Czasami warto porozmawiać z dziećmi na tematy bardzo poważne. Dzisiaj rozmowa o starości z grupą dzieci starszych z grupy Zielonej. Uwaga zaczynamy.
Nauczyciel- Co to jest starość?
Dziecko- Starość to takie coś, że jak ktoś jest dzieckiem, to widać że nie jest stary, a potem już widać, że jest.
Dziecko- Ktoś się urodzi i ma coraz więcej lat, i więcej i więcej, aż może już wszystko robić co chce.
Nauczyciel- po czym można poznać, że jest się osobą starszą?
Dziecko- Mają mało zębów, albo sztuczne
Dziecko- I taka starsza osoba pije zieloną herbatę, taką zdrową
Dziecko- Po siwych włosach
Dziecko- Po zmarszczkach
Dziecko- Taka starsza osoba to trochę nie umie chodzić
Dziecko- No, tak cały czas odpoczywa i mówi nie goń tak szybko!
Dziecko-Taki stary człowiek sto lat się starzeje. Najpierw jest dzieckiem, potem tatą, a potem dziadkiem
Nauczyciel- Jak się zachowuje taka starsza osoba?
Dziecko- Chodzi na rodzinne kolacje
Dziecko- Moja babcia jest trochę taka starsza i zaprasza nas na obiad, ale mama mówi, że sama ugotuje, ale potem idziemy, bo tata chce iść
Dziecko- A moja babcia powiedziała, że inni z tego starzenia to głupieją
Nauczyciel- Co to znaczy?
Dziecko- Tego mi nie powiedziała
Dziecko- A ja wiem, piją piwo, szaleją na starość
Dziecko- Na pewno gdzieś idą, kupują coś, albo głośno śpiewają
Dziecko- Mój dziadek zawsze śpiewa, mama mówi że głupoty śpiewa
Dziecko- A ja śpiewam z babcią i to wcale nie są głupoty
Nauczyciel- Czy starsze osoby mają łatwe życie?
Dziecko- Nie, bo mają choroby, boli głowa, boli noga, boli ręka i tak bez przerwy
Dziecko- Mój dziadek mówi, że musi tak boleć, bo wtedy żyje
Nauczyciel- Kiedy zaczyna się starość?
Dziecko- Chyba od 50
Dziecko- Albo od 60