Historyjka obrazkowa „Alek i jabłko”

Historyjka obrazkowa Alek i jabłko

Cele:

  • ćwiczenie spostrzegawczości, koncentracji, logicznego myślenia, kojarzenia i łączenia faktów,
  • rozwijanie mowy, komunikacji językowej,
  • usprawnianie koordynacji wzrokowo-ruchowej.

Zadanie 1. 

Kliknij, aby powiększyć i wydrukować
Kliknij, aby powiększyć i wydrukować


  • Przyjrzyjcie się dokładnie obrazkom. Opowiadają historię o chłopcu, który chciał zjeść pyszne jabłuszko.
  • Opiszcie każdy obrazek.
  • Ułóżcie obrazki według kolejności zdarzeń. Zastanów się który obrazek będzie pierwszy?
  • Ponumeruj obrazki od 1 do 5.

Zadanie 2. 

  • Dopasuj podpisy do obrazków.
  • Wytnij obrazki i przyklej na kartonie.
  • Wytnij podpisy i przyklej pod obrazkami
Kliknij, aby powiększyć i wydrukować
Kliknij, aby powiększyć i wydrukować

Zadanie 3.

Dokończ rysunki.

Kliknij, aby powiększyć i wydrukować
Kliknij, aby powiększyć i wydrukować

Napisz po śladzie.

Kliknij, aby powiększyć i wydrukować
Kliknij, aby powiększyć i wydrukować

Gra dla wszystkich – Bingo

Gra dla wszystkich – Bingo

Dzisiaj proponuję zabawę Bingo. Co daje taka zabawa? Przede wszystkim ćwiczy szereg umiejętności tj. spostrzegawczość, logiczne myślenie, skupienie, refleks, zasady gry fair-play. Pozwala  znosić porażki i radość z sukcesu swojego lub innych.

Potrzebujemy:

Taką ilość guzików, lub nakrętek, lub wyciętych kartoników ile jest pól na 2 planszach. W przedszkolu stosowaliśmy różnego rodzaju guziki.

Na czym polega gra?

Jedna osoba (Gracz 1), ta która prowadzi zabawę, ma zakryte wszystkie pola na swojej planszy. Dziecko (Gracz 2) ma odkryte pola. Gracz 1 odkrywa dowolne pole i czyta znajdujący się tam wyraz. Gracz 2 musi odnaleźć ten wyraz na swojej planszy, głośno przeczytać  i przykryć ten wyraz  kartonikiem czy guzikiem. Zabawa kończy się gdy Gracz 2 ma zakryte wszystkie pola. Aby wprowadzić element rywalizacji, możemy wprowadzić Gracza 3, który robi to samo co Gracz 2. Wtedy jednak Gracz 1 ustala limit czasowy. Ten kto pierwszy zakryje pola-wygrywa.

W razie wprowadzenia trzeciej osoby, musimy wydrukować dodatkową planszę  ze zmienioną kolejnością nazw.

 

Dołączam załączniki:

Załącznik 1 – wyrazowe bingo
Załącznik 2 – liczbowe bingo
Załącznik 3 –  liczbowe bingo; wersja łatwiejsza
Załącznik 4– wyrazowe bingo; wersja trudniejsza
Kartoniki do wydruku – (wydrukować 2x i najlepiej na grubszym papierze)

Quiz – Snuj się, snuj bajeczko

Quiz – Snuj się, snuj bajeczko

Maj to miesiąc poświęcony książce i czytelnictwu. Z tej okazji zapraszam w podróż do krainy bajek i baśni.


Cele ogólne:

  • rozbudzanie zainteresowań czytelniczych dzieci
  • zachęcanie do uważnego słuchania czytanych bajek
  • wdrażanie do poszanowania książek
  • stwarzanie okazji do zaprezentowania znajomości literatury przez dzieci

Zadanie 1.

Jaka to bajka?

Dwa łasuchy tym się szczycą, że wygrały z czarownicą. (Jaś i Małgosia)

Jaki to kotek w krainie bajek,
Co chodzi w butach i kurzy faję?
Kapelusz z piórem nosi na głowie ,
Co to za kotek? Kto mi powie? (Kot w butach)

Ciągnie sieci stary rybak.
Ach, skarb jakiś złowił chyba.
Skarb ten ludzkim mówi głosem:
Puść mnie, puść mnie, proszę. ( Złota rybka)

Bardzo wiele przygód
miał drewniany chłopczyna,
zanim z ojcem się spotkał,
w brzuchu u rekina. (Pinokio)

Jaka to dziewczynka
ma roboty wiele, 
a na pięknym balu,
gubi pantofelek… (Kopciuszek)

Była taka malutka,cal wysokości miała.Wiele przygód przeżyła,nim króla Elfów spotkała… (Calineczka)

W chacie krasnoludków mieszka,prześliczna królewna…(Śnieżka)

Prześliczna panienka, czerwona sukienka,
przez las idzie dróżką,
spotyka wilczysko…(Czerwony Kapturek)


Zadanie 2.

Uzupełnianie cytatów.

Żeby kózka nie skakała, …(to by nóżki nie złamała)

Był sobie słoń, wielki – jak słoń.
zwał się ten słoń…(Tomasz Trąbalski)

A w trzecim siedzą same grubasy,
siedzą i jedzą…(tłuste kiełbasy)

Pan kotek był chory i … (leżał w łóżeczku)

Nad rzeczką opodal krzaczka… (mieszkała Kaczka Dziwaczka)

Biega krzyczy pan Hilary:
gdzie …(są moje okulary)

Tańcowały dwa Michały,
jeden duży…(drugi mały)

W Śpiewowicach, pięknym mieście,
na ulicy Wesolińskiej,
mieszka sobie słynny śpiewak
Pan …(Tralisław Tralaliński)

Miała babcia kurkę,
kurkę – …(Złotopiórkę)

Na straganie w dzień targowy,
takie słyszy się …(rozmowy)

Zasadził dziadek …(rzepkę w ogrodzie)


Zadanie 3.

Z jaką bajką kojarzy się dany rekwizyt:

  1. Pantofelek 
    A. O krasnoludkach i sierotce Marysi
    B. Jaś i Małgosia
    C. Kopciuszek

  2. Piernik czekoladowy
    A. Calineczka
    B. Jaś i Małgosia
    C. O rybaku i złotej rybce
  3. Czerwona czapeczka
    A. Kaczka Dziwaczka
    B. Kot w butach
    C. Czerwony Kapturek  

  4. Jabłko
    A. Królewna na ziarnku grochu
    B. Kopciuszek
    C. Królewna Śnieżka


Zadanie 4.      

Odpowiedz na pytania

Jak wyjaśnić imię Królewna Śnieżka?
1. Lubiła bawić się na śniegu.
2. Miała skórę jasną jak śnieg.

Co sprzedawała Dziewczynka z Zapałkami?
1. Zapałki.
2. Drewienka.

Która z bajek, uczy nas, że nie można ufać nieznajomym?
1. Czerwony Kapturek.
2. Kopciuszek.

Z czego wykonany był najbezpieczniejszy domek w bajce Trzy świnki?
1. Ze słomy.
2. Z cegieł.

Jaka cecha charakteru jednej ze świnek, uratowała życie pozostałym świnkom w bajce Trzy świnki?
1. Pracowitość.
2. Lenistwo.

Która z bajek uczy nas, by zawsze słuchać rodziców?
1. Kopciuszek.
2. Czerwony Kapturek.

Co zgubił Kopciuszek, uciekając z balu?
1. Koronę.
2. Pantofelek

Co musiała oddać Czarownicy Urszuli księżniczka Arielka, aby stać się Syreną?
1. Głos.
2. Klejnoty.

Ilu krasnoludków spotkała Królewna Śnieżka?
1. Trzech.
2. Siedmiu.


Wysłuchanie listu i prośby od książki , która zostawiła list dla dzieci 

Nie pisz i nie rysuj na mych kartkach, bowiem wkrótce będę prawie nic niewarta.
Nie zaginaj rogów, używaj zakładki, na półce mnie stawiaj, dbaj o me okładki.
Gdy się ze starości zacznę rozlatywać, spróbuj mnie naprawić, posklejać, pozszywać.
Nie czytaj, gdy jadasz, nie brudź mnie rękami, to ci będę służyć całymi latami.


Załącznik 1. Zajęcia do druku

Załącznik 2. Uporządkuj historyjkę obrazkową

Załącznik 3. Dopasuj przedmioty do bajek

A za piękną pracę Order Wzorowego Przedszkolaka

Tych zachowań twojego dziecka nie wolno ci tolerować

 

Bycie rodzicem to zadanie, do którego właściwie nie można się przygotować zanim dziecko pojawi się na świecie. Jasne, warto czytać poradniki, zasięgać rady „bardziej doświadczonych”, kiedy tylko czujemy, że powinniśmy uzupełnić naszą wiedzę. Problemy, które napotkamy na tej niełatwej drodze są jednak tak różne i tak niespodziewane, że wymagają indywidualnego podejścia, cierpliwości i odwagi w podejmowaniu rodzicielskich (czasem bardzo „niepopularnych”) decyzji.

Są takie sytuacje, w których zachowanie dzieci sprawia, że my – rodzice, reagować musimy natychmiast. Oto najważniejsze z nich:

1. Zatajanie, że komuś dzieje się krzywda

Oczywiście, dzieckiem, które boi się przyznać, że wie, że komuś dzieje się krzywda najczęściej kieruje strach. To jednak świadczy o tym, że sytuacja jest poważna. Rolą rodzica jest tak poprowadzić rozmowę z dzieckiem, by poczuło się bezpiecznie.

Rozwiązanie: Musisz wytłumaczyć dziecku różnicę między „skarżeniem”, a czujnością i chęcią obrony słabszych. Powinieneś spokojnie go wysłuchać i powstrzymać się od oceniania. Pomóż mu zrozumieć, co się wydarzyło i razem poszukajcie rozwiązania.

2. Niezdrowa rywalizacja między rodzeństwem

Czasem niestety sami ją prowokujemy, innym razem wynika z jakiś nieznanych nam, wewnętrznych konfliktów.

Rozwiązanie: Znajdź przyczynę problemu i upewnij się, że żadnemu z dzieci nie dzieje się krzywda. Pomóż im zrozumieć w czym tkwi istota „grania w jednej drużynie”. Bądź sprawiedliwy w swoich osądach, a przede wszystkim – staraj się regularnie spędzać czas z każdym z dzieci – pomoże to utrzymać serdeczne, zdrowe relacje w rodzinie.

3. Kradzież

Przyłapanie dziecka na kradzieży to dla rodzica prawdziwy szok. Smutek i niedowierzanie mieszają się z poczuciem złości i gniewu, również w stosunku do samego siebie. Możemy mieć poczucie wychowawczej klęski, ale pamiętajmy – w kwestii wychowania nie zawsze jesteśmy w stanie wszystkiemu zapobiec.

Rozwiązanie: Zachowaj spokój. Jeśli Twoje dziecko ukradło coś po raz pierwszy, dowiedz się przede wszystkim, co nim kierowało. Wyjaśnij, dlaczego postąpiło źle. Następnie poproś dziecko o zwrot przywłaszczonej rzeczy i o to, żeby przeprosiło jej właściciela. Jeśli kradzieże będą się powtarzać, natychmiast poszukaj profesjonalnej pomocy psychologicznej. W przeciwnym razie tego typu zachowanie może stać się trwałym nawykiem.

4. Lekceważenie w stosunku do innych

Pani obsługująca sklepową kasę, ochroniarz na osiedlu, woźna w szkole, sprzątaczka, nauczycielka… Jeśli dziecko nie czuje, że niezależnie od tego kim jest drugi człowiek należy mu się szacunek, zastanów się, czy przypadkiem to nie ty dajesz mu nieodpowiedni przykład.

Rozwiązanie: Sprawdź, co powoduje takie zachowanie. Naucz swoje dzieci właściwego wyrażania emocji i pragnień, wytłumacz jaką wartość ma praca, którą wykonują lekceważone przez nie osoby. Podkreślaj na każdym kroku, że każdy bez wyjątku zasługuje na szacunek.

5. Nieuczciwość

Złapałeś dziecko na kłamstwie? Nie powinieneś się tym za bardzo przejmować, jeśli dziecko jest naprawdę małe. Jest różnica między dziecięcym konfabulowaniem (opowiadaniem o zmyślonych przyjaciołach, przygodach, a nawet słowach, które nie padły), a intencjonalnym mijaniem się z prawdą po to, żeby zyskać konkretną korzyść lub uniknąć jakiś konsekwencji. Większość dzieci skłamie choć raz, na różnych etapach rozwoju.

Rozwiązanie: Nie piętnuj, nie wyzywaj od „oszustów” i kłamców. Wytłumacz swoim dziecku, jak ważne jest, by mówić prawdę i zasłużyć na miano osoby godnej zaufania. Opowiedz o tym w prostych słowach. Jeśli dziecko jest małe, posłuż się legendą lub bajką, żeby lepiej zrozumiało, co chcesz mu przekazać. Jeśli kłamstwa się powtarzają, może to oznaczać poważne problemy. W takim przypadku musisz skontaktować się z specjalistą.

Anna Frydrychewicz

Źródło: Ohme.pl

 

Zabawy badawcze z powietrzem

Cel :

  • rozbudzanie ciekawości otaczającym światem
  • wyciąganie wniosków z doświadczeń i eksperymentów
  • prowadzenie badań poprzez doświadczenia i obserwacje

Zadanie 1. 

Wysłuchaj wiersza o powietrzu autorstwa L.J. Kerna

Piotruś i powietrze.

Był pewien chłopiec w różowym swetrze,
którego raz zapytano:
Czym chciałbyś zostać Piotrusiu?
Powietrzem!
Dlaczego powietrzem?
Ano,
dlatego tylko, proszę mamusi,
że ono nic robić nie musi.

Pobladła biedna mama z wrażenia,
ot los mieć syna lenia.
Wieczorem poszedł Piotruś do łóżka,
mamusia światło zgasiła.
I zasnął Piotruś, a dobra wróżka
w powietrze go zamieniła.
I nagle patrzcie co się dzieje:
Piotruś po świecie wieje.

W miastach uderza o domów mury,
w górze na niebie rozpędza chmury,
na morzy białe spostrzega żagle,
więc mocno dmucha w te żagle nagle,
na szosach siwe podnosi kurze,
organizuje trzy groźne burze,
porusza liście na wszystkich drzewach,
we wszystkich ptasich gardziołkach śpiewa,
jest jednocześnie we wszystkich stronach,
w samochodowych siedzi oponach,
wierci się, kręci, tańczy jak fryga,
aeroplany na sobie dźwiga,
i – to już chyba największa heca –
dmucha jak wariat we wszystkich piecach…

Rano, gdy zbudził się, przetarł oczy
i rzekł:
Zmęczyłem się bardzo w nocy.
Nie przypuszczałem, proszę mamusi,
że tak powietrze pracować musi…


Zadanie 2.

Co to jest powietrze?

Czy widzimy powietrze?

Do czego jest potrzebne powietrze?

 

Powietrze otacza całą kulę ziemską. Konieczne jest do życia ludziom, zwierzętom i roślinom.  Powietrza nie widać, ale gdy jest zanieczyszczone trudno nam się oddycha, chorujemy.

Szukanie dowodów na istnienie powietrza -właściwości powietrza


Zadanie 3.

  • Dziecko ustawia na stole buteleczkę  słoiczki. Następnie zanurza przybory w misce z wodą. Widzi wydostające się bąbelki. Obserwują co się wydarzyło.

    Wniosek: Przeprowadzone doświadczenie pokazuje, że w butelce jest powietrze, ale jest niewidoczne.

  • Dziecko przy pomocy rodzica nadmuchuje balony. Po chwili rozwiązuje nadmuchane  balony, a ich wloty kieruje na stół, na którym leżą piórka, skrawki chusteczki higienicznej.

    Wniosek: wiatr to ruch powietrza, gdy wylatuje z balonu, porusza piórkami.

 

Sprężystość powietrza

  • Dziecko trzyma w ręku strzykawkę, wyciąga tłoczek nabiera powietrza. Następnie otwór z drugiej strony zatykają palcami próbują wcisnąć tłoczek do środka. Przekonuje się, że nie można wcisnąć tłoczka do końca. Po puszczeniu tłoczka przez dziecko, tłoczek sam wsuwa się na zewnątrz.

    Wniosek:  Powietrze jest rozprężliwe. Powietrze zachowuję się jak sprężyna pozwala się ścisnąć, ale puszczone wraca do stanu poprzedniego.

 

Co to jest wiatr?

  • Dziecko składa z papieru kolorowe wachlarze. Następnie porusza nimi swobodnie przy twarzy. Mówi co czuje gdy porusza wachlarzem.

    Wniosek: Szybko poruszany wachlarz wprawia w ruch powietrze, czyli powstaje wiatr.

 

Co się dzieje, kiedy w pomieszczeniu brakuje powietrza?

  • Doświadczenie z dwiema świeczkami – jedną przykrywamy słoikiem i obserwujemy, jak po chwili płomień gaśnie. Druga pali się bez przykrycia i nie gaśnie.

    Wnioski: Powietrze jest potrzebne, aby palił się ogień.

 

 

 

Inne zabawy z powietrzem:

https://www.mama-bloguje.com/dziecko-na-warsztat-eksperymenty/

Załącznik 1.  Wykonaj polecenie.

Załącznik 2. Co przydarzyło się panu w kapeluszu. Opowiedz tę historię.

Bajkoterapia- zajęcie dla dzieci 3 i 4 letnich

Temat:  Dobrze mieć przyjaciół

Cel zajęć:

  • wzmacnianie więzi przyjaźni i koleżeństwa,
  • rozumienie, że wszyscy mają takie same prawa,
  • rozumienie, że każdy może być inny.

Zagadka:

Kto to taki? Pewnie wiecie, choć nie rybak – łapie w sieci.
Siedzi w kącie – pilnie słucha, czy mu w sieć nie wpadła mucha.


Zadanie 1.

Posłuchajcie bajki, w której jednym z bohaterów jest pająk Jaś.

Leśne przedszkole     autor Anna Kozioł
W pewnym lesie stało piękne przedszkole, do którego chodziły wszystkie zwierzątka: mały lisek, zajączki, sarenka, jelonek, wiewiórka, jeżyk i myszki. Najmniejszym przedszkolakiem był pajączek, Jaś. Wszystkie zwierzątka chętnie chodziły do przedszkola, bawiły się, rysowały, spacerowały parami po lesie. Nikt nie chciał jednak podać łapki Jasiowi. Zwierzątka bały się go, bo miał osiem łapek, kosmate ciałko i był bardzo malutki. Jasio był nieszczęśliwy. W szatni codziennie prosił mamę, aby mógł zostać w domu, bo tu nikt go nie lubił. Mama nie rozumiała swego synka, stale powtarzała:
– Ja muszę iść do pracy, a ty możesz w przedszkolu znaleźć sobie przyjaciół.

Ale jak, myślał Jasiu, przecież nikt nie chce się ze mną bawić! Kolejnego dnia znów Jasiu siedział z boku i obserwował kolegów, którzy tak wesoło się bawili. Czasem coś rysował, czasem cichutko płakał i tak mijały dni w przedszkolu. Nikogo nie interesowało to, że Jaś był zawsze sam. Nadeszła wiosna. Przedszkolaki dużo czasu spędzały na polanie. Bawiły się w berka, robiły bukiety z wiosennych kwiatów. Tylko mały Jasio, nieszczęśliwy i smutny, siedział sam na pniu drzewa. Nagle na polanie pojawiła się ogromna, złośliwa Osa. Zapanował niepokój, wszystkie zwierzątka ogarnął strach. Jedne piszczały „Ojej, ona nas pogryzie”, inne płakały, niektóre próbowały się ukryć. Zmartwiona i również przestraszona pani zwołała rozkrzyczaną gromadkę i szybko wrócili do przedszkola.
Nagle zauważono, że nie ma Jasia. Nikt nie pomyślał o nim, nawet pani.
– I co teraz będzie? – pytały zwierzątka. Kto pójdzie po Jasia?
Wszyscy się bali i każdy myślał, że biedny Jaś został ukąszony, albo pożarty przez okropną, ogromną Osę! Pani nie mogła pójść po Jasia i zostawić dzieci, otworzyła więc okno myśląc, że malec jest w pobliżu. Wszyscy cichutko skupili się koło niej i cóż zobaczyli?
Mały Jasio kończył tkać ogromną pajęczynę. Musiał przy tym uważać, bo Osa starała się go złapać. Jasiu myślał: „szybko, jeszcze trochę pracy i uratuję moich przyjaciół, już nic im nie będzie zagrażać”. Dzieci widziały jego starania i zaczęły wołać: „Jasiu, Jasiu!”. I właśnie
w tym momencie do pajęczej sieci wpadła Osa. Jasio skończył tkać swoją sieć. Patrząc, jak Osa nie może się z niej uwolnić, Jasiu powiedział, że jeżeli jeszcze raz będzie straszyć zwierzątka, to zostawi ją uwięzioną na zawsze. Przerażona Osa obiecała, że już nigdy nie będzie straszyć dzieci. Jasiu rozplątał swoją pajęczą sieć i uwolniona Osa jak najszybciej odfrunęła. Po chwili Jaś usłyszał oklaski przedszkolaków i ich okrzyki radości. Wszystkie dzieciaki gratulowały mu odwagi. Każdy chciał uścisnąć kudłatą łapkę pajączka. Od tej chwili Jasiu miał wielu przyjaciół. Nie przesiadywał już samotnie na dywanie, ale wesoło bawił się z przedszkolakami.
Tym razem mama dziwiła się, gdy pajączek nie chciał wracać do domu:
– Jasiu, dlaczego nie chcesz iść do domu? – pytała.
– Bo ja mam tu przyjaciół – z dumą odpowiadał pajączek.
Tak to wszystkie zwierzątka zrozumiały, że brzydki pajączek, z kudłatymi ośmioma łapkami, może pomóc innym w niebezpieczeństwie i okazać się prawdziwym przyjacielem.


Zadanie 2.

Odpowiedz na pytania:

  • jakie zwierzątka chodziły do przedszkola?
  • dlaczego zwierzątka nie chciały bawić się z Jasiem?
  • co się wydarzyło na polanie?
  • jak zachowały się dzieci?
  • czy ty chciałbyś mieć takiego przyjaciela?

Zadanie 3.

Jaki powinien być przyjaciel?

Wybierz pasujące zwroty – klaśnij w rączki, gdy usłyszysz słowa charakteryzujące prawdziwego przyjaciela. Co powinien robić przyjaciel?

  • dzielić się zabawkami,
  • popychać i przezywać,
  • śmiać się, gdy coś ci się nie uda,
  • pomagać, gdy tego potrzebujesz,
  • pocieszać, gdy jest ci smutno,
  • zapraszać do wspólnej pracy i zabawy.

Zadanie 4.

Narysuj swoich przyjaciół z przedszkola, powiedz ich imiona, poproś osobę dorosłą by podpisała narysowane dzieci (można zrobić zdjęcie rysunku i wysłać do nauczycielki, umieścimy prace na stronie internetowej).


Zadanie 5.

Pomóż pajączkowi utkać sieć.

Na podstawie obrazków opowiedz jak bawią się dzieci w przedszkolu.

Bajkoterapia – artykuł w wersji do wydruku.