Życzenia dla grupy Zielonej

Moje kochane dzieci: Ignacy, Mikołaj, Milenka, Michał, Antoni, Elizka, Michalinka, Iga, Marcelinka, Nel, Noe, Ninka, Jacuś, Jaś, Hubert, Marcel, Joachim, Marysia, Karolinka, Blanka, Ula, Łukaszek, Ludwiczek, Zuzia, Wiktorek oraz  Panie z grupy Zielonej i Czerwonej : Pani Dyrektor, Pani Ania, Pani Beatka, Pani Marcela, Pani Basia i dwie Panie Magdy i  wszyscy Rodzice

Z okazji Świąt chcę Wam życzyć przede wszystkim zdrowia, bo to ono jest teraz najważniejsze, dużo spokoju, cierpliwości i optymizmu. Wszystkim dzieciom życzę mnóstwa prezentów pod choinką, najpiękniejszych chwil z mamą, tatą oraz rodzeństwem. 

Pani Ani i moim Dzieciom dziękuję za pięknego Aniołka. Ozdobił moją choinkę, dziękuję też za cudowną kartkę świąteczną z podpisami dzieci. Bardzo mnie wzruszył ten prezent.

I tak bardzo zatęskniłam za Wami, za naszymi rozmowami o różnych bardzo ważnych sprawach, za waszymi smutkami i radościami. Brakuje mi Waszych uśmiechów, opowieści i  niesamowitych pomysłów. Aż zazdroszczę Pani Ani, że jest z Wami i teraz chyba musi przyznać mi rację, że jesteście najfajniejszymi dzieciakami w  całym przedszkolu. 

Jarosław moich marzeń, czyli nagroda dla Michała

 

Czy wiecie, że udział dziecka w konkursie to same plusy?

To właśnie konkursy uczą radzenia sobie zarówno z sukcesami, jak i porażkami. Pozwalają dziecku poznać swoją wartość, pokazują, że czasami zdarza się przegrywać. Konkursy wyrabiają naturalną odporność na stres i niepowodzenia, uczą konstruktywnego wyciągania wniosków, zwiększają zapał do pracy, dobrze wpływają na samoocenę. Dlatego warto zachęcać dzieci, aby próbowały swoich sił w konkursach literackich i plastycznych.

 Michał wziął udział w konkursie plastycznym Jarosław moich marzeń  zorganizowanym  przez Burmistrza Miasta Jarosławia. Praca Michała była naprawdę piękna, kolorowa.  Przedstawił w niej  nasze miasto w przyszłości.  W jego wizji  do pracy i przedszkola  nie  jeździmy i nie chodzimy, ale latami małymi samolocikami. To naprawdę świetny pomysł.  Michał, tak jak i reszta uczestników otrzymał dyplom i gadżety promujące miasto.

rpt

Andrzejki w grupie Zielonej

W polskim kalendarzu istnieje wiele kart, które zdecydowanie warto odkurzyć, chociażby po to, aby pokazać naszym dzieciom zwyczaje kultywowane przez ich dziadków i pradziadków. Jednym z takich świąt są andrzejki.
Obchodzone w Polsce w noc z 29 na 30 listopada, w wigilię świętego Andrzeja. Z biegiem czasu stały się głównie pretekstem do brania udziału w imprezach tanecznych, które z ich dawną formą mają niewiele wspólnego. Tymczasem tradycja andrzejkowych wieczorów sięga zamierzchłych czasów. Pierwsze pisemne wzmianki o tym święcie pochodzą z XVI wieku. Warto dodać, że obrzędy z nimi związane daleko wykraczają poza znane nam lanie wosku i tańce. Zabawy w wróżenie  miały dać odpowiedź na długo oczekiwane pytania. W Wigilię św. Andrzeja prześcigano się w pomysłach, by z najróżniejszych oznak wyczytać swoją przyszłość. Tradycje wróżb przetrwały do dzisiaj. Obecnie Andrzejki są wspaniałą zabawą, dostarczającą wielu przeżyć i emocji.

Również w naszej grupie odbyła się zabawa andrzejkowa. Na początku dowiedzieliśmy się kto kim będzie w przyszłości. Aby się tego dowiedzieć każde dziecko musiało przebić balon, gdyż to właśnie w jego środku znajdowała się odpowiedź na pytanie Kim będę, gdy dorosnę? Okazało się, że przebicie balonu może być baaardzo ekscytujące, a nawet trochę straszne. Ludwik na wszelki wypadek chował się za placami Pani Marceli.  No i oczywiście nie każdy był zadowolony z wizji swojej przyszłości. Michał nie chciał zostać pisarzem. Dopiero gdy dowiedział się, że może podróżować po całym świecie i opisywać co widział poprawił mu się humor. Za to Ignacy tryskał radością, gdyż okazało się, że zostanie kucharzem, a zawsze o tym marzył. Nel i Iga będą weterynarzami, Karolinka modelką, Marcel pilotem, Joachim marynarzem. Mamy jeszcze ogrodników, dziennikarzy, policjantów i fryzjerów. Po takich emocjach przyszła pora na dyskotekę. Bawiliśmy się przy muzyce z płyty naszego pana Dominika, a później nie mogło zabraknąć Ruda tańczy jak szalona oraz Oczu zielonych . Były również specjalne dedykacje np. Mama ostrzegała dla Michalinki. Było wesoło, radośnie i wszyscy dobrze się bawili.

 

Pasowanie na Przedszkolaka w grupie Zielonej

Pasowanie to bardzo ważne wydarzenie dla kilkulatków. Po nim stają się już oficjalnie przedszkolakami, to duży krok w ich drodze do samodzielności.

Pasowanie na przedszkolaka jest też zwykle pierwszą okazją do publicznego wystąpienia dziecka w nowej roli. Roli małego artysty. Już od kilku tygodni przygotowywaliśmy się do tej uroczystości.  Uczyliśmy się wierszyków, piosenek, oraz układu choreograficznego do muzyki Idzie Jesień.  Oczywiście dzieci chwaliły się swoją wiedzą i umiejętnościami. Wykonywały zabawne zadania, by udowodnić, że są pełnoprawnymi  przedszkolakami, na przykład, że potrafią stać na jednej nodze, podskoczyć trzy razy obunóż, klasnąć w dłonie dwa razy, wykonać różne miny, np. radosną, smutną, zdziwioną.
Każdy pasowany poczuł na ramieniu ciężar ogromnego ołówka na znak włączenia go do grona przedszkolaków. Dzieci otrzymały też dyplomy i imienne magnetyczne odznaki.

 

 

Kodowanie w przedszkolu – czyli zabawy przygotowujące do nauki programowania w grupie Zielonej

 

Kodowanie można zaczynać od prostych zabaw bez używania komputera. W ten sposób dzieci uczą się nowych kompetencji, poznając przy okazji nowe pojęcia i zwroty. Taka forma nauki poprzez zabawę doskonale przygotowuje dzieci do stawiania pierwszych kroków w programowaniu.

Za sprawą nauki kodowania i programowania, dziecko w przystępny sposób uczy się logicznego myślenia i w praktyce łączy ze sobą wiedzę ściśle matematyczną z wiedzą humanistyczną. Stworzenie nawet jednego z najprostszych programów wymaga dokładnego przeanalizowania wielu czynników z różnych obszarów nauki.

Do pierwszych zabaw i ćwiczeń wykorzystujemy matę edukacyjną z kolorowymi kubeczkami i symbolami graficznymi.  Mata jest dwustronna, jedna strona to stupolowa kratownica. Czerwone linie dzielą matę na symetryczne części. Osie na macie oznaczone są za pomocą cyfr i liter. Druga strona składa się z 81 kolorowych kół, pogrupowanych kolorystycznie po 9 z każdej barwy. Mata świetnie sprawdza się podczas wprowadzania elementów programowania do zajęć dydaktycznych, jak również jest  idealną pomocą w edukacji matematycznej.

Mamy również ozobota. To mały, bardzo inteligentny robot do nauki programowania. Ozobot  zabiera dzieci w niesamowitą przygodę rysowania, rozwiązywania problemów i pracy zespołowej. Dzięki kolorowym kodom (na kartce papieru) dzieci przygotowują zadania, które wykonuje robot i w ten sposób tworzą swoje pierwsze programy.

Zabawy w kodowanie w łagodny i przyjazny sposób wprowadzają dzieci w świat  przyszłości.

 

 

Jestem małym przedszkolakiem, ale dużo już potrafię…

Jestem małym przedszkolakiem,

         ale dużo już potrafię.

         Ja się uczę, gdy się bawię,

        bo w zabawie jest ciekawie.

 Umiem biegać na paluszkach,

 Umiem stać na jednej nodze.

 Umiem siebie narysować,

Umiem jeść widelcem, nożem…

Oto kolejne fotograficzne sprawozdanie z minionego tygodnia.