcia  i poświęć dziecku trochę czasu, wysłuchaj je, ono tego bardzo potrzebuje właśnie w tej chwili.

Dostrzegaj konkrety – wielką pochwałą jest podkreślanie nowych umiejętności, których pojawienie się zbyt często przyjmujemy jak coś oczywistego. Doceń to, że od kilku dni dziecko pamięta o myciu zębów czy posprzątało samo zabawki.  Nie czekaj, aż dziecko przyjdzie samo po pochwałę. 

Niczego nie wmawiaj – nie chwal dziecka  w nadziei, że w ten sposób zachęcisz go do czegokolwiek. Jeśli sto razy mówiło ci, że nie cierpi np. muzyki, nie lubi rysować nie mów: „Jak pięknie grasz na flecie”, „Jak pięknie rysujesz”.

Błędy,  ludzka rzecz –naucz dzieci, że popełnianie błędów to rzecz ludzka. Wspieraj i pozwalaj wypłakać rozczarowanie. Pozwól dziecku na błędy. Dziecko ma prawo do niepowodzenia. Nadmierne chwalenie, codzienne, kilkakrotne zachwycanie się jego talentami, sukcesami, przesadny entuzjazm, przyniesie efekt odwrotny do zamierzonego. Dziecko może czuć dużą presję, myśleć, że nie ma prawa do błędu, bać się porażki. Może, więc zacząć dążyć do perfekcji lub wycofywać się z różnych zadań, co w obu przypadkach powoduje frustrację.

 Na pochwałę zasługują poszczególne działania czy zachowania dziecka. Podobnie jak w przypadku krytyki, należy wystrzegać się sformułowań etykietujących. Więcej w proces wychowania wniesie komunikat typu „świetnie sobie poradziłeś z tym zadaniem” niż „jesteś wspaniały”.  Chwalcie konkretnie, precyzyjnie, szczerze.

Pochwała nie powinna być odraczana. Zwłaszcza u małych dzieci jest istotne by wzmocnienie nastąpiło bezpośrednio po odniesieniu sukcesu. Jak i w wielu innych przypadkach, ważna jest też zasada konsekwencji, – jeśli raz pochwaliliśmy dziecko za jakieś osiągnięcie, nie możemy innym razem za to samo go zganić. 

            Pochwała kształtuje wiarę we własne możliwości. Jest lepszą nagrodą niż najsłodszy cukierek.  Dobre pochwały na pewno wymagają treningu i pewnej samokontroli.  Warto jednak poświęcić trochę czasu na „ćwiczenia”, bo wysiłek wart jest efektów.

Święta tuż tuż….

         Święta Bożego Narodzenia są niewątpliwie czasem, na który zarówno dzieci jak i dorośli czekają z niecierpliwością. Jest to magiczny czas, który wprowadza do naszego serca wiele ciepłych i uzasadnionej radości. 

Jednym z widocznych symboli jest ubieranie choinki, która swym pojawieniem się przypomina nam o tym magicznym czasie. 

Po wizycie Mikołaja postanowiliśmy do naszej sali wprowadzić świąteczny nastrój i ochoczo zabraliśmy się do ubierania choinki. Już samo pojawienie się jej wywołało  u dzieci wiele radości i zniecierpliwienia. Dzieci z wielką radością ubierały choinkę, trzeba pochwalić je za duże zdyscyplinowanie, pomaganie sobie nawzajem, baczne przyglądanie się gdzie dana ozdoba będzie pasować. Każdy chciał powiesić wybraną ozdobę tak aby pięknie się prezentowała, aby pasowały do siebie kolorami.  Dzieci ubierając choinkę określały  nazwy, kształty i kolory wieszanych ozdób.

        Gdy choinka była ubrano jeszcze długo patrzyły na nią z podziwem, ciesząc się z efektów swojej pracy. Teraz już czekamy na wymarzone, pachnące choinką święta……