Cel :
- rozbudzanie ciekawości otaczającym światem
- wyciąganie wniosków z doświadczeń i eksperymentów
- prowadzenie badań poprzez doświadczenia i obserwacje
Zadanie 1.
Wysłuchaj wiersza o powietrzu autorstwa L.J. Kerna
Piotruś i powietrze.
Był pewien chłopiec w różowym swetrze,
którego raz zapytano:
Czym chciałbyś zostać Piotrusiu?
Powietrzem!
Dlaczego powietrzem?
Ano,
dlatego tylko, proszę mamusi,
że ono nic robić nie musi.
Pobladła biedna mama z wrażenia,
ot los mieć syna lenia.
Wieczorem poszedł Piotruś do łóżka,
mamusia światło zgasiła.
I zasnął Piotruś, a dobra wróżka
w powietrze go zamieniła.
I nagle patrzcie co się dzieje:
Piotruś po świecie wieje.
W miastach uderza o domów mury,
w górze na niebie rozpędza chmury,
na morzy białe spostrzega żagle,
więc mocno dmucha w te żagle nagle,
na szosach siwe podnosi kurze,
organizuje trzy groźne burze,
porusza liście na wszystkich drzewach,
we wszystkich ptasich gardziołkach śpiewa,
jest jednocześnie we wszystkich stronach,
w samochodowych siedzi oponach,
wierci się, kręci, tańczy jak fryga,
aeroplany na sobie dźwiga,
i – to już chyba największa heca –
dmucha jak wariat we wszystkich piecach…
Rano, gdy zbudził się, przetarł oczy
i rzekł:
Zmęczyłem się bardzo w nocy.
Nie przypuszczałem, proszę mamusi,
że tak powietrze pracować musi…
Zadanie 2.
Co to jest powietrze?
Czy widzimy powietrze?
Do czego jest potrzebne powietrze?
Powietrze otacza całą kulę ziemską. Konieczne jest do życia ludziom, zwierzętom i roślinom. Powietrza nie widać, ale gdy jest zanieczyszczone trudno nam się oddycha, chorujemy.
Szukanie dowodów na istnienie powietrza -właściwości powietrza
Zadanie 3.
- Dziecko ustawia na stole buteleczkę słoiczki. Następnie zanurza przybory w misce z wodą. Widzi wydostające się bąbelki. Obserwują co się wydarzyło.
Wniosek: Przeprowadzone doświadczenie pokazuje, że w butelce jest powietrze, ale jest niewidoczne.
- Dziecko przy pomocy rodzica nadmuchuje balony. Po chwili rozwiązuje nadmuchane balony, a ich wloty kieruje na stół, na którym leżą piórka, skrawki chusteczki higienicznej.
Wniosek: wiatr to ruch powietrza, gdy wylatuje z balonu, porusza piórkami.
Sprężystość powietrza
- Dziecko trzyma w ręku strzykawkę, wyciąga tłoczek nabiera powietrza. Następnie otwór z drugiej strony zatykają palcami próbują wcisnąć tłoczek do środka. Przekonuje się, że nie można wcisnąć tłoczka do końca. Po puszczeniu tłoczka przez dziecko, tłoczek sam wsuwa się na zewnątrz.
Wniosek: Powietrze jest rozprężliwe. Powietrze zachowuję się jak sprężyna pozwala się ścisnąć, ale puszczone wraca do stanu poprzedniego.
Co to jest wiatr?
- Dziecko składa z papieru kolorowe wachlarze. Następnie porusza nimi swobodnie przy twarzy. Mówi co czuje gdy porusza wachlarzem.
Wniosek: Szybko poruszany wachlarz wprawia w ruch powietrze, czyli powstaje wiatr.
Co się dzieje, kiedy w pomieszczeniu brakuje powietrza?
- Doświadczenie z dwiema świeczkami – jedną przykrywamy słoikiem i obserwujemy, jak po chwili płomień gaśnie. Druga pali się bez przykrycia i nie gaśnie.
Wnioski: Powietrze jest potrzebne, aby palił się ogień.
Inne zabawy z powietrzem:
https://www.mama-bloguje.com/dziecko-na-warsztat-eksperymenty/
Załącznik 1. Wykonaj polecenie.
Załącznik 2. Co przydarzyło się panu w kapeluszu. Opowiedz tę historię.
