Dzieci wiedzą lepiej, czyli rozmowy bardzo poważne

Czasami warto porozmawiać z dziećmi na tematy bardzo poważne. Dzisiaj rozmowa o starości z grupą dzieci starszych z grupy Zielonej. Uwaga zaczynamy.

Nauczyciel- Co to jest starość?

Dziecko- Starość to takie coś, że jak ktoś jest dzieckiem, to widać że nie jest stary, a potem już widać, że jest.

Dziecko- Ktoś się urodzi i ma coraz więcej lat, i więcej i więcej, aż może już wszystko robić co chce.

Nauczyciel- po czym można poznać, że jest się  osobą starszą?

Dziecko- Mają mało zębów, albo sztuczne

Dziecko- I taka starsza osoba pije zieloną herbatę, taką zdrową

Dziecko- Po siwych włosach

Dziecko- Po zmarszczkach

Dziecko- Taka starsza osoba to trochę nie umie chodzić

Dziecko- No, tak cały czas odpoczywa i mówi nie goń tak szybko!

Dziecko-Taki stary człowiek sto lat się starzeje. Najpierw jest dzieckiem, potem tatą, a potem dziadkiem

Nauczyciel- Jak się zachowuje taka starsza osoba?

Dziecko- Chodzi na rodzinne kolacje

Dziecko- Moja babcia jest trochę taka starsza i zaprasza nas na obiad, ale mama mówi, że sama ugotuje, ale potem idziemy, bo tata chce iść

Dziecko- A moja babcia powiedziała, że inni z tego starzenia to głupieją

Nauczyciel- Co to znaczy?

Dziecko- Tego mi nie powiedziała

Dziecko- A ja wiem, piją piwo, szaleją na starość

Dziecko- Na pewno gdzieś idą, kupują coś, albo głośno śpiewają

Dziecko- Mój dziadek zawsze śpiewa,  mama mówi że głupoty śpiewa

Dziecko- A ja śpiewam z babcią i to wcale nie są głupoty

Nauczyciel- Czy starsze osoby mają łatwe życie?

Dziecko- Nie, bo mają choroby, boli głowa, boli noga, boli ręka i tak bez przerwy

Dziecko- Mój dziadek mówi, że musi tak boleć, bo wtedy żyje

Nauczyciel- Kiedy zaczyna się starość?

Dziecko- Chyba od 50

Dziecko- Albo od 60