Kategoria: Grupa czerwona

Na początku października Pan Janusz Balawejder – tatuś Kubusia przyniósł nam do przedszkola „niespodziewany podarunek” – słoik, a w nim gałązki kopru, po jednej z nich wędrowała gąsienica motyla, a na drugiej była poczwarka, czyli kolejne stadium rozwojowe owadów.

Dzieci zadawały wiele pytań, zatem była to okazja do przeprowadzenia lekcji „Cykl rozwojowy motyla”.

Przedszkolaki dowiedziały się, że samice składają jaja. Z jaja wykluwa się gąsienica – larwa motyla. Ma miękkie ciało, wyraźnie wyodrębnioną głowę z aparatem gębowym służącym do gryzienia. Bardzo często pierwszym pokarmem jest otoczka jaja, z którego się wykluwa. Pożywieniem gąsienic są miękkie części roślin. Gąsienica jest jedynym stadium, w którym motyl rośnie, dlatego pobiera bardzo duże ilości pokarmu. Gdy przestaje przyjmować pokarm, opróżnia przewód pokarmowy, zrzuca z siebie oskórek i zmienia się w nieruchomą formę. Z pozoru można uznać ją za martwy organizm, tymczasem we wnętrzu formuje się dorosły motyl – to stadium poczwarki. Z poczwarki powstaje dorosły owad.

Słoik postawiliśmy w bezpiecznym i spokojnym miejscu tak, aby nikt nim nie potrząsał. Po tygodniu nasza gąsienica zmieniła się w poczwarkę. Prowadzimy codzienne obserwacje i nie możemy się doczekać efektu końcowego. Dzieci wchodząc do grupy pytają:                                                                                                                            – Czy mamy już motyla?

Jeżeli wszystko będzie dobrze – to będziemy mieć nawet dwa.

Bardzo ważne jest stwarzanie dzieciom okazji do poznawania, jakże niekiedy trudnych do zrozumienia zjawisk przyrodniczych. Wiadomą rzeczą jest, że różnego rodzaju procesy, zjawiska, które możemy zobaczyć na dłużej zostaną  w naszej pamięci i jesteśmy wstanie je lepiej zrozumieć. Nie zastąpi ich żaden materiał i najlepsza nawet pomoc edukacyjna.

Dziękujemy zatem Panu Januszowi za stworzenie dzieciom takiej możliwości.

Światowy Dzień Poczty, obchodzony każdego roku w październiku, stał się początkiem realizowanego w naszej grupie ogólnopolskiego projektu edukacyjnego pod wdzięcznym tytułem „Pocztówkowe Przedszkole”.

W dzisiejszych czasach pisanie listów czy wysyłanie pocztówek z pozdrowieniami odchodzi w niepamięć. Większość z nas woli napisać SMS-a, maila, czy wiadomość na portalu społecznościowym, bo takie formy komunikacji są łatwiejsze, wygodniejsze i szybsze, więc nic dziwnego, że tradycyjne pisanie listów odchodzi w zapomnienie, dlatego my, chcąc na nowo odkryć magię słowa pisanego, tajemniczość, radość a niekiedy dreszczyk emocji, który towarzyszył nam przy otwieraniu listu czy czytaniu pocztówki z pozdrowieniami, włączyliśmy się do tego właśnie projektu, który polega na wymianie pocztówek z innymi przedszkolami z całej Polski.

Nasz projekt poprzedziła lekcja ogólnorozwojowa, która miała na celu pokazać dzieciom drogę listu od nadawcy do odbiorcy. Wykorzystując historyjkę obrazkową dowiedzieliśmy się co dzieje się z naszym listem od momentu wrzucenia go do skrzynki do momentu dostarczenia go do konkretnej osoby. Jak się okazało niekiedy ten nasz list musi pokonać długą i krętą drogę. Podczas naszej lekcji dzieci miały okazję przyjrzeć się wizerunkowi listonosza. Zwracały uwagę na jego specyficzny strój – opisywały wygląd a także opowiadały o trudach jego pracy. Przedszkolaki wzbogacały swój słownik o nowe pojęcia i terminy związane z pocztą. Opowiadały też o pracy na poczcie i zadaniach jakie ma ona do spełnienia. Adresowaliśmy koperty i przyklejaliśmy znaczki na pocztówki, które trafią do innych polskich przedszkoli.

Naszym celem będzie również wybranie się na wycieczkę na pocztę a może i uda nam się zaprosić do grupy prawdziwego listonosza, który opowie o swojej pracy i jeszcze bardziej przybliży nam tajniki swojego zawodu.

Na zakończenie zaadresowaliśmy nasze jarosławskie pocztówki, nakleiliśmy znaczki i wysłaliśmy je do Inowrocławia i do Kalisza, bo stamtąd właśnie otrzymaliśmy już pierwsze karteczki. Na mapie odszukaliśmy miast, skąd dotarły do nas nasze pocztówki i tym sposobem wzbogaciliśmy informacje o naszym kraju.

Mamy nadzieję, że projekt ten rozbudzi w dzieciach chęć do komunikowania się z innymi w ten właśnie sposób i szerzenia tej formy porozumiewania się dalej – zbliżają się święta Bożego Narodzenia, a to bardzo dobry moment na to, aby ucieszyć kogoś bliskiego pocztówką z serdecznymi życzeniami.

 

11 października, dzieci z Grupy Czerwonej zostały zaproszone na przedstawienie sceniczne do Szkoły Podstawowej nr 10 w Jarosławiu. Mamusia Michałka, która należy do grupy teatralnej w tejże placówce zaprosiła nas do udziału w tym wydarzeniu. Inscenizację, na podstawie tekstu Jana Brzechwy, przygotowały dzieci z klas IV – VI, a nosiła ona tytuł „Czerwony Kapturek”. Z racji zbliżającego się Święta Edukacji Narodowej mieliśmy też  niezwykłą przyjemność uczestniczyć w akademii przygotowanej na tę okoliczność. Wysłuchaliśmy montażu słowno – muzycznego przygotowanego przez uczniów tejże szkoły oraz życzeń dla wszystkich pracowników. Zostaliśmy poczęstowani pysznymi jabłkami i z uśmiechem na twarzach wróciliśmy do przedszkola.

Takie wycieczki są dla nas zawsze bardzo wartościowym i cennym doświadczeniem, gdyż wiemy, iż spotkanie ze sztuką żywego słowa jest dla dziecka niezmiernie ważne. Pozwala ono bowiem wychować przyszłego aktywnego, wrażliwego odbiorcę sztuki, a także pomaga rozwijać inteligencję emocjonalną każdego dziecka. Teatr zaspokaja potrzeby psychiczne dzieci i może odegrać kluczową rolę w kształtowaniu ich osobowości. Przede wszystkim jest przeżyciem zbiorowym. Dziecko występuje tu jako uczestnik spektaklu. Odbiera go w towarzystwie innych, jest członkiem pewnej wspólnoty, identyfikuje się z nią – a wiemy przecież, że przeżycia w grupie są szczególnie mocne. Działa na niego swoista magia teatru – czuje, że wokół niego dzieje się coś wyjątkowego i niepowtarzalnego. I tak zapewne było i tym razem, gdyż dzieci długo wymieniały się wrażeniami i opisywały własne odczucia, bawiły się w sali w teatr zamieniając się w różnorodne postacie.

Jeszcze raz serdecznie dziękujemy Gospodarzom za gościnność a Pani Anetce za pamięć i zaproszenie nas na widownię. Był to mile i radośnie spędzony czas.

Nikt nie ma wątpliwości, że czytanie dzieciom rozwija je na wielu płaszczyznach. Czytać i opowiadać można dzieciom już od pierwszych chwil życia. W tym czasie słuchają one rytmu mowy, prawidłowej artykulacji, głosu rodzica, a przede wszystkim rozwijają swój słownik. Czytając dziecku, należy pamiętać, by mogło nie tylko słuchać, ale także patrzeć na twarz dorosłego. Rozwija to integrację wzrokowo-słuchową. Powyższe wiadomości to tylko niewielka część informacji stanowiąca
o pozytywnym wpływie czytania na rozwój dzieci.

Nasze przedszkole od zawsze zachęcało rodziców i włączało się w akcje odnoszące się do propagowania czytania literatury dzieciom. Tak stało się i w tym roku szkolnym, gdzie Grupa Czerwona zainicjowała włączenie się wszystkich grup przedszkolnych w ogólnopolski projekt edukacyjny „Mały Miś w świecie wielkiej literatury”, którego głównym zamierzeniem jest właśnie rozpowszechnianie czytelnictwa wśród dzieci i ich rodzin.

„Proszę Państwa oto Miś” – tak rozpoczęło się przedstawienie naszego nowego członka grupy. Dzieci, zanim wybrały dla niego imię, dowiedziały się skąd nasz puchaty przyjaciel przybył, czym się zajmuje i co kocha ponad wszystko na tym świecie! Nasz Pimpuś, bo takie imię otrzymał nasz pluszak, opowiedział o miłości do książek i korzyściach płynących ze wspólnego czytania. Przywitał się serdecznie ze wszystkimi, po czym, przez cały dzień przebywał z dziećmi w grupie biorąc udział we wszystkim co się wówczas u nas działo.

Dzieciom bardzo spodobał się pomysł zabierania misia do domu i wspólnego czytania. Żywo zareagowały na obecność Pimpusia i każdy z nich chciał go jako pierwszy zabrać do domu, bo pomysł opieki nad nim, wspólnego spędzania czasu i wieczornego czytania okazał się być pomysłem niebywale dobrym i uradował wszystkie dziecięce serduszka a najbardziej ucieszył Maję, do której Pimpuś poszedł jako pierwszy.

Zatem wszystkim życzymy rodzinnych wieczorów pełnych niezapomnianych historii i jeszcze piękniejszych snów ze swoimi misiami przy uszku. Bo jak niegdyś powiedział Jim Trelease: „Czytanie dzieciom i ograniczenie korzystania z mediów elektronicznych to najlepsza inwestycja w ich przyszłość.”