Przedszkolaki z grupy Czerwonej w ramach programu edukacyjnego „Szkolne przygody Gangu Swojaków” przystąpiły do zadania konkursowego, którym było artystyczne wykonanie piosenki opisującej zagrożone gatunki zwierząt. Udział przedszkolaków w zadaniu konkursowym sprawił im wiele radości. Zarówno dzieci, jak i rodzice i nauczyciele bardzo zaangażowali się w to przedsięwzięcie. Nauczyciele przygotowali scenografie, rodzice stroje, a do dzieci należało najważniejsze zadanie – wcieliły się w role głównych bohaterów – SWOJAKÓW. To było dla nas wszystkich ciekawe wyzwanie. Z niecierpliwością czekamy na ogłoszenie wyników.
Drodzy Rodzice serdecznie dziękujemy za zaangażowanie i przygotowanie pięknych strojów 🙂
Zima to trudny czas dla zwierząt. Dlatego każdy gatunek wytworzył mechanizmy, które pomagają mu ją przetrwać. Jednym z nich jest sen zimowy, który przestawia na tryb ekonomiczny organizm zwierzęcia. Sen zimowy to fizjologiczny stan odrętwienia organizmu, objawia się on spowolnieniem procesów życiowych.
Sen ten czasami bywa nazywany hibernacją, wyróżniamy jednak kilka form spowolnienia czynności życiowych. Niektóre zwierzęta, jak niedźwiedzie, jenoty czy borsuki, wpadają w letarg, dość łagodną formę snu zimowego, którą mogą przerwać bez większych szkód dla zdrowia. Zdarza im się obudzić z drzemki w czasie chwilowego ocieplenia, poczucia niebezpieczeństwa czy głodu. Pobudkę wywołuje również poród. Samice niedźwiedzia rodzą młode właśnie w okresie od grudnia do lutego. Potomstwo wychodzi poza gawrę dopiero wiosną.
Inne ssaki, zwłaszcza te mniejsze, jak jeże, nietoperze, świstaki czy popielice, zapadają w hibernację. Wówczas ich procesy fizjologiczne ulegają spowolnieniu, spada temperatura ciała i ilość oddechów. Sen jest głęboki, a wybudzanie trwa długo.
Zwierzęta zapadają w sen zimowy na kilka bądź nawet 28 tygodni. Niektóre zwierzęta hibernują już od października. Nim jednak zasną na tak długo, muszą się odpowiednio przygotować. Dlatego też gromadzą podskórną tkankę tłuszczową lub zapas pokarmu w legowisku.
Jeże gromadzą ogromne zapasy tłuszczu, przez co ich masa ciała podwaja się w ciągu zaledwie trzech tygodni. Dorosły jeż waży ok. 1 kg, a jesienią przybiera na wadze aż do 1,9 kg. Jeż zasypia naprawdę mocno. Obudzony w środku zimy może jej nie przetrwać. Zapadnięcie w stan hibernacji wymaga sporych nakładów energii, dlatego nie należy dotykać jeży, tylko zostawić je w spokoju. Poza tłuszczykiem przed utratą ciepła zwierzęta chroni również owłosienie, które jest zmieniane zwykle dwa razy w roku, przed i po zimie. Wersja zimowa jest dodatkowo ocieplona – pomiędzy włosami ościstymi wyrastają delikatne, puchowe włoski wełniste, które doskonale izolują przed chłodem. Jeże zasypiają pod konarami drzew, w jamach ziemnych lub pod zeschłymi liśćmi.
Postanowiliśmy zatem, że zbudujemy dom dla jeża w naszym ogrodzie 🙂 Pozbieraliśmy patyki i liście. Z patyków stworzyliśmy konstrukcję, wszystko przykryliśmy liśćmi i legowisko dla jeża było gotowe. Obok niego wbiliśmy tabliczkę DOM DLA JEŻA. Może akurat jakiś jeż znajdzie tam schronienie 🙂
Dnia 19 listopada do naszej grupy na zajęcia przybył pan Jacek Figiel wieloletni członek Koła Myśliwskiego” Ryś”w Jarosławiu. Celem spotkania było rozbudzenie zainteresowań obserwacjami przyrody, przekazanie wiedzy na temat roli myśliwego w przyrodzie a także odpowiedniego zachowania się w lesie.
Pan Jacek opowiedział ciekawą historię łowiectwa, wymienił zadania koła łowieckiego, wytłumaczył dzieciom jaką rolę mają myśliwi w ochronie przyrody. Zwrócił uwagę, iż członkowie Polskiego Związku Łowieckiego dbają o ojczystą przyrodę, rozwój przyrody i odnowę zwierzyny. Myśliwy w absorbujący sposób zobrazował dzieciom zwierzęta leśne i sposoby ich dokarmiania zimą. Opowiedział o zwyczajach myśliwych i ich obowiązkach wobec przyrody. Myśliwy zajmuje się dzikimi zwierzętami mieszkającymi w lasach i na polach.Myśliwi także dokarmiają zwierzęta. Na polach budują budki dla bażantów czy kuropatw a w lasach paśniki i lizawki (karmniki z solą dla zwierząt). Wielką niespodzianką były medale i breloki z dzikiem, które wręczył dzieciom Pan Jacek.
Podczas zajęć dzieci mogły obejrzeć strój myśliwego oraz potrzebne mu rekwizyty. Dowiedziały się jak same mogą chronić zwierzęta:nie śmiecić w lesie, cicho się zachowywać, nie płoszyć i nie straszyć zwierząt, obserwować zwierzęta tylko z daleka. Na zakończenie spotkania dzieci zadawały panu myśliwemu pytania. Podziękowanie kierujemy również do Pani Kasi Figiel, która wykonała piękną makietę lasu ze zwierzętami i przyniosła nam do sali.
Pożegnaliśmy się słowami „Darz Bór”. Tym powitaniem i pożegnaniem myśliwi życzą sobie udanego dnia. Oznacza ono również „niech cię bór obdarza, niech przynosi ci dary”.
