Kategoria: Aktualności grupy czerwonej

Układamy schematy z figur geometrycznych – 3,4 latki.

  • Zabawę zaczynamy od wręczenia dziecku pustej planszy a następnie dajemy mu przygotowane wcześniej kolorowe schematy. Dziecko patrząc na schemat musi odwzorować układ figur na swojej pustej planszy. 

  • Kolejnym etapem będzie odwzorowanie układu figur ze słuchu. Na początku polecenia muszą być proste, czyli ułóż na planszy 2 koła, 4 trójkąty i 2 kwadraty.
  • Potem możemy utrudniać zadania prosząc dziecko ,aby układało na przemian trójkąt, kwadrat, koło lub 2 koła ,1 trójkąt, 1 kwadrat. Wszystko zależy od możliwości dziecka. Oczywiście za każdym razem prosimy, aby dziecko przeliczyło wszystkie elementy.
  • Najtrudniejszy etap zabawy związany jest z poleceniami dodaj i odejmij, kiedy dziecko przejdzie przez wszystkie powyższe etapy. Po ułożeniu schematu i przeliczeniu elementów prosimy, aby odjął z planszy np. 1 kwadrat i jeszcze raz przeliczył ile ich jest, a następnie spróbował określić czy jest ich mniej. W miejsce odjętych elementów możemy dodawać nowe i ponownie przeliczać.

         Powodzenia!

 

Język angielski -materiały do pracy z dzieckiem młodszym- utrwalenie nazw zwierząt hodowlanych i egzotycznych

Drodzy Rodzice

1. Zachęcam do skorzystania  z poniższych linków do stron internetowych na których dzieci mogą utrwalać poszczególne nazwy zwierząt.

Dziecko:

– poznaje nazwy zwierząt

–  stara się zapamiętać polskie i angielskie nazwy wybranych zwierząt domowych,  hodowlanych, egzotycznych

– uczy się i stara się poprawnie wymawiać nazwy wybranych zwierząt;

https://www.youtube.com/watch?v=vFjgtqVrYn8-  

https://www.youtube.com/watch?v=jfRFxcHWqtQ

https://www.youtube.com/watch?v=b_Z9ZSSgM_4

https://www.youtube.com/watch?v=OnnxfwHvw1M

Nazwij zwierzęta przedstawione na obrazku. Dokończ rysować kota

dog- pies

sheep- owca

hen- kura

goat – koza

cat- kot

goose- gęś

cow – krowa

duck- kaczka

turkey – indyk

parrot- papuga

lion – lew

elephant- słoń

hippo  – hipopotam

crocodile- krokodyl

giraffe- żyrafa

 Zabawa ruchowa z piłką.     

Osoba, która rzuca piłką (lub pluszową maskotką), przed rzutem wymawia najpierw w języku polskim nazwę  jednego z wybranych przez siebie zwierząt. Zadaniem osoby, do której trafi piłka, jest powiedzenie nazwy zwierzęcia w języku angielskim. W dalszej części zabawy  osoba, która rzuca piłką wymawia nazwę zwierzęcia w języku angielskim a osoba do której trafi piłka ma za zadanie odgadnąć jakie to zwierzę. 

 

 

 

Zabawy dla dzieci młodszych rozwijające motorykę małą.

Drodzy Rodzice zachęcam do skorzystania z poniższego linku, w którym przedstawione zostały ciekawe zajęcia dla dzieci młodszych, które to można wykorzystać podczas zajęć z dzieckiem w domu. 

https://mojedziecikreatywnie.pl/2016/01/zabawy-dla-2-3-latka/

– Zabawa w oparciu o zmysły

– Zabawy piaskiem kinetycznym lub domowym wykonanym z mąki

 – Samodzielnie wykonana Piankolina 

– Zabawa w oparciu o emocje, 

– Lepienie z plasteliny krok po kroku 

– Tablica manipulacyjna Montessori.

– Rymowanki przeplatanki 

– Zabawa logiczna, układanie według wzory, 

– Wszelkiego rodzaju sortownie, stopniowanie, porównywanie wielkości, ciężaru

– Zabawy z bułką tartą 

– Klocki Lego Duplo- układania różnych wzorów, gotowe szablony do układania

– Gumki recepturki i deseczka z gwoździami

– Zestaw eksperymentów domowych

– Klucz do sukcesu– dopasowywanie wraz z szablonami do pobrania i wydruku.

Pomysły na zabawy z dziećmi w domu.

Kochani Rodzice, poniższy tekst to garść pomysłów na zabawę z dzieckiem w warunkach domowych. Może ktoś z Was znajdzie tutaj inspirację dla siebie i swojej pociechy. Korzystajcie 🙂 

Wspinaczka.
Jeśli masz dużo poduszek, zrób z nich tor przeszkód. Ułóż je jedna na drugiej, przykryj kocem, zrób z nich bezludne wyspy. Zadaniem dziecka będzie pokonywanie pagórków, omijanie wyimaginowanej wody i znalezienie się na wyspie. Zabawa dobrze rozwija umiejętności ruchowe dziecka.

Tajemniczy przedmiot.
Do woreczka włóż jakiś przedmiot. Dziecko nie widząc go, uruchomi zmysł dotyku i będzie próbowało odgadnąć co też kryje się w środku. Zabawę możesz zmodyfikować np. zasłaniając dziecku oczy i podając mu przyprawę do wąchania, lub wybrany produkt do spróbowania.

Dom.
Jeśli masz w piwnicy karton po telewizorze, albo innym sprzęcie, zrób z niego domek dla dziecka lub jego lalki (dla chłopców może być to garaż dla samochodów). Wytnij w nim drzwi i okna a dziecko pomaluje je tak, jak chce. Niech ta powstała budowla stanie się inspiracją do różnorodnych zabaw tematycznych.

Maski.
Na brystolu odrysujcie swoje dłonie, tak, by tworzyły lustrzane odbicie. Wytnijcie je, zróbcie otwory na oczy. Zadaniem dziecka będzie pięknie pokolorować maskę, przykleić ją do ołówka lub słomki. Włącz radosna melodię, tańczcie w jej takt. Co jakiś czas ściszaj muzykę i mów „dłoń do dłoni”, „stopa do stopy”, „plecy do pleców” itp. Wtedy będziecie musieli odłożyć maski i złączyć się wybranymi częściami ciała. Zabawa uczy rozpoznawania/utrwalania części ciała, poruszania się w rytm muzyki i rozwija ogólną sprawność ruchową dziecka.

Lustro.
Stańcie naprzeciw siebie i naśladujcie swoje miny, gesty. Możecie też wykonywać rożne ćwiczenia a „odbicie” musu je powtórzyć. Stopień trudności proszę dostosować do wieku dziecka.

Ciepło – zimno.
To na pewno dobrze wszystkim znana zabawa. Schowaj umówiony wcześniej z dzieckiem przedmiot. Zadaniem dziecka będzie znalezienie go. Jeśli maluch będzie znajdował się daleko od poszukiwanej rzeczy, mów „zimno”, jeśli blisko – „gorąco”. Później zamieńcie się rolami.

Zabawa z balonami.
Nadmuchajcie kilka balonów. Rozłóżcie koc, połóżcie na nim balony. Podrzucajcie je, starając się, by żaden balon nie znalazł się na podłodze. Możecie także sznurkiem przedzielić pokój na pół i przerzucać balony, na pole „przeciwnika”.

Tworzenie z dzieckiem własnej gry. Przygotujcie duży arkusz papieru (lub sklejcie do siebie kilka białych kartek) flamastry, kredki, kolorowe gazety itp. Zacznijcie zabawę w konstruowanie gry – wymyślcie motyw przewodni np. poszukiwania wiosny, narysujcie planszę i ustalcie reguły, wymyślcie przeszkody i zadania do wykonania ( np. na swojej drodze spotkałeś jeża, który wybudził się z zimowego snu. Musisz poczekać jedna kolejkę itp.) Dziecko może pokolorować plansze, uatrakcyjnić ją swoimi rysunkami. Po skończonej pracy wspólnie korzystajcie z wymyślonej przez siebie gry.

Ukryte wyrazy. Na kartce papieru piszemy długi wyraz, np. „sekretarka”, zadaniem dziecka jest wymyślenie spośród liter, składających się na to słowo jak najwięcej nowych wyrazów, np. kret, arka, ser, kara. 

Domino literowe. Na początku tej zabawy ustalana jest kategoria, do jakiej dziecko/dzieci będą wymyślać różne słowa, np. kwiaty. Pierwsza osoba wymyśla nazwę kwiatu, np. stokrotka, następna osoba ma teraz wymyśleć kwiat rozpoczynający się na ostatnią literę poprzedniego wyrazu, czyli na „a”, np. aster, itd.

Myśl, myśl, myśl… W tej zabawie ustalamy ramy czasowe, np. 5 minut i kategorię w jakiej będziemy się poruszać,  np. ptaki, zwierzęta, owoce, miasta, samochody itp. (stopień trudności proszę dostosować do wieku dziecka). Zadaniem dziecka/ dzieci jest wymyśleć jak najwięcej wyrazów do kategorii, która została ustalona na początku zabawy, (nie przekraczamy umówionego czasu trwania zabawy). Dzieciom starszym możemy jeszcze bardziej utrudnić ćwiczenie określając na jaką literę mają się zaczynać wymyślane nazwy owoców, kwiatów, zwierząt itd.

„Poszedł Marek na Jarmarek”. Dorosły zaczyna zabawę i mówi: Poszedł Marek na Jarmarek i kupił… masło,  dziecko powtarza ten tekst i dodaje coś od siebie np.: Poszedł Marek na Jarmarek i kupił masło i …chleb. Następnie dorosły dalej powtarza tekst dodając od siebie kolejny wyraz: Poszedł Marek na Jarmarek i kupił masło, chleb i…jabłka itd. Zabawa trwa dopóty, dopóki nie nastąpi pomyłka jednego z uczestników.

Zabawy utrwalające poznane litery alfabetu.
Rodzic/starsze rodzeństwo wymienia kolejno litery alfabetu. Dziecko w pewnym momencie mówi „stop”, jaka literka wypadnie (na jakiej wyliczanie zostanie zatrzymane), na taką dziecko ma znaleźć wyraz. Możemy utrudnić zabawę podając dziecku kategorie z jakiej będzie musiało wymyślać wyraz, np, nazwę zwierzęcia, kwiatu, warzywa, imię itp.

Co jest w tym kolorze? W tej zabawie potrzebne będą kolorowe karteczki – po kilka w różnych kolorach (w takich samych dla każdego uczestnika gry). Zawodnicy losują kolejno jedną kolorową kartkę. Zadaniem każdego uczestnika gry jest odszukanie w najbliższym otoczeni jak najwięcej przedmiotów w danym kolorze. Dobrze jest określić ramy czasowe i zakres „poszukiwań” np. Co mamy w kolorze żółtym w kuchni? (czas jedna minuta) itd. Możemy zapisywać ilość odnalezionych przedmiotów – wygra ten uczestnik, który znajdzie ich najwięcej.

Drodzy Rodzice, poniżej dołączam jeszcze kilka linków do różnych stron internetowych tworzonych z myślą o najmłodszych. Adresy te odeślą Was do ciekawych, edukacyjnych, twórczych zabaw, gier, ćwiczeń i pomogą chociaż trochę umilić dzieciom ten trudny czas, w którym wszyscy się znaleźliśmy. Kopiujcie zatem linki do wyszukiwarki i bawcie się dobrze 🙂 Uważajcie na siebie i odwiedzajcie naszą stronę 🙂 

https://ciufcia.pl/  Strona zawiera zbiór darmowych, edukacyjnych gier online dla dziewczynek i chłopców.

http://www.buliba.pl  Edukacyjne gry dla dzieci.

http://matzoo.pl    Zabawy i ćwiczenia matematyczne.

http://www.dziecionline.pl Gry i zabawy z różnych obszarów edukacyjnych.

http://krokotak.com/   Kreatywne zabawy papierem.

Domowe Montessori- rozwijanie mowy poprzez opowiadania.

 

Wiek przedszkolny charakteryzuje się ogromną dynamiką rozwoju mowy. Ważnym zadaniem przedszkola, a także Rodziców jest organizowanie sytuacji edukacyjnych, które aktywizują dzieci, zachęcają do swobodnych wypowiedzi, wyrażania własnych myśli, komunikatywnej mowy. Rozwijanie sprawności językowych powinno następować w parze z kształtowaniem innych funkcji psychicznych – logiczne myślenie, spostrzegawczość, pamięć, wyobraźnia.  Aktywizacji rozwoju mowy sprzyjają przede wszystkim te działania, które pobudzają emocje, wyzwalają dobre uczucia, trafiają do „wnętrza” dziecka .

  Zabawy pobudzające dzieci do wypowiedzi i doskonalące umiejętności opowiadania:

 Rodzic podaje miejsce akcji i bohaterów, a dziecko układa opowiadanie z ich udziałem,

  Dziecko razem z Rodzicem przygotowuje „rekwizyty teatralne” (np. magiczna różdżka, zaczarowany pierścionek Mamy, pudełko z dziecięcymi skarbami, a następnie układają opowiadanie z wykorzystaniem tych rekwizytów,

  rozmowy na temat różnych stanów emocjonalnych, wyrażanie ich gestem, słowem lub ruchem całego ciała.

Ważne jest, aby w rozwijaniu mowy i myślenia dziecka również odwoływać się do aktualnych przeżyć dziecka, jego doświadczeń, a także np. chociażby  zmian w przyrodzie.

W tym celu proponujemy Państwu opowiadanie związane z aktualną porą roku pt. „Jak chomik szukał wiosny”.  Dla dziecka będzie inspiracją do wypowiedzi. Proponowane ćwiczenia w oparciu o opowiadanie zawarte są na końcu opowiadania.

OPOWIADANIE „CHOMIK SZUKA WIOSNY”.

Pewnego dnia mały Chomik obudził się w swojej norce na skraju lasu. Ziewnął, przeciągnął się, przetarł oczy łapką, wyszedł z norki, szukać wiosny.

– Zimno – mruknął zaspany Chomik. Rozejrzał się dookoła, ale wiosny nigdzie nie było. Na gałązkach wierzby siedziały małe puchate wierzbowe kotki.

 – Co robicie tak wysoko? – spytał Chomik. – Rośniemy, rośniemy – zawołały wierzbowe kotki.

– A wiosny nie widziałyście? – spytał Chomik.

Ale właśnie nadleciał wiatr, wierzba zaszumiała gałązkami i Chomik nie usłyszał co mówią wierzbowe kotki. Poszedł więc dalej. Świeciło słonko, a po niebie przepływały małe chmurki.

– Halo – zawołał do nich Chomik. – Czy nie widziałyście wiosny? A wtedy jedna chmurka zasłoniła słońce i na Chomika spadły krople deszczu. – Brr…- skulił się Chomik przy ziemi i zobaczył małe, białe kwiatki.

– Może wy widziałyście wiosnę? – zapytał, ale kwiatki były malutkie i jeszcze nie potrafiły mówić.

 Chomik poszedł dolej szukać wiosny. W górze między drzewami fruwały ptaki. Były bardzo zajęte, bo zbierały gałązki i wiórki na budowę gniazd.

– Może wy wiecie, gdzie jest wiosna? – zawołał Chomik, ale ptaki śpiewały, ćwierkały, gwizdały i nawet nie słyszały głosu Chomika.

 – Muszę iść dalej, tutaj jeszcze nikt wiosny nie spotkał – mruknął do siebie.

 Aż wreszcie Chomik doszedł na łąkę, a tam na długich nogach stał pan bocian. Chomik zadarł wysoko głowę i przyjrzał się boćkowi. Jego nawet nie warto pytać o wiosnę, jest taki zmarznięty, że aż nos i nogi ma czerwone. A bocian też przyjrzał się Chomikowi i zaklekotał:

– Coś podobnego! – Ta żaba cała ubrana jest w ciepłe futerko, a ja myślałem, że już wiosna – i odleciał.

A Chomik powędrował dalej szukać wiosny …

  • Czego szukał chomik?
  • Czy chomik znalazł wiosnę ?
  • Jakie oznaki wiosny chomik nie zauważył?
  • A jakie Ty zauważyłeś już oznaki wiosny?

Ułóż wspólnie z dzieckiem zakończenie opowiadania.

 

Zabawa w matematykę

Poniżej kilka inspiracji, jak w formie zabawy przekazać dziecku wiedzę matematyczną. Wszystkie są proste i niekosztowne. 

  1. Wyklejanki/Prace plastyczne

Możemy przygotować pomoce edukacyjne wcześniej albo wykonywać je razem z dzieckiem. Na wydrukowany bądź namalowany przez dziecko szablon przyklejamy dodatki w takiej liczbie, jaką wskazuje wylosowana cyfra. Może to być doklejanie oczu potworom, kropek biedronce, gałek lodów w rożku, piór ptakowi czy pestek arbuzowi.

  1. Liczenie ze smakiem

Kto powiedział, że do nauki liczenia nie można włączyć zmysłu smaku? Na podwieczorek przygotujmy kilka miseczek z różnymi smakołykami: rodzynkami, pestkami dyni, kawałkami owoców. Dziecko wybiera kartę i kładzie sobie (do jogurtu, na talerzyk albo prosto do buzi) tyle wybranego smakołyku, ile wynosi wartość wylosowanej cyfry. Jest to motywacja do szybkiego zrozumienia, która cyfra oznacza mniej, a która więcej.

  1. Wyszukaj i policz

Do tej zabawy dobrze jest mieć przygotowany stały zestaw pomocy edukacyjnych. Mogą to być guziki czy koraliki w określonych kolorach albo wydrukowane szablony. Rozkładamy je na stoliku i prosimy o odnalezienie i policzenie np. czerwonych koralików, zielonych guzików, pszczółek czy biedronek. Na koniec dziecko ma odnaleźć kartę z cyfrą odpowiadającą ilości. 

  1. Nawlekanie koralików

Dziecko losuje kartę, a następnie nawleka na sznurek czy rzemyk odpowiednią liczbę koralików.

  1. Sortowanie

Przygotowujemy 10 miseczek, kubeczków czy rolek po papierze toaletowym; numerujemy je kolejno. W osobnym pojemniku trzymamy przedmioty, które będą segregowane. Mogą to być guziki, kasztany, patyczki czy jakiekolwiek inne skarby. Dziecko wrzuca do środka liczbę przedmiotów odpowiadającą cyfrze podanej na pojemniku

  1. Lokomotywa

Drukujemy wagony z określonymi cyframi i wsadzamy pasażerów lub wybrany przez dziecko towar w takiej ilości, jaka jest wskazana na wagonie.

  1. Zabawa klockami

Przyklejamy cyfry do klocków albo po prostu budujemy wieżę z takiej ich liczby, jaka jest wskazana na wybranej karcie. 

  1. Koło i klamerki

Wycinamy z papieru koło i dzielimy je na 10 równych części. W każdej rysujemy kolejno określoną liczbę kropek: 1, 2, 3… Na brzegach klamerek do bielizny wypisujemy cyfry 1–10. Zadaniem dziecka jest dopasować cyfrę do liczby kropek w danym przedziale i przypiąć odpowiedni spinacz.

  1. Pudło na żetony

Wycinamy żetony z kolorowego, grubego papieru, w pudle robimy szpary. Każda z nich ma przyporządkowany kolor i cyfrę. Przykładowo pierwsza szpara będzie oklejona dookoła kolorem niebieskim, obok będzie cyfra 1; wykonujemy więc jeden żeton w kolorze niebieskim. Druga, oklejona kolorem zielonym, obok będzie miała cyfrę 2, więc musimy wykonać dwa zielone żetony. Dla ułatwienia możemy zrobić różne rozmiary szpar dla określonych kolorów – ale muszą im odpowiadać odpowiednio różne rozmiary żetonów.

  1. Przeciąganie sznurka

Na grubej kartce (gramatura minimum 250 g/m2) drukujemy bądź rysujemy cyfry. Następnie ich wnętrze dziurawimy śrubokrętem albo ołówkiem. Zadaniem dziecka jest przewlekanie sznurka przez dziurki wzdłuż ścieżki danej cyfry. Zamiast kartki można użyć tektury albo styropianowych tacek po produktach spożywczych.

  1. Rysowanie paluszkiem

Do pudełka (np. po butach), lub na tackę  wsypujemy piasek. Losujemy kartę i prosimy dziecko, żeby narysowało paluszkiem w piasku kształt wylosowanej cyfry.

  1. Losowanie

Przed tą zabawą można wybrać się na spacer w poszukiwaniu skarbów. Kamyki, patyczki, szyszki będą doskonale się nadawały. Skarby wsypujemy do worka i prosimy o wylosowanie 5 szyszek. Dziecko musi zaangażować w tę zabawę zmysł dotyku. Na końcu prosimy o wskazanie karty z cyfrą 5.

  1. Przyczepianie kamerek

Do kartki z wydrukowaną cyfrą dziecko przypina tyle klamerek do bielizny, ile wskazuje cyfra. Grzbiety klamerek możemy pokolorować na taki kolor jak cyfra na kartce. To ułatwi sortowanie.

  1. Nauka z muzyką

W naukę liczenia przez zabawę włączmy również zmysł słuchu. Ile razy uderzyłam łyżką w garnek? Ile razy klasnęłam? Ile razy klepnęłam cię w kolano czy plecy?

  1. Szczypce w ruch

Do tej zabawy potrzebne nam są pojemniki w postaci wytłoczek po jajkach albo foremek na muffiny, szczypce do grilla czy cukru w kostkach i dowolne drobne elementy. Na dnie pojemnika kładziemy karteczki z cyframi, a zadaniem dziecka jest włożyć do niego tyle przedmiotów, ile wskazuje cyfra. W tej zabawie świetnie sprawdzają się guziki, kamyki czy małe pompony pasmanteryjne.

  1. Nakarm mnie

Przygotowujemy arkusze z ulubionymi zwierzętami dziecka. Na brzuszku powinny mieć przyklejoną bądź wydrukowaną cyfrę. Na osobnych karteczkach drukujemy małe przysmaki zwierząt. Dziecko losuje kartę, jeśli jest to żabka z cyfrą 5, jego zadaniem jest położyć na arkuszu 5 karteczek z muchami, jeśli pszczółka z cyfrą 3 – 3 karteczki z kwiatkami.

  1. Paluszek i główka

Na kartce w pionie wpisujemy kolejno cyfry, obok każdej rysujemy głowę gąsienicy. Zadaniem dziecka jest domalowanie paluszkiem zamoczonym w farbie takiej liczby brzuszków, jaką wskazuje cyfra. Pierwsza gąsienica będzie bardzo krótka, ostatnia bardzo długa. To ćwiczenie wykonane do końca świetnie ukaże dziecku różnice pomiędzy poszczególnymi cyframi, podziała na wyobraźnię.

  1. Wycinanki

Jeśli macie dziurkacz szczypcowy, niech dziecko wytnie tyle dziurek w kartce, ile wskazuje cyfra.

  1. Wyklejanki – malowanki

Niech dziecko wylepi cyfrę plasteliną, wydzierankami z kolorowego papieru, małymi pomponami albo pomaluje farbką, cokolwiek, byleby spełniało swoje artystyczne zapędy, mieszcząc się w granicach kształtu cyfry.

  1. Zabawa sznurkiem

Możemy poprosić dziecko, żeby ułożyło kształt cyfry na wydrukowanym szablonie albo obok niego. Ważne, żeby sznurek był bardzo plastyczny.

  1. Piszemy – znajdujemy

Wyciągamy kartę, a dziecko ma znaleźć np. biedronkę z taką samą liczbą kropek.

 

Jeśli widzimy, że nauka liczenia nawet w takiej postaci nudzi albo irytuje dziecko, odpuśćmy na kilka dni. Wyciągając pomoce, oznajmijmy, że mamy ochotę na tę zabawę i spytajmy, czy dziecko chce dołączyć. Jeśli widzimy stanowczy sprzeciw, nie nalegajmy, odłóżmy to na jakiś czas albo spróbujmy nauki w innej formie. Najważniejsze to do niczego nie zmuszać i nie wywierać na dziecku presji.

Oprócz wykorzystywania wyżej zaproponowanych zabaw, starajmy się, żeby liczenie było wpisane w codzienny rytm dnia. Przykład? „Nakryj, proszę, do stołu. Dziś obiad wspólnie zje pięć osób. Rozłóż więc pięć widelców”, „Popatrz, zerwałam trzy kwiatki żółte i dwa białe. A Ty?”, „Spójrz, narysowałam patykiem na ziemi cyfrę 2. Przyniesiesz mi dwa kamienie i położysz obok?”.

https://dziecisawazne.pl/sensoryczna-matematyka/