Sporo frajdy miały dzieci, gdy na stoliku w sali zajęć pojawiły się produkty spożywcze: jaja, mąka, cukier, masło, miód. Od razu pojawiły się pytania – „Co będziemy robić ?”. Przyprawa do pierników leżąca obok różnorodnych foremek wyjaśniła wszystko . Od razu dzieci przystąpiły do pracy – wymieszano składniki zawarte w przepisie , wyrobiono ciasto, rozwałkowano i przystąpiono do wycinania przeróżnych kształtów pierników. Dzieci wybrały foremki nawiązujące do świąt – gwiazdki, choinki, serduszka, aniołki, renifery itp. Dzieci były bardzo zaangażowane, nie mogły się doczekać zakończenia wypieku ciastek i degustacji. Z pietyzmem wykrawały kształty pierników i układały na blaszce do pieczenia. Przy okazji dzieci dowiedziały się, że najstarszy polski przepis na pierniki pochodzi z 1725 roku. Początkowo wypieki traktowano nie jako świąteczną słodkość, ale jako medykament. Do dziś stolicą polskiego piernika jest Toruń.
Kategoria: Aktualności
Wigilia w grupie Żółtej
Dziś przedszkolna Wigilia. Wchodzące do sali dzieci od wczesnego poranka zachwycały swoimi odświętnymi strojami. Jak miło. Tego dnia przedszkolaki były bliskie myślami wydarzeń w dawnym Betlejem. Natanek wybudował z klocków szopkę, Wikusia zrobiła z papieru betlejemską gwiazdę (wcześniej podpatrzyła w domu jak wykonuje ją brat). A kiedy po śniadaniu maluszki zaczęły gromadzić się w kręgu przed wspólnym spotkaniem, nagle usłyszałam zgodnie brzmiące dziecięce głosy, które śpiewały pastorałkę:
Był pastuszek bosy,
na fujarce grał,
pasał w górach owce
i w szałasie spał.
Nagle aniołowie
z nieba w bieli przyfrunęli.
Obudzili go gdy spał, gdy spał…
Tak dzieci zupełnie same uroczyście rozpoczęły dzień w przedszkolu słusznie oczekując czegoś wyjątkowego.
„Dziś do Betlejem trzeba nocą iść.
Bo narodzenia czas wypełnił dni.
Biegnij pastuszku.
Ciemną nocą niebo płonie.
A na niebie blask od gwiazd, od gwiazd.
Potem dzieci z uwagą obserwowały zgromadzone przeze mnie przedmioty związane z przygotowaniem wigilijnego stołu. Pusty na początku stół szybko zaczął się zmieniać. Wiktoria i Natan rozścielili na nim obrus. Jakieś dziecko spontanicznie wyjaśniło znaczenie bieli obrusa: „ To oznacza czyste serce”. Szymonek wiedział, że pod obrus należy włożyć sianko. Dzieci znają symboliczne znaczenie garstki sianka ułożonego na stole. Paula ozdobiła stół ustawiając w jego centrum kolorowy stroik. Jeszcze inne dziecko postawiło obok stroika zapaloną świecę. Podczas ustawiania talerzy i układania sztućców przypominaliśmy sobie, jak należy je ułożyć. A później były rozmowy o dodatkowym miejscu dla niespodziewanego gościa, o wigilijnych potrawach, o radości świąt wyrażanej w śpiewaniu kolęd i pastorałek. Dzieci poznały również tradycję dzielenia się opłatkiem i składania sobie świątecznych życzeń.
Kiedy wreszcie przyszedł odpowiedni czas, wspólnie uroczyście rozpoczęliśmy wigilijne spotkanie…
Dziecięce rękodzieła bożonarodzeniowe.
Dzieci uwielbiają aktywność plastyczno – techniczną. Tematyka bożonarodzeniowa w tym względzie daje nam mnóstwo możliwości. Wykonywanie ozdób choinkowych zawsze bardzo angażuje dzieci. Tym razem aktywność dzieci skupiła się wokół wykonania choinek tekturowych lub włóczkowych, ozdabianych dodatkowo kolorowymi pomponikami i guzikami. Powstały także nietypowe choinki z naturalnych patyków i suszonych plastrów pomarańczy. Każdy mógł zdecydować, jaką choinkę wykona. Powstały przepiękne rękodzieła, niektóre z nich przekazaliśmy na aukcję charytatywną na rzecz Rzeszowskiego Hospicjum Dziecięcego. Była to doskonała okazja, aby kształtować wśród dzieci postawę prospołeczną, umiejętność dostrzegania potrzeb innych i reagowania na nie.
Nasze przygotowania do Świąt Bożego Narodzenia.
Adwent to czas oczekiwania na narodzenie Pana Jezusa. Czas ten wypełniliśmy wieloma aktywnościami. Najpierw zaplanowaliśmy krok po kroku nasze działania i stopniowo przechodziliśmy do ich realizacji . Rozpoczęliśmy od Encyklopedii Tradycji Polskiej i gromadzenia wiedzy o celebrowaniu Bożego Narodzenia dawniej. Dzieci mogły się dowiedzieć jak dawniej strojono choinki, a także poznać symbolikę poszczególnych ozdób. Nie mogło zabraknąć aktywności plastycznej związanej z wykonaniem papierowego łańcucha choinkowego, nauki piosenek o Bożym Narodzeniu, a także kolęd i pastorałek. Punktem kulminacyjnym tych przygotowań było strojenie choinki , a także wykonanie stroika ze świeżych, zielonych gałązek świerkowych. Interaktywne zabawy o tematyce bożonarodzeniowej pozwoliły dzieciom utrwalić wiedzę związaną z tradycją bożonarodzeniową. To był bardzo pracowity czas.
„Nie bójcie się. Oto zwiastuję Wam radość wielką…”
Tradycją naszego przedszkola były tzw. „godzinki adwentowe”. Każdego dnia, gromadziliśmy się w głównym holu, aby wysłuchać godzinki adwentowej przygotowanej przez jedną z grup. Każdy dzień wzbogacał dzieci o nowe informacje dotyczące symboliki świąt Bożego Narodzenia. I tak przez cztery tygodnie budowaliśmy otoczenie naszej bożonarodzeniowej szopki. Dzieci poznawały historię narodzin Jezusa od zwiastowania aż do Jego przyjścia na świat. Ostania godzinka zawsze miała charakter szczególny, gdyż opowiadała o Jezusie, który właśnie się narodził.
Od czasów wybuchu pandemii i pracy w reżimie sanitarnym, większość naszych, niegdyś wspólnych przedsięwzięć, została przeniesiona na przestrzeń grup, a godzinki adwentowe zmieniły nieco swój charakter.
Nasza grupa, chcąc zachować tą wyjątkową tradycję przedszkolną, już drugi rok z rzędu, przygotowuje krótką inscenizację teatralną nawiązującą swą tematyką do ostatniej, najważniejszej godzinki adwentowej pt. „Dzisiaj jest dzień nadrodzin Jezusa”.
Tak było i w tym roku. Nasza lekcja ogólnorozwojowa przyjęła dzisiaj charakter teatralny. Jeszcze raz spotkaliśmy się z najważniejszymi postaciami biblijnymi związanymi z narodzeniem Dzieciątka. Maryja z Józefem odczuli trud wędrówki i brak ludzkiej serdeczności; byli też dzielni pastuszkowie, którzy, obudzeni przez anioła w środku nocy, wędrowali oddać pokłon bożemu Dzieciątku. Nie zabrakło też aniołów i prowadzonych przez gwiazdę Mędrców ze Wschodu dzielnie wędrujących z darami do Jezusa. Przy dźwiękach kolęd i pastorałek jeszcze raz przeszliśmy drogę do Betlejem i chociaż od tego wydarzenia minęły tysiące lat, my z kolędą na ustach, stojąc przy żłóbku bożego Syna czuliśmy się ważną częścią tej wyjątkowej, świętej historii.
Anioł przychodząc do pasterzy powiedział:„Nie bójcie się. Oto zwiastuję Wam radość wielką…” – zatem i my, biorąc sobie te słowa głęboko do serca, z nadzieją patrzmy w przyszłość…
Zima lubi dzieci najbardziej na świecie….
Grudzień okazał się być iście śnieżnym miesiącem, stąd też nie mogliśmy nie skorzystać z tak pięknej pogody i chociaż na chwilę nie udać się do naszego przedszkolnego ogrodu, tym razem w jego zimowej odsłonie. Udało nam się napełnić karmniki dla ptaków i oczywiście zrobić bitwę na śnieżki 🙂
Myślę, że to dopiero początek naszych zimowych wojaży, bo przecież nikt tak jak dzieci nie kocha zimy 🙂