Kategoria: Aktualności

TŁUSTY CZWARTEK :)

Staropolskie przysłowie mówi:

„Powiedział Bartek, że dziś Tłusty Czwartek, a Bartkowa uwierzyła, dobrych pączków nasmażyła”. Według zwyczaju każdy z nas powinien tego dnia sięgnąć po przynajmniej jednego pączka, aby zapewnić sobie szczęście i powodzenie na cały najbliższy rok.

My również chcemy, aby to szczęście towarzyszyło nam przez cały rok, dlatego w tym dniu zajadaliśmy pyszne pączusie, kuleczki serowe oraz faworki. Dziękujemy za te wszystkie smakołyki naszym wspaniałym Rodzicom: pani Marcie – mamusi Antosia, pani Gosi – mamusi Kingi, pani Agnieszce – mamusi Wiktorii, panu Witkowi – tatusiowi Lenki oraz panu Grzegorzowi – tatusiowi Zosi F. 🙂

Zaproszenie do krainy Nudzimisiów-głośne czytanie w grupie Zielonej

W czwartek gościliśmy w przedszkolu Panią Ewelinę, ciocie naszego Michałka. Pani Ewelina w ramach akcji propagowania głośnego czytania dzieciom, zaprezentowała jedną z serii książek Nudzimisie.  Akcja książki zaczyna się w momencie, gdy główny bohater – Szymek, głośno woła „nudzi mi się”, „nudzi mi się”… i w ten sposób przywołuje przesympatyczne Nudzimisie z  Nudzimisiowa, które nie znają, czym jest nuda!.

Książki z serii Nudzimisie to nie tylko świetny sposób na nudę, ale także na naukę – książki uczą dzieci dbania o środowisko, właściwych postaw względem innych i honorowego zachowania. Zachęcamy do zapoznania się z książeczkami z tej serii, a słowo „nuda” odejdzie w zapomnienie. Autorem serii jest Rafał Klimczak. A pani Ewelinie bardzo dziękujemy i zapraszamy na kolejne czytanie.

 

Działam, doświadczam, odkrywam

W ramach realizacji programu Działam, doświadczam, odkrywam– doświadczenia, eksperymenty z zakresu zjawisk fizycznych i przyrodniczych, odbyły się kolejne zajęcia zachęcające dzieci do podejmowania  działań w obszarze doświadczania i eksperymentowania. Tym razem sprawiliśmy, że zniknął kolor-pomarańczowa woda zrobiła się przezroczysta, balonik sam się napompował, a woda nie wylała się z przechylonej szklanki. W ten sposób poznajemy pierwsze chemiczne reakcje, obserwujemy je i formułujemy wnioski.

 

 

Kolekcja Wojtusia

Chętnie otaczamy się różnymi przedmiotami. To często wyraz indywidualnych zainteresowań, poczucia estetyki. Z biegiem czasu gromadzone zbiory rosną. Tworzymy kolekcje. Upatruję w kolekcjonowaniu  bardzo pozytywnych stron.  Kolekcjonowanie służy rozbudzaniu i  kształtowaniu zainteresowań, pielęgnowaniu właściwych nam upodobań. Tworzenie kolekcji zaspokaja potrzeby poznawcze i estetyczne. Nierozerwalnie wiąże się z pasją.

Mając przekonanie o pożytkach, które można czerpać z tworzenia kolekcji  zainicjowałam w grupie Żółtej cykl dziecięcych prezentacji podczas, których każde z dzieci może przedstawić swoim rówieśnikom z grupy gromadzone przez siebie przedmioty.  Kolekcje dzieci to najczęściej ich zabawki.

Bohaterem pierwszego spotkania był Wojtuś Czuba. Wojtuś mimo, że ma dopiero pięć lat posiada sprecyzowane zainteresowania. Pasjonuje go wiedza o wojsku, policji, straży pożarnej. Na pytanie : „Kim chciałbyś być w przyszłości?” bez zastanowienia odpowiada: policjantem. Wyrazem zainteresowań Wojtusia jest flota zabawkowych pojazdów. Są wśród nich ambulanse, pojazdy policyjne, wojskowe, straży pożarnej.

W przedszkolu Wojtuś zaprezentował po jednym pojeździe z każdego rodzaju. Z pasją opowiadał o każdym z nich. Przedstawiał ich budowę, sposób poruszania się i różne funkcje. Po raz kolejny zaskoczyła mnie wiedza przedszkolaków i  ich bogaty zasób słownictwa. Użycie przez Natalię określenia barw wojskowego pojazdu: „ kamuflaż” dowodzi jej orientacji w prezentowanym temacie.  Lecz to tylko jeden z wielu przykładów wiedzy dzieci.

Podczas tej ciekawej lekcji prowadzonej właściwie przez dzieci niewiele informacji przekazywałam sama. Zadawałam jedynie pytania, na które zawsze otrzymywałam bardzo wyczerpujące odpowiedzi. Najczęściej udzielał ich Wojtuś, chociaż pozostałe dzieci też miały wiele do powiedzenia.

Jeśli prezentowany temat sprawia, że zaabsorbowane nim dzieci podrywają się z krzesełek, bardzo emocjonalnie reagują, wyrażają chęć aktywnego udziału w spotkaniu, to moim zdaniem ich reakcje są miarą atrakcyjności zarówno przebiegu lekcji, jak i prezentowanego podczas niej zagadnienia.

Wojtusiu, bardzo dziękujemy za to ciekawe spotkanie. Miło było poznać Twoją kolekcję.

Ekscytacja, podziw, zachwyt, radość- reakcje dzieci.

 

Zajęcia z programowania w Szkole Podstawowej nr 10

Dzisiejszy świat kontrolowany jest przez technologię. Trudno dziś wyobrazić sobie życie bez używania oprogramowania. Kiedy budzimy się rano korzystamy z naszego cyfrowego budzika, wykonujemy połączenia telefoniczne sterowane programowo, jesteśmy stale podłączeni do sieci za pośrednictwem naszego telefonu lub komputera, wykonujemy wycieczki drogowe oparte na cyfrowym systemie nawigacji, robimy zakupy przez Internet itp. Ponieważ technologie te odgrywają tak dużą rolę we współczesnym życiu, dlatego nauka programowania wprowadzana jest już od najmłodszych lat.

Dzisiaj wybraliśmy się do zaprzyjaźnionej z nami Szkoły Podstawowej nr 10 na zajęcia z programowania. Zajęcia prowadził Pan Wiesław Pikor – nauczyciel informatyki. Pan Wiesław przy użyciu programu Scratch, który służy do nauczania dzieci i młodzieży podstaw programowania pokazał w jaki sposób mogą zaprogramować dany obiekt. Dzieci poprzez wybór różnych funkcji mogły zaprogramować kota, który wykonywał daną czynność np. obracał się.

Następnie Pani Dyrektor Beata Bąk przyniosła robota – Photon, który również uczy dzieci programowania oraz logicznego myślenia. Dzieci przy pomocy tabletu miały możliwość programować trasy, zmieniać kolor, dźwięk.

Zajęcia sprawiły dzieciom dużo radości, na pożegnanie Pani Dyrektor poczęstowała nas słodkościami i zaprosiła na kolejne spotkanie, które będzie już niebawem.

Listy od M. czyli jak fajnie jest w przedszkolu

Dzisiaj spotkała nas niezwykle miła i wzruszająca niespodzianka. Niespodzianka,  która poruszyła nasze serca i wywołała szerokie uśmiechy. A wszystko za sprawą Marysi, która niestety jak inne dzieci z naszej grupy  zachorowała. Tak jednak tęskni za przedszkolem,że postanowiła napisać do nas listy. A za listonoszkę posłużyła mama. Marysiu, my również za Tobą tęsknimy i chcemy, abyś jak najszybciej do nas wróciła. Wysyłamy Marysi, a także innym naszym zainfekowanym przedszkolakom  mnóstwo dobrych życzeń powrotu do zdrowia.