Kategoria: Aktualności grupy pomarańczowej

21 luty został ogłoszony Dniem Języka Ojczystego. Święto to zostało ustanowione w  celu ochrony różnorodności językowej, która stanowi nasze dziedzictwo kulturowe. W tym dniu kluczową rolę odgrywają mowa i słowa.Tak więc Dzień języka Ojczystego w naszej grupie był wspaniałą okazją do tego, aby dzieci przyniosły do przedszkola swoje ulubione książki. Była to również okazja do  zapoznania dzieci  z twórczością najbardziej znanych polskich pisarzy zajmujących się literaturę dziecięcą. Dzieci miały okazję poznać sylwetkę Juliana Tuwima, Jana Brzechwy i Wandy Chotomskiej. Jak się okazało prawie w każdym domu znajdują się książki z zabawnymi utworami Tuwima, Brzechwy, które stanowią klasykę polskiej literatury dziecięcej. Ich utwory to również świetna zabawa dla najmłodszych czytelników. Po odczytaniu znanych wierszy Tuwima i Brzechwy dzieci szybko zorientowały się, że to zabawny świat pełen przygód, w którym głównymi bohaterami są między innymi zwierzęta i rośliny. Wszystkie utwory zawierają humor, oraz niekiedy zaskakujące zakończenie, uczą, wychowują, ośmieszają naganne zachowanie, a pochwalają dobre. Kontynuatorką tradycji Tuwima i Brzechwy była również Wanda Chotomska – jak się okazało przygody Martynki jej autorstwa są dzieciom dobrze znane.  W swoich utworach Chotomska podaje dzieciom informacje o otaczających świecie, podkreśla wagę przyjaźni, kształtuje kulturę uczuć i dobre obyczaje. Na zakończenie każde dziecko mogło przedstawić swoją ulubiona książkę. Ciekawym elementem tego zajęcia była zabawa w tzw. łamańce językowe. Próby bezbłędnego wypowiedzenia „stół z powyłamywanymi nogami”, czy też  „w czasie suszy szosa sucha” była dla wszystkich nie lada wyzwaniem i wyzwoliły mnóstwo śmiechu.  Skojarzenie treści wiersza, czy fragmentu bajki z ilustracją, czy też z rekwizytem bardzo zaangażowało dzieci. Czytajmy dzieciom codziennie, książka  to towarzysz dzieciństwa wielu pokoleń.

Każde dziecko w wieku przedszkolnym jest ciekawe świata.Poznawanie rzeczywistości przyrodniczej jest bardzo ważnym elementem  edukacji przedszkolaka. Systematycznie organizowane są w naszej grupie  sytuacje edukacyjne do poznawanie przyrody wszystkimi zmysłami. W zależności od pory roku zapoznawane są dzieci z różnymi zjawiskami przyrodniczymi. Poznawanie przyrody  dostarcza dzieciom wielu  możliwości przeżywania  nowych doznań i wzbogacania wiedzy, odczuwania i podziwiania piękna przyrody.  Otwieranie oczu i nadstawianie uszu na wszystko co się dzieje w przyrodzie zimą było tematem obserwacji przyrodniczych dzieci na terenie przedszkolnej ścieżki edukacyjnej. Tak więc dzieci mogły poznać właściwości śniegu i lodu, obserwować własne ślady na śniegu, poznać drzewa iglaste znajdujące się na terenie przedszkola, zaobserwować inne drzewa bez liści, zebrać skarby czyli gałązki drzew, a także wyłonić wniosek, że przyroda zimą odpoczywa, nie zamiera. Oczywiście najwięcej frajdy było podczas tropienia i rozpoznawania śladów na śniegu.

Zima to pora roku, podczas której musimy pomagać zwierzętom. Ptakom jest trudno znaleźć pożywienie. W naszym ogrodzie przedszkolnym mamy mnóstwo skrzydlatych sąsiadów. Ale trzeba dobrze wiedzieć jak im pomóc, czym dokarmiać, aby niechcący im zaszkodzić. Była to okazja do utrwalenia wiedzy o gatunkach ptaków zimujących i o ich potrzebach. Dzieci poznały wybrane zwierzęta żyjące w   naturalnym środowisku zimą ,ze szczególnym uwzględnieniem ptaków – sikorki, rudzika, zimorodka, wróbelka, gawrona, kruka, jemiołuszki, mazurka. Omówiliśmy ich wygląd, sposób poruszania się i odżywiania. Potem wykonaliśmy odpowiednią wysokokaloryczną mieszankę pokarmową i wyłożyliśmy w karmnikach w ogrodzie przedszkolnym. Bez wsparcia ludzi, mniej doświadczone, stare, bądź osłabione ptaki mają nikłe szanse na przeżycie w okresie mrozów i obfitych opadów śniegu. Dni są wówczas krótkie, a dostęp do pokarmu utrudniony. Wyjście do ogrodu przedszkolnego i nakarmienie ptaków było frajdą. Była to również okazja do rozbudzania wśród dzieci opiekuńczego stosunku do zwierząt.

           Jednym z istotnych elementów pracy przedszkola jest dobrze zorganizowana współpraca z Rodzicami.Wypracowanie określonego modelu tej współpracy zależy od wzajemnych oddziaływań na płaszczyźnie nauczyciel- rodzic. Do tego potrzebna jest komunikatywność,szczerość otwartość na zmiany, bycie elastycznym oraz przekonanie, że efektywność tej współpracy zależy od obu stron. W tym półroczy w Grupie Pomarańczowej pojawiła się bardzo prężna grupa Rodziców, która wyjątkowo aktywnie włączyła się w proces dydaktyczno – wychowawczy. Bardzo to cenimy, dzięki temu Rodzice stali się naszymi  sojusznikami w  sprawach dzieci, a także stanowią źródło istotnych wartości. Szczególnym elementem tej współpracy są lekcje z udziałem Rodziców, lub prowadzone przez Rodziców. Są to tzw. lekcje hobbystyczne, czy eksperckie. Rodzice znając swój potencjał, swoje możliwości i zainteresowania zaangażowali się do prowadzenia cyklu takich lekcji. Dzięki temu możliwe było spotkanie dzieci z Mamą – pediatrą, Mamą – farmaceutką, Tatą – konstruktorem latawców, z Dziadkiem grającym na harmonijce ustnej, czy studentką grającą na pianinie. Wizyta Babci i zajęcia kulinarne pod jej okiem były również bardzo ciekawe. Wspólne muzykowanie z Tatą na instrumentach z różnych stron świata było nowym doświadczeniem dla dzieci. Słuchanie najpiękniejszych bajek świata czytanych przez Rodziców, wspólne wykonywanie kartek świątecznych, czy też pieczenie pierników łączyły się zawsze z pozytywnymi emocjami Rodziców, nauczycieli, a przede wszystkim dzieci. Aktywna pomoc Rodziców w opiece nad dziećmi podczas wycieczek (do PWSTE, do pracowni plastycznej) była nieodzowna. Jak widać Rodzice  mają więc możliwość współuczestniczenia w organizowaniu edukacji, pomagając tym samych realizować określone cele oraz współdecydować w sprawach ważnych dla wychowania i kształtowania dzieci. Cieszymy się bardzo, że współpraca ta  układa się dobrze, satysfakcjonuje nas fakt, że Rodzice są otwarci i chętni do współpracy.

Bycie Babcią, czy Dziadkiem to pozycja społeczna, jaką zajmuje człowiek w określonym momencie swojego życia. Niezależnie od tego jaki styl „babciowania” i „dziadkowania”przyjmą, mają ogromny wpływ na życie swoich wnucząt. Rola Babci i Dziadka w rodzinie jest niezmiernie ważna. To Oni w znacznym stopniu przyczyniają się do kształtowania tożsamości rodzinnej, do podtrzymywania pewnych zwyczajów w rodzinie, są ogromnym wsparciem w wychowywaniu wnucząt. Aktywność Babci i Dziadka w życiu wnucząt jest ogromna, wszystko zależy od chęci, kondycji zdrowotnej i potrzeb rodziny. Babcia i Dziadek  potrafią być wspaniałymi towarzyszami zabaw, spacerów,ciekawych opowieści, gry w piłkę, wypadów za miasto. W tym kontekście bardzo wymowne są słowa jednej z  dziecięcych piosenek – „Bo na świecie nie znajdziecie takich bajek i zagadek, jakie wnukom opowiada Babcia i Dziadek”. To Oni przytulają i wybaczają. Święto Babci i Dziadka w przedszkolu to jeden z najmilszych dni. Wnuczęta bardzo to przeżywają i zawsze dokładają starań, aby Babcia i Dziadek poczuli, że jest to wyjątkowy dzień. Jasełka, wiersze, piosenki, upominki, poczęstunek  były pieczołowicie przygotowywanym prezentem. Było dużo emocji, radości, wzruszenia. Niech na zawsze pozostanie w pamięci wszystkich ten szczególny dzień, wypełniony pięknymi przeżyciami.

Uroczyste otwarcie nowo wyremontowanej biblioteki w pobliżu przedszkola było dla nas bodźcem do zorganizowania wyjścia do tej właśnie biblioteki. W przedszkolu na co dzień dzieci mają  kontakt z książką. W sali przedszkolnej znajduje się wydzielony stały kącik książki, w którym to znajdują się ciekawe pozycje literatury dziecięcej, dostosowane do dzieci z każdej grupy wiekowej. Młodsze dzieci potrzebują bowiem książki, w których dominują obrazki, starsze natomiast wykazują już zainteresowanie tekstem. Ciągły kontakt z książką jest okazją do uczenia się poszanowania jej i wyrabiania przekonania, że książka jest źródłem ciekawej wiedzy i przeżyć. Wizyta w bibliotece wzbudziła ogromne zainteresowanie. Dzieci z przyjemnością zwiedziły pomieszczenia biblioteczne wraz z czytelnią. W trakcie pogadanki z panią bibliotekarką dowiedziały się jakie są etapy wypożyczania książek, a także poznały zasady związane z dbałością o każdy egzemplarz. Pani bibliotekarka pokazała dzieciom różne pozycje literatury dziecięcej, zachęcając tym samym do częstych wizyt w bibliotece. Jest to bardzo ważne, bowiem książka aktywizuje procesy mowy i myślenia. Kontakt z ilustracją wywołuje przeżycia emocjonalne, pobudza wyobraźnię i ciekawość. Codzienne czytanie dzieciom zaspokaja niemalże wszystkie potrzeby emocjonalne  dzieci, wspiera rozwój psychiczny i intelektualny, zachęcamy więc do codziennego czytania dzieciom.