Jak ułatwić dziecku naukę języka obcego?

„Practice makes perfect”

Każdy rodzic chciałby, aby jego dziecko swobodnie posługiwało się językiem obcym, ale nie zawsze rodzic wiedzę jak taką naukę ułatwić.

Na przestrzeni lat powstało wiele teorii dotyczących nabywania języka, jednak żadna z nich nie daje pełnej i wyczerpującej odpowiedzi co do procesów jakie pozwalają przyswoić zarówno język ojczysty, jak i obcy.

Jedną z takich teorii zaproponował Eric Lenneberg, który badał potencjał i procesy myślowe zachodzące u dzieci podczas nauki języków obcych, a jego hipoteza Okresu Krytycznego wyjaśnia poniekąd wpływ neuroplastyczności mózgu na szczególną łatwość w nauce języka obcego przez dzieci. Od jego czasu pojawiło się wiele teorii dotyczących okresów krytycznych w nabywaniu języka. Obecnie przyjmuje się, że istnieje kilka krytycznych okresów w nauce języka, zarówno ojczystego jak i drugiego. Język można podzielić na kilka kategorii takich jak m.in. wymowa, rozumienie słów, słownictwo, gramatyka i możemy znaleźć różne okresy krytyczne dla tych wielu poziomów.

Okresy krytyczne zaproponowane przez Lenneberga pokrywają się z Montessoriańskimi fazami wrażliwymi dotyczącymi nabywania języka w różnych jego aspektach (https://www.sosrodzice.pl/montessorianska-faza-wrazliwa-czyli-wszystko-w-swoim-czasie/)

Jak zatem ułatwić dzieciom naukę języka obcego? Najlepiej i najszybciej nauczyć się języka obcego poprzez „zanurzenie się w języku”, jednak nie zawsze jest to możliwe. Warto zatem zastosować pewne zasady, które pomogą w nabywaniu języka obcego:

  1. Systematyczność – powtarzanie jest najlepszym sposobem nauki „Repetitio mater studiorum est” (ustalanie częstych i krótkich dawek nauki – efekt pierwszeństwa i efekt świeżości – małe dawki wiedzy są jakościowe, czyli ważne i łatwiejsze do zapamiętania) – codzienne słuchanie i śpiewanie piosenek w języku obcym, codzienne powtarzanie wyrazów, oglądanie wartościowych materiałów, bajek w języku obcym.
  2. Różnorodność – czytanie, słuchanie, mówienie i pisanie (język to przede wszystkim narzędzie komunikacji, więc nie bójmy się popełniać błędów) – zmieniające się piosenki i rymowanki dostosowanie do możliwości i zainteresowań dziecka, wspólne czytanie prostych tekstów i książeczek w języku obcym.
  3. Balans 30% – 70%  czyli 30% czasu z językiem angielskim to intensywna nauka, a 70% to nauka przez zabawę (piosenki, rymowanki itp.) – zabawa z rymowanką/piosenką, naśladowanie ruchów, śpiewanie, krótkie dialogi, nazywanie przedmiotów w języku obcym.

Odwiedziny Mamy Ani

         Cieszymy się bardzo z lekcji eksperckich, na które przychodząc do przedszkola zapraszają nas rodzice, dziadkowie naszych dzieci czy inne osoby pragnące podzielić się informacjami dotyczącymi wykonywanym zawodem, zainteresowaniami czy pasją.  

        11 stycznia naszą  grupę  odwiedziła pielęgniarka pani Gosia  -mama Ani, pracująca w szpitalu.  Spotkanie  miało na celu uświadomienie przedszkolakom jak ważna jest troska o zdrowie i odpowiednia higiena. P. Gosia przypomniała  dzieciom, jak należy ubierać się odpowiednio do pogody, jak właściwie się odżywiać, jak zachować zasady higieny i zdrowego stylu życia po to aby być zdrowym.  Pani pielęgniarka przygotowała krótką pogadankę na temat profilaktyki zdrowotnej, w bardzo ciekawy i zrozumiały dla dzieci  sposób przedstawiła na czym polega praca pielęgniarki, jak trudna i odpowiedzialna jest ta praca. Dzieci miały możliwość obejrzenia z bliska specjalistycznych urządzeń, m.in. stetoskopu, materiałów opatrunkowych i innych przyrządów, które są przydatne podczas pracy w szpitalu. Pani Gosia poprowadziła rozmowę kierowaną na temat tych materiałów medycznych i opowiedziała dzieciom w jakich okolicznościach i w jaki sposób je używamy. Dzieci miały okazję obejrzeć stetoskop, posłuchać bicia serca, pani Gosia chętnym dzieciom zmierzyła ciśnienie, chcąc ośmielić dzieci przed pobytem w przychodni czy u lekarza.

Ważnym punktem spotkania było uświadomienie dzieciom, że wizyty u lekarza czy pobytu w szpitalu nie należy się bać. Dzieci robiły sobie nawzajem „zastrzyki”, pani Gosia chętnie i fachowo odpowiadała na pytania zadawane przez dzieci i chętnie dzieliła się swoją wiedzą i doświadczeniem pracy w szpitalu.

Mamy nadzieję, że spotkanie z p. Gosią osiągnęło zamierzone cele. Dzieci z zainteresowanie słuchały opowieści p. Gosi, były aktywne, ciekawe, zadawały pytania. W podziękowaniu za wspaniałe spotkanie dzieci zaśpiewały pastorałkę, a p. Gosia obdarowała dzieci słodkim upominkiem.

Bardzo dziękujemy Pani Gosi za poświęcony czas, za stworzenie miłej atmosfery i wspaniałe zaprezentowanie zawodu pielęgniarki.