Kategoria: Aktualności grupy pomarańczowej

„Marzec czasem wiosną dmucha, czasem znowu zawierucha, jednak w jednym marca dniu słońce świeci tam i tu, bo to dzień szczególny jest – Dniem Kobiet nazywa się!”  O tym jak bardzo jest to wyjątkowy dzień  już w czwartkowy poranek przekonały się wszystkie Panie i dziewczynki z grupy Pomarańczowej. Była to dla nas ogromna niespodzianka, którą pieczołowicie przygotował Pan Wojciech Hołowacz – tatuś Michałka.  To właśnie za sprawą Pana Wojciecha już od rana  w sali zapanował ciepły, pogodny i wesoły nastój, a zapach przepięknych, świeżych róż unosił się dookoła. Było bardzo miło, wszystkie dziewczynki i Panie otrzymały piękne róże oraz najserdeczniejsze życzenia. W tym dniu chłopcy wyręczali dziewczynki we wszystkim, sprzątali, podawali do stołu podczas posiłków. Bardzo dziękujemy  za pamięć, za życzenia, za kwiaty i  słodkie niespodzianki. Wspólne przeżywanie  takich wyjątkowych chwil dało nam wszystkim wiele radości. Była to również okazja do rozmowy z dziećmi o roli kobiet w ich życiu- o mamusiach, babciach, siostrach, koleżankach. „Ósmy marca to dzień szczególny i wspaniały dla wszystkich kobiet dużych i małych”. Panu Wojciechowi serdecznie dziękujemy, że zadbał o to, aby ten dzień był dla nas wyjątkowy.

W czwartek 8 marca  z inicjatywy Pana Wojciecha – tatusia Michałka do grupy Pomarańczowej zawitali harcerze. Było to już drugie spotkanie z harcerzami. Druhna  Wiktoria i druh   Tomasz  z  I gromady „Strażnicy wygasłych korytarzy” opowiedzieli dzieciom  o tradycjach harcerskich. Zaprezentowali symbole harcerskie jak np. lilijkę harcerską symbolizującą jedną z najważniejszych powinności harcerza, czyli postępowanie  w zgodzie z prawem harcerskim. Dzieci poznały także tradycyjne pozdrowienie harcerskie  słowem „ Czuwaj” oznaczającym  stałą gotowość do czynu dla Ojczyzny, pracy dla innych i nad sobą. Druhna Wiktoria opowiedziała również o tym jak wyglądaj cotygodniowe zbiórki zuchowe, czego dzieci się tam uczą, czego dowiadują ,jak się bawią,  jakie sprawności harcerskie zdobywają. Mówiła również o tym, jakie warunki trzeba spełnić, aby zostać zuchem. Na zakończenie dzieci mogły uczestniczyć w zabawie „My idziemy na bizony” i zdobyć sprawność harcerską – wiązanie supełków. Jak się okazało było to bardzo dobre ćwiczenie rozwijające  samodzielność, a także sprawność manualną dzieci. Panu Wojciechowi serdecznie dziękujemy za organizację spotkania z harcerzami –  Pan Wojciech ma wspaniałe pomysły i zawsze znajduje czas dla dzieci z Grupy Pomarańczowej – Brawo!

Pojawienie się w grupie różnych produktów i przedmiotów ( woda utleniona, soda oczyszczona,płyn do mycia naczyń, mąka ziemniaczana,pianka do golenia, odżywka do włosów, olej, drożdże,barwniki spożywcze, strzykawki, zakraplacze …) wzbudziło ogromne zainteresowanie. Od razu pojawiły się pytania „Po co pani to przyniosła?, „Co będziemy z tym robić?  Moja odpowiedź, że zakładamy laboratorium małego chemika wzbudziła mnóstwo emocji. Dzieci nie mogły się doczekać, pojawiały się dalsze pytania: „A po co pianka do golenia ?”, „A po co drożdże, strzykawka?” Dziecięca ciekawość nie zna granic. Organizowanie więc sytuacji edukacyjnych do zaspokajania tej ciekawości jest niezmiernie ważna dla pobudzania ich aktywności, do rozbudzania rożnych zainteresowań. Dzieci lubią doświadczać, eksperymentować, znajdować różne rozwiązania, im oryginalniej, tym ciekawiej. Działania dzieci w Laboratorium Małego Chemika pozwoliły poznać im różnorodne zjawiska i reakcje chemiczne, które mogły zaobserwować w trakcie wykonywania doświadczeń. Miały one charakter zabawowy i były całkowicie bezpieczne. Tworzenie kolorowych chmur z pianki do golenia i barwników spożywczych jest eksperymentem, który dzieci mogą  samodzielnie przeprowadzić w domu. Malowanie barwnikami spożywczymi na mleku połączonym z płynem do mycia naczyń jest również kreatywną zabawą. Bezpieczny wybuchowy eksperyment z zastosowaniem sody ,octu, wody i balonów pozwolił dzieciom odpowiedzieć na pytanie „Czy balon sam się nadmucha?” Wywołanie wybuchu wulkanu pozwoliło dzieciom zaobserwować reakcje sody i octu, a wykonanie „Lampy – lawy” z zastosowaniem oleju, wody i tabletek musujących wywołało spore poruszenie, a reakcja dzieci „łaaał” mówiła sama za siebie. Wykonanie  pachnącej masy plastycznej z odżywki do włosów i mąki ziemniaczanej do zabaw manualnych bardzo się dzieciom podobało.  Było to nowe doświadczenie dla dzieci – niektórzy mieli wypieki na twarzy.

21 luty został ogłoszony Dniem Języka Ojczystego. Święto to zostało ustanowione w  celu ochrony różnorodności językowej, która stanowi nasze dziedzictwo kulturowe. W tym dniu kluczową rolę odgrywają mowa i słowa.Tak więc Dzień języka Ojczystego w naszej grupie był wspaniałą okazją do tego, aby dzieci przyniosły do przedszkola swoje ulubione książki. Była to również okazja do  zapoznania dzieci  z twórczością najbardziej znanych polskich pisarzy zajmujących się literaturę dziecięcą. Dzieci miały okazję poznać sylwetkę Juliana Tuwima, Jana Brzechwy i Wandy Chotomskiej. Jak się okazało prawie w każdym domu znajdują się książki z zabawnymi utworami Tuwima, Brzechwy, które stanowią klasykę polskiej literatury dziecięcej. Ich utwory to również świetna zabawa dla najmłodszych czytelników. Po odczytaniu znanych wierszy Tuwima i Brzechwy dzieci szybko zorientowały się, że to zabawny świat pełen przygód, w którym głównymi bohaterami są między innymi zwierzęta i rośliny. Wszystkie utwory zawierają humor, oraz niekiedy zaskakujące zakończenie, uczą, wychowują, ośmieszają naganne zachowanie, a pochwalają dobre. Kontynuatorką tradycji Tuwima i Brzechwy była również Wanda Chotomska – jak się okazało przygody Martynki jej autorstwa są dzieciom dobrze znane.  W swoich utworach Chotomska podaje dzieciom informacje o otaczających świecie, podkreśla wagę przyjaźni, kształtuje kulturę uczuć i dobre obyczaje. Na zakończenie każde dziecko mogło przedstawić swoją ulubiona książkę. Ciekawym elementem tego zajęcia była zabawa w tzw. łamańce językowe. Próby bezbłędnego wypowiedzenia „stół z powyłamywanymi nogami”, czy też  „w czasie suszy szosa sucha” była dla wszystkich nie lada wyzwaniem i wyzwoliły mnóstwo śmiechu.  Skojarzenie treści wiersza, czy fragmentu bajki z ilustracją, czy też z rekwizytem bardzo zaangażowało dzieci. Czytajmy dzieciom codziennie, książka  to towarzysz dzieciństwa wielu pokoleń.

Każde dziecko w wieku przedszkolnym jest ciekawe świata.Poznawanie rzeczywistości przyrodniczej jest bardzo ważnym elementem  edukacji przedszkolaka. Systematycznie organizowane są w naszej grupie  sytuacje edukacyjne do poznawanie przyrody wszystkimi zmysłami. W zależności od pory roku zapoznawane są dzieci z różnymi zjawiskami przyrodniczymi. Poznawanie przyrody  dostarcza dzieciom wielu  możliwości przeżywania  nowych doznań i wzbogacania wiedzy, odczuwania i podziwiania piękna przyrody.  Otwieranie oczu i nadstawianie uszu na wszystko co się dzieje w przyrodzie zimą było tematem obserwacji przyrodniczych dzieci na terenie przedszkolnej ścieżki edukacyjnej. Tak więc dzieci mogły poznać właściwości śniegu i lodu, obserwować własne ślady na śniegu, poznać drzewa iglaste znajdujące się na terenie przedszkola, zaobserwować inne drzewa bez liści, zebrać skarby czyli gałązki drzew, a także wyłonić wniosek, że przyroda zimą odpoczywa, nie zamiera. Oczywiście najwięcej frajdy było podczas tropienia i rozpoznawania śladów na śniegu.

Zima to pora roku, podczas której musimy pomagać zwierzętom. Ptakom jest trudno znaleźć pożywienie. W naszym ogrodzie przedszkolnym mamy mnóstwo skrzydlatych sąsiadów. Ale trzeba dobrze wiedzieć jak im pomóc, czym dokarmiać, aby niechcący im zaszkodzić. Była to okazja do utrwalenia wiedzy o gatunkach ptaków zimujących i o ich potrzebach. Dzieci poznały wybrane zwierzęta żyjące w   naturalnym środowisku zimą ,ze szczególnym uwzględnieniem ptaków – sikorki, rudzika, zimorodka, wróbelka, gawrona, kruka, jemiołuszki, mazurka. Omówiliśmy ich wygląd, sposób poruszania się i odżywiania. Potem wykonaliśmy odpowiednią wysokokaloryczną mieszankę pokarmową i wyłożyliśmy w karmnikach w ogrodzie przedszkolnym. Bez wsparcia ludzi, mniej doświadczone, stare, bądź osłabione ptaki mają nikłe szanse na przeżycie w okresie mrozów i obfitych opadów śniegu. Dni są wówczas krótkie, a dostęp do pokarmu utrudniony. Wyjście do ogrodu przedszkolnego i nakarmienie ptaków było frajdą. Była to również okazja do rozbudzania wśród dzieci opiekuńczego stosunku do zwierząt.