Andrzejki to tradycja ludowa pielęgnowana od najdawniejszych czasów, przekazywana z pokolenia na pokolenie. Według starodawnych wierzeń, noc z 29 na 30 listopada, miała szczególną siłę, gdyż podobno wówczas można było zobaczyć własną przyszłość. A było to możliwe dzięki różnorakim wróżbom, które miały dawać ludziom odpowiedzi na nurtujące ich od lat pytania dotyczące ich dalszego życia. W Wigilię św. Andrzeja prześcigano się w pomysłach, by z najróżniejszych oznak wyczytać swoją przyszłość. Obecnie „andrzejki” są wesołym spotkaniem dostarczającym miłych przeżyć i niezapomnianych wrażeń.
W piątek, 27 listopada, odbyła się w naszej grupie zabawa andrzejkowa. Po obiedzie przystroiliśmy sale i rozpoczęliśmy naszą zabawę. W tym roku, ze względu na sytuację pandemiczną, miała ona nieco inny charakter, bo nie bawiliśmy się wspólnie ze wszystkimi grupami w naszym przedszkolnym holu pod przewodnictwem Pana Dominika, ale w swojej sali jako jedna grupa, ale to wcale nie oznacza, że było gorzej. Zabawy ruchowe, historie muzyczne opowiadane ruchem i inne znane dzieciom przeboje rozbrzmiewały głośnym echem z naszej sali. W trakcie zabawy na przedszkolaków czekała słodka niespodzianka w postaci cukierków i soczku. Po zregenerowaniu sił kontynuowaliśmy wspólną imprezę. Miło było popatrzeć na radosne i zadowolone miny dzieci.
