Kategoria: Aktualności

DOM DLA JEŻA:)

Zima to trudny czas dla zwierząt. Dlatego każdy gatunek wytworzył mechanizmy, które pomagają mu ją przetrwać. Jednym z nich jest sen zimowy, który przestawia na tryb ekonomiczny organizm zwierzęcia. Sen zimowy to fizjologiczny stan odrętwienia organizmu, objawia się on spowolnieniem procesów życiowych.

Sen ten czasami bywa nazywany hibernacją, wyróżniamy jednak kilka form spowolnienia czynności życiowych. Niektóre zwierzęta, jak niedźwiedzie, jenoty czy borsuki, wpadają w letarg, dość łagodną formę snu zimowego, którą mogą przerwać bez większych szkód dla zdrowia. Zdarza im się obudzić z drzemki w czasie chwilowego ocieplenia, poczucia niebezpieczeństwa czy głodu.  Pobudkę wywołuje  również  poród. Samice niedźwiedzia rodzą młode właśnie w okresie od grudnia do lutego. Potomstwo wychodzi poza gawrę dopiero wiosną.

Inne ssaki, zwłaszcza te mniejsze, jak jeże, nietoperze, świstaki czy popielice, zapadają w hibernację. Wówczas ich procesy fizjologiczne ulegają spowolnieniu, spada temperatura ciała i ilość oddechów. Sen jest głęboki, a wybudzanie trwa długo.

Zwierzęta zapadają w sen zimowy na kilka bądź nawet 28 tygodni. Niektóre zwierzęta hibernują już od października. Nim jednak zasną na tak długo, muszą się odpowiednio przygotować. Dlatego też gromadzą podskórną tkankę tłuszczową lub zapas pokarmu w legowisku. 

Jeże gromadzą ogromne zapasy tłuszczu, przez co ich masa ciała podwaja się w ciągu zaledwie trzech tygodni. Dorosły jeż waży ok. 1 kg, a jesienią przybiera na wadze aż do 1,9 kg. Jeż zasypia naprawdę mocno. Obudzony w środku zimy może jej nie przetrwać. Zapadnięcie w stan hibernacji wymaga sporych nakładów energii, dlatego nie należy dotykać jeży, tylko zostawić je w spokoju. Poza tłuszczykiem przed utratą ciepła zwierzęta chroni również owłosienie, które jest zmieniane zwykle dwa razy w roku, przed i po zimie. Wersja zimowa jest dodatkowo ocieplona – pomiędzy włosami ościstymi wyrastają delikatne, puchowe włoski wełniste, które doskonale izolują przed chłodem. Jeże zasypiają pod konarami drzew, w jamach ziemnych lub pod zeschłymi liśćmi.

Postanowiliśmy zatem, że zbudujemy dom dla jeża w naszym ogrodzie 🙂 Pozbieraliśmy patyki i liście. Z patyków stworzyliśmy konstrukcję, wszystko przykryliśmy liśćmi i legowisko dla jeża było gotowe. Obok niego wbiliśmy tabliczkę DOM DLA JEŻA. Może akurat jakiś jeż znajdzie tam schronienie 🙂

 

Spotkanie z myśliwym w Grupie Niebieskiej- tatusiem Michała i Maciusia.

 

Dnia 19 listopada do naszej grupy na zajęcia przybył pan Jacek Figiel  wieloletni członek Koła Myśliwskiego” Ryś”w Jarosławiu. Celem spotkania było rozbudzenie zainteresowań obserwacjami przyrody, przekazanie wiedzy na temat roli myśliwego w przyrodzie a także odpowiedniego zachowania się w lesie.

Pan Jacek opowiedział ciekawą  historię łowiectwa, wymienił zadania koła łowieckiego, wytłumaczył dzieciom jaką  rolę mają myśliwi w ochronie przyrody. Zwrócił uwagę, iż członkowie Polskiego Związku Łowieckiego dbają o ojczystą przyrodę, rozwój przyrody i odnowę zwierzyny. Myśliwy w absorbujący sposób zobrazował dzieciom zwierzęta leśne i sposoby ich dokarmiania zimą. Opowiedział o zwyczajach myśliwych i ich obowiązkach wobec przyrody. Myśliwy zajmuje się dzikimi zwierzętami mieszkającymi w lasach i na polach.Myśliwi także dokarmiają zwierzęta. Na polach  budują budki dla bażantów czy kuropatw a w lasach paśniki i lizawki (karmniki z solą dla zwierząt). Wielką niespodzianką były medale i breloki z dzikiem, które wręczył dzieciom Pan Jacek.

Podczas zajęć dzieci  mogły obejrzeć strój myśliwego oraz potrzebne mu rekwizyty. Dowiedziały się jak same mogą chronić zwierzęta:nie śmiecić w lesie, cicho się zachowywać, nie płoszyć i nie straszyć zwierząt, obserwować zwierzęta tylko z daleka. Na zakończenie spotkania dzieci zadawały panu myśliwemu pytania. Podziękowanie kierujemy również do Pani Kasi Figiel, która wykonała piękną makietę lasu ze zwierzętami i przyniosła nam do sali.

 

Pożegnaliśmy się słowami „Darz Bór”. Tym powitaniem i pożegnaniem myśliwi życzą sobie udanego dnia. Oznacza ono również „niech cię bór obdarza, niech przynosi ci dary”.

      Przygotowanie ludzi i zwierząt do zimy

      Jesień w świecie ludzi i zwierząt jest porą przygotowywania się do zimy. To czas kiedy musimy zadbać  o cieplejsze ubranie,  zbieramy z sadów owoce,  a także wykopywanie z pól i grządek pozostałych warzyw i przechowywanie ich w skrzynkach w piwnicy. Jest to również czas przygotowania i  gromadzenia w spiżarni przetworów tj. dżemy, kompoty, sałatki , któte to przygotowujemy  z roślin sezonowych, takich jak warzywa, owoce czy grzyby. W związku z tym, że za oknem jest coraz chłodniej, zaczyna brakować pożywienia dowiedzieliśmy się podczas zajęcia, że  niektóre zwierzęta, aby przetrwać ten trudny czas również gromadzą zapasy na zimę, w tym czasie  poszukują ciepłych schronień inne zapadają w sen zimowy i wiele zwierząt wkrótce zaśnie w swoich kryjówkach, inne zmieniają futra na cieplejsze a jeszcze inne odlatują do kraju gdzie w tym czasie klimat jest cieplejszy. Zajęcie było okazją do podzielenia się przez dzieci  własnymi doświadczeniami i spostrzeżeniami  dotyczącymi przygotowań do zimy zaobserwowanych w własnej rodzinie. Dziękujemy rodzicom za przyniesione przez dzieci różnego rodzaju przetwory tj. sałatki, soki, dżemy i wiele innych, którymi to wzbogaciliśmy nasz kącik przyrodniczy i mogliśmy przygotować w grupie symboliczną spiżarnię.  

      Praca z dzieckiem zdolnym

      Nauczyciel w pracy z dzieckiem jest jego przewodnikiem. Jest osobą, która wprowadza dziecko w otaczający je świat. Pomaga mu poznawać, uczyć się nie wyręczając  go przy tym.  Mam wrażenie, że doświadczyłam sytuacji w relacji z dzieckiem w przedszkolu, która potwierdza słowa definiujące rolę nauczyciela. Myślę o relacji z dzieckiem zdolnym.

      Wiktoria posiada wielorakie predyspozycje. Jest min. uzdolniona plastycznie, bardzo lubi konstruować formy przestrzenne. Zadania, które wymagają zaangażowania myślenia traktuje jako wyzwanie, zwłaszcza, jeśli mają one związek z matematyką. Nic dziwnego, że dziewczynka wykorzystując swoje uzdolnienia samodzielnie i z własnej inicjatywy skonstruowała grę planszową. Pamiętam, kiedy po raz pierwszy przyniosła mi jej prototyp. Gra wyglądała jak przedziwna, ruchoma konstrukcja złożona z kilku segmentów. Roiło się w niej od zadań i zależności. Trzeba przyznać, że była pomyślana w bardzo interesujący sposób i naturalnie zachęcała do gry.

      Umiejętności i pomysły Wiktorii wykorzystałam angażując dziewczynkę do konkursu na grę planszową. Była to doskonała okazja, żeby zaprezentować umiejętności i uzdolnienia dziecka. Wykonałyśmy grę w większym formacie, na trwalszych materiałach. Zasady gry okazały się bardzo przemyślane. Z satysfakcją muszę stwierdzić: działa. I to jak.

      Wiktoria samodzielnie wykonała grę. Ja jedynie pomagałam tam, gdzie małe dziecko nie potrafiłoby sobie poradzić. Zupełnie tak jak z nauczycielem, który prowadzi, lecz nie wyręcza…

      Pasowanie na przedszkolaka w grupie Żółtej

      Są w przedszkolu różne wydarzenia. Każde z nich ma niemałe znaczenie. Są jednak wśród nich takie, którym należy oddać pierwszeństwo. Tak jest
      z pasowaniem na przedszkolaka. Dlaczego takie ważne i pierwsze? Bo jest pierwsze. Przypieczętowuje początek dziecięcej edukacji, rozpoczyna nowy etap w życiu małego dziecka.

      Do tej uroczystej formy zaproszenia najmłodszych dzieci do grona przedszkolaków przygotowywaliśmy się wszyscy: dzieci, rodzice i nauczyciele. Widziałam zaangażowanie dzieci podczas prezentacji. Obserwowałam ich reakcje. Były wśród nich: aplauz, radość, wzajemne pomaganie.

      Uroczystość została zamknięta najbardziej oczekiwaną chwilą: pasowaniem nowych dzieci na przedszkolaków. Gratulujemy pasowanym dzieciom.

      Realizacja programu edukacyjnego „Szkolne przygody Gangu Swojaków”

      Grupa Czerwona realizuje program edukacyjny „Szkolne przygody Gangu Swojaków”. Program ma na celu pokazać dzieciom piękno polskiej przyrody oraz odkryć przed nimi sekrety otaczającego ich środowiska. Nowi bohaterowie Swojaki – wśród których są także zagrożone i chronione gatunki zwierząt, przybliżyły dzieciom różne regiony Polski, w których występują. Pokazały im co kryje przyroda i jak żyć z nią w zgodzie. W ramach programu mogliśmy korzystać z materiałów edukacyjnych przygotowanych przez organizatora: scenariuszy, prezentacji, podcastów oraz animacji.