Kategoria: Grupa czerwona

W marcu uczyliśmy się na temat budowy oraz wzrostu roślin, a także sposobów ich pielęgnacji. Założyliśmy w sali ziołowo-warzywny ogródek. Dzięki czemu dzieci miały możliwość obserwacji wzrostu niektórych roślin od nasionka po dalsze jego etapy. Dzieci miały także okazję, aby sprawdzić się w roli ogrodników, ucząc się systematyczności i odpowiedzialności. Początkiem maja sadzonki pomidorów wysadziliśmy w naszym przydomowym ogródku na Przyrodniczej Ścieżce Ekologicznej. Kilka dni później posadziliśmy również sadzonki malin.

Teraz będziemy prowadzić dalsze obserwacje oraz czynności pielęgnacyjne podlewając nasze roślinki deszczówką, którą mamy zgromadzoną w specjalnej beczce.

Już nie możemy doczekać się kiedy będziemy mogli sięgnąć po dojrzałe owoce z nasze własnej uprawy 🙂

Czytanie dzieciom literatury jest mądrym sposobem spędzania z nimi czasu oraz najlepszą inwestycją w ich przyszłość. W ramach kampanii „Cała Polska czyta dzieciom” odwiedzają nas w przedszkolu członkowie rodzin naszych przedszkolaków. Wizyty te sprawiają dzieciom dużo radości, tak też było gdy odwiedziła nas Ola Balawejder – starsza siostra Kubusia.

Ola ma 9 lat i chodzi do IV klasy, jest absolwentką naszego przedszkola. Dziewczynka zaprezentowała swoje umiejętności – pięknie przeczytała opowiadanie Nele Moost pt. „Wszystko zniszczone! Czyli o tym, jak kruk uczył się pomagać”. Dzieci z zainteresowaniem słuchały dziewczynki i mówiły, że też chciałyby tak pięknie czytać.

Dziękujemy Oli za odwiedziny i zapraszamy Wszystkich chętnych do wspólnego czytania 🙂

W ramach realizowanego projektu „Działam – doświadczam – odkrywam” dzieci z Grupy Czerwonej postanowiły udać się do „krainy wiatru”, aby tam odkrywać jego  tajemnice. Wstępem naszych zabaw badawczych była lekcja ogólnorozwojowa dotycząca rodzajów wiatru, ich dobrych i złych działań. Następnie, poprzez wykorzystanie różnorodnych przedmiotów, dzieci szukały powietrza i słusznie zauważyły, że jest ono wszędzie a to z kolei przyczyniło się do  obserwowania przedmiotów w powietrzu – dzieci wykorzystały wiatraki i wachlarze, piórka, balony i ścinki papierów, doświadczały powiewu wiatru z wiatraka i suszarki po czym, bogatsi o nowe informacje, wyruszyliśmy  wspólnie do naszego ogrodu, aby tam właśnie szukać wiatru. Dzieci biegały z wiatrakami i workami, które napełniały się powietrzem tworząc w ten sposób miernik wiatru. Przedszkolakom tak bardzo spodobały się zabawy z wiatrem, iż zaczęły samodzielnie tworzyć wiatraczki. Mamy nadzieję, że we wrześniu, gdy wszyscy wypoczęci wrócą do przedszkola, pogoda będzie dla nas łaskawa i pozwoli nam wykorzystać nasz latawiec, którego projekt już został rozpoczęty.

Ostatnie dni mijającego tygodnia upłynęły nam na szukaniu odpowiedzi na pytanie: kto mieszka w ziemi? Podążając za zaspakajaniem naturalnej ciekawości dzieci, zainteresowaliśmy się bardziej szczegółowo życiem zwierząt (organizmów) mieszkających pod ziemią. Okazało się, że prawie połowa organizmów żywych na naszej planecie bytuje pod powierzchnią gleby. Oprócz bakterii i grzybów są to także drobne zwierzęta, najczęściej pożyteczne, a nawet wręcz niezastąpione w przyrodzie. Kiedy ich brakuje, gleba zaczyna umierać, a wraz z nią roślinność.

Ostatnie, bardzo deszczowe dni, powodowały, iż częściej niż zwykle na swojej drodze mogliśmy spotkać dżdżownice i to właśnie jedna z nich stała się naszym wyjątkowym gościem a my, pozostając w kręgu tematyki zwierząt żyjących pod ziemią, mając ją blisko siebie, mogliśmy bez przeszkód podglądać jej codzienne bytowanie. Wraz z resztkami liści i gleby ogrodowej stworzyliśmy dla niej namiastkę naturalnego środowiska. Później dzieci sukcesywnie zapoznawały się z informacjami dotyczącymi dżdżownicy – poznały jej budowę, zwyczaje i rolę jaką spełnia w naszych ogrodach. Zapoznały się również z etymologią samego słowa „dżdżownica” i w ten sposób zrozumiały, dlaczego jest ich tak dużo właśnie podczas deszczu (nazwa dżdżownica związana jest z jej pojawianiem się podczas i po deszczu (po staropolsku – dżdżu). Gdy pada deszcz, korytarze wypełniają się wodą, dżdżownice muszą szybko wydostać się na powierzchnię ziemi, aby mieć czym oddychać). Dzieci uważnie przyglądały się dżdżownicy – obserwowały jej ruchy, dotykały, wąchały a co odważniejsze brały do ręki opisując swoje odczucia. Po całej części wstępnej, dżdżownica za cierpliwość, wytrwałość i posłuszeństwo została nagrodzona oficjalnym przyjęciem jej do grupy. Nadano jej imię Natalia i przez kilka dni bytowała na naszym parapecie. Jednak mając na względzie dobro dżdżownicy i fakt, że najlepiej jej będzie w środowisku naturalnym, dzieci pożegnały się z nią i wyniosły ją do naszego ogrodu, gdzie będzie spulchniać glebę na naszej ścieżce przyrodniczej.

Dla rozwoju poznawczego dziecka to właśnie przyroda jest nieocenionym wychowawcą i nauczycielem. Można ją nazwać sprzymierzeńcem w wychowaniu dziecka, gdyż wychodzi naprzeciw nieomal wszystkim jego potrzebom – sprzyja harmonijnemu rozwojowi, dostarcza głębokich przeżyć i budzi zainteresowanie wszystkim, co się porusza, żyje, zmienia. Ważne jest zatem, aby organizować dzieciom czynne kontakty z ich otoczeniem, gdyż to one właśnie dostarczają wielu korzyści dla ich wszechstronnego rozwoju.