Zabawy w Sali Doświadczania Świata

Sala Doświadczania Świata w ogólnym tego słowa znaczeniu to specjalnie wyodrębnione pomieszczenie wyposażone w różnego rodzaju urządzenia stymulujące rozwój zmysłów.

 Głównym celem organizowania takich sal jest stwarzanie możliwości odbierania nowych bodźców, wzbogacanie doświadczeń sensorycznych oraz miłe spędzanie czasu.

Wśród sprzętów, którymi my dysponujemy w Sali Doświadczania Świata  znajdują się:

  1. Suchy basen – przeznaczony do rehabilitacji i relaksacji. Dostarcza max. bodźców dotykowych – rozluźnia mięśnie, stymuluje czucie całego ciała, poszczególnych jego części (po-przez masaż piłeczkami).Usprawnia motorykę małą oraz dużą, kształtuje koordynację wzrokowo – ruchową. Daje poczucie sprawstwa gdyż najmniejszy ruch powoduje przesuwanie się piłeczek oraz ich szelest a to z kolei zachęca do zabawy. Oprócz tego dostarcza bodźców wzrokowych (kolor) i słuchowych (szum przemieszczających się piłeczek)
  2. Projektor kolorów i obrazów – jego podstawowym celem jest uwrażliwianie zmysłu wzroku na bodźce wizualne, koncentrowanie uwagi dziecka na zmieniających się na ścianie barwach i obrazach, rozwijanie kontroli nad pracą oczu – wyrabianie celowego spojrzenia w określone miejsce, umiejętności wodzenia wzrokiem za poruszającymi się obrazami. Pozwala także na wyszukiwanie powtarzających się sekwencji – rozwija spostrzegawczość i pamięć wzrokową.
  3. Lustrzany domek – pozwala skupić uwagę dziecka na samym sobie (swojej mimice, gestykulacji, ruchach) co wpływa na kształcenie u niego świadomości siebie, swego ciała, poszczególnych jego części oraz orientacji w przestrzeni. Dzięki obserwacji siebie zapamiętuje wyraz twarzy przy różnych emocjach, uczy się naśladownictwa.
  4. Światłowody – dostarczają silnych wrażeń wzrokowych poprzez zmieniające się kolory. Zwiększają koncentrację uwagi, wzbudzają zainteresowanie oraz chęć do działania (dotykania, chwytania ). Sprzyjają także gromadzeniu nowych doświadczeń w zakresie percepcji do-tykowej, wpływają na poprawę celowości, precyzji ruchów oraz kształcenie u dziecka auto-orientacji. Dzięki nim możliwa jest nauka przewidywania kolorów – rozwijania pamięci wzrokowej.
  5. Kolumny wodne – stanowią obiekt zainteresowania często nawet dla dzieci z głęboką niepełnosprawnością intelektualną. Dostarczają silnych wrażeń wzrokowych (poruszające się w kolumnie, zmieniające kolor bąbelki), dotykowych (wibracje towarzyszące wydzielaniu się bąbelków oraz temperatura), słuchowych (specyficzny dźwięk włączonej kolumny i bulgoczącej wody – szmery, bulgotanie). Umożliwiają koncentrację uwagi oraz doskonalą umiejętność wodzenia wzrokiem.
  6. Tor świetlno – dźwiękowy z tablicą kurantów – ma wpływ na zmysły wzroku (różne kolory), słuchu (różne dźwięki, tony), dotyku. Doskonali koncentrację uwagi (skupianie wzroku na kolorach), sprawność manualną (przyciskanie przycisków), koordynację wzrokowo – ruchową, rozwija równowagę (podczas chodzenia po kolorowych polach). Zachęca, aktywizuje do działania dając poczucie sprawstwa, zależności: przyczyna – skutek (każdy ruch ręki, nogi staje się dla dziecka słyszalny, widzialny). Określone dźwięki mogą wpływać także na nastrój i emocje.
  7. Ścieżka fakturowa – umożliwia odbiór wrażeń dotykowych poprzez dłonie i stopy, skupia uwagę, usprawnia motorykę dużą, rozwija równowagę (podczas przechodzenia po kolejnych polach), kształtuje sprawność manualna i koordynację wzrokowo – ruchową

Warsztaty mydlarskie w grupie Zielonej

Najpierw zagadka. Kolorowe, pachnące i śliczne? Oczywiście mydełko! I to zrobione samodzielnie przez dzieci. Dzisiaj mieliśmy okazję prześledzić proces powstania mydła.  A później nauczyć się i samodzielnie wyprodukować pachnącą kostkę. Naszą przewodniczką w tej dziedzinie była Pani Żaneta Kaciuba-Pacek z Akademii Jaskółki. Okazało się, że robienie mydła to nic innego jak zabawa w chemika. Mieszamy kilka składników w odpowiedniej kolejności i proporcjach, by otrzymać produkt. Wiedza jest nam niezbędna, by wszystkie reakcje chemiczne przebiegły pomyślnie. I – co najważniejsze – by nie zrobić sobie krzywdy! Pani Żaneta razem ze swoją asystentką Panią Martynką czuwały nad prawidłowym i bezpiecznym przebiegiem procesu produkcji. Dzieci otrzymały kompozycje zapachowe: czekolada, konwalia i bez, a także susz kwiatowy, kolorowe dodatki mydlarskie, i barwniki. Dzieci w foremkach samodzielnie komponowały nuty zapachowe, wybierały kolorystykę.

Na koniec mogły podziwiać prawdziwe mydlane  dzieła sztuki.

Pani Żanecie bardzo dziękujemy za ten piękny dar i czas poświęcony dzieciom.

 

Poszukiwacze wiosny z grupy Zielonej

Dzisiaj na  lekcji omówiliśmy symptomy wiosny, później  poszliśmy jej poszukać. Ubrani całkiem zimowo, staraliśmy się znaleźć jej ślady  w przydomowych ogródkach, skwerkach, placach zabaw. Niestety, dzisiaj wiosna zabawiła się z nami w chowanego. Nigdzie jej nie było. Tylko słoneczko mocniej grzało. I choć Iwo zaprowadził nas w miejsce, w którym, widział takie kwiatki, co już je widać, to niestety wszystkie roślinki przysypane były grubą warstwą śniegu. No cóż, spróbujemy znowu!  

Warsztaty plastyczne z Rodzicami Najpiękniejsza kartka wielkanocna

Są takie święta raz do roku , co budzą życie , budzą czas. Wszystko , rozkwita w słońca blasku i wielka miłość rośnie w nas , miłość do ludzi do przyrody w zielone każdy z wiosną gra , zima już poszła spać do morza lecz w naszym sercu radość trwa…

 

W powietrzu czuć już zbliżające się święta wielkanocne  i nawet śnieg za oknem nie popsuł nam wiosennego nastroju. W takiej zimowo wiosennej scenerii, mamy oraz dzieci z grupy Zielonej projektowały piękne karty świąteczne. 

A że święta to czas pisanek, kaczuszek, króliczków i kurczątek nie mogło zabraknąć ich na naszych kartkach. Rodzice, a właściwie niezastąpione mamy i babcie  wraz z dziećmi miały  możliwość  tworzyć prawdziwe dzieła sztuki.

Wszyscy wykazali się dużą kreatywnością i inwencją twórczą i wszyscy pracowali  w miłej i przyjaznej atmosferze.

Powstały piękne i niepowtarzalne kartki wielkanocne , które będzie można podziwiać  je na wystawce w naszym przedszkolu.

Dziękujemy wszystkim obecnym na warsztatach. Bardzo cieszymy się, że mamy tak uzdolnionych i chętnych do współpracy rodziców.

Sukces Michała – gratulujemy!

Nasz Michał otrzymał I nagrodę w IV edycji świątecznego konkursu plastycznego Wielkanocna kartka z motywem Jarosławia.

15 marca w jarosławskim Ratuszu odbyło się wręczenie nagród dla autorów zwycięskich prac Na konkurs wpłynęło 186 prac. Komisja przyznała nagrody w czterech kategoriach. W kategorii przedszkola pierwszą nagrodę otrzymał właśnie nasz  Michał.

Nagrody laureatom wręczył  burmistrz Waldemar Paluch. Wśród upominków znalazł się pakiet ekologiczny, kalendarze, łakocie od lokalnych firm oraz bilety na seanse filmowe w kinie Ikar.

Kartka wykonana przez Michała została wydrukowana i zostanie przekazana organizatorom „Jarosławskich Pól Nadziei”, którzy zajmą się ich rozprowadzeniem i sprzedażą wśród mieszkańców. Cały dochód ze sprzedaży zostanie przekazany jarosławskiemu Hospicjum im. św. Jana Pawła II. Brawa dla Michała.

 

 

Dzieci wiedzą lepiej, czyli rozmowy bardzo poważne

Czasami warto porozmawiać z dziećmi na tematy bardzo poważne. Dzisiaj rozmowa o starości z grupą dzieci starszych z grupy Zielonej. Uwaga zaczynamy.

Nauczyciel- Co to jest starość?

Dziecko- Starość to takie coś, że jak ktoś jest dzieckiem, to widać że nie jest stary, a potem już widać, że jest.

Dziecko- Ktoś się urodzi i ma coraz więcej lat, i więcej i więcej, aż może już wszystko robić co chce.

Nauczyciel- po czym można poznać, że jest się  osobą starszą?

Dziecko- Mają mało zębów, albo sztuczne

Dziecko- I taka starsza osoba pije zieloną herbatę, taką zdrową

Dziecko- Po siwych włosach

Dziecko- Po zmarszczkach

Dziecko- Taka starsza osoba to trochę nie umie chodzić

Dziecko- No, tak cały czas odpoczywa i mówi nie goń tak szybko!

Dziecko-Taki stary człowiek sto lat się starzeje. Najpierw jest dzieckiem, potem tatą, a potem dziadkiem

Nauczyciel- Jak się zachowuje taka starsza osoba?

Dziecko- Chodzi na rodzinne kolacje

Dziecko- Moja babcia jest trochę taka starsza i zaprasza nas na obiad, ale mama mówi, że sama ugotuje, ale potem idziemy, bo tata chce iść

Dziecko- A moja babcia powiedziała, że inni z tego starzenia to głupieją

Nauczyciel- Co to znaczy?

Dziecko- Tego mi nie powiedziała

Dziecko- A ja wiem, piją piwo, szaleją na starość

Dziecko- Na pewno gdzieś idą, kupują coś, albo głośno śpiewają

Dziecko- Mój dziadek zawsze śpiewa,  mama mówi że głupoty śpiewa

Dziecko- A ja śpiewam z babcią i to wcale nie są głupoty

Nauczyciel- Czy starsze osoby mają łatwe życie?

Dziecko- Nie, bo mają choroby, boli głowa, boli noga, boli ręka i tak bez przerwy

Dziecko- Mój dziadek mówi, że musi tak boleć, bo wtedy żyje

Nauczyciel- Kiedy zaczyna się starość?

Dziecko- Chyba od 50

Dziecko- Albo od 60