Kilka tygodni temu założyliśmy w naszej grupie przyrodnicze laboratorium eksperymentalne. Eksperyment polega na tym, że do specjalnie skonstruowanych, plastikowych butelek (doniczek) posadziliśmy nasionka i pestki owoców i warzyw, aby sprawdzić czy nasze cieplarniane, przedszkolne warunki sprzyjają takim roślinkom jak cukinia, pomarańcza, papryka, jabłko, kukurydza czy pomidory. Musimy pamiętać o podlewaniu i zapewnieniu im odpowiednich warunków wzrostu. Teraz codziennie sprawdzamy czy uda im się wykiełkować. Mamy już pewne sukcesy w tej dziedzinie, gdyż w naszym kąciku botanicznym pielęgnujemy miętę, ziemniaka, oraz cytrynę i awokado – te dwie ostanie rośliny wyrosły właśnie od pestki. Ogrodnictwo bardzo nam się podoba!
Nastanie Nowego Roku było impulsem do przeprowadzenia zajęć związanych z cykliczną organizacją czasu i jego odmierzaniem . Koralikowy kalendarz pór roku przybliżył dzieciom temat związany z następstwem pór roku i miesięcy. Szczególnym zainteresowaniem cieszył się temat związany z historią zegara. Zegary słoneczne i klepsydry są dzieciom doskonale znane, a zegary wodne, ogniowe, kurantowe i te najdokładniejsze czyli atomowe już niekoniecznie. Stąd propozycja filmiku edukacyjnego pokazującego dzieciom zegary dawniej i dziś. A potem przystąpiliśmy do poznania budowy zegara, by potem samodzielnie wykonać go z papieru. Nauka odczytywania i zaznaczania za pomocą ruchomych wskazówek zegara Montessori pełnych godzin nie była już taka trudna. W tym zakresie dzieci bardzo chętnie w toku różnych cwiczeń gromadziły doświadczenia . A na koniec wirtualny spacer po Muzeum Starych Zegarów bardzo spodobał się dzieciom. Zegary wahadłowe, popularne „kukułki”, zegary ścienne z ciężarkami w kształcie szyszek zawieszonymi na łańcuchach, a także zegary bogato zdobione rzeźbionymi ormanentami bardzo zaciekawiły dzieci. Przed nami jeszcze zajęcie pokazujące dzieciom znane zegary w przestrzeni publicznej np. BIG BEN na wieży Pałacu Westminsterskiego w Anglii.
4 grudnia obchodzone jest Święto Górników – BARBÓRKA. Święto to jest okazją do tego, aby dostrzec i docenić ciężką oraz niebezpieczną pracę górników. Aby poznać lepiej zawód górnika przedszkolaki obejrzały krótki film edukacyjny – Dzień Górnika.
Oto kilka ważnych informacji:
Po czym poznać górnika?
Najbardziej charakterystyczny symbol to czapka, którą nazywamy CZAKO. Ma ona pióropusz z kogucich piór. Kolory pióropusza oznaczają pełnione przez górnika funkcje:
– kolor zielony przeznaczony jest dla dyrektora górniczego,
– kolor biały dla inżyniera,
– kolor czarny dla górnika,
– kolor czerwony dla członka orkiestry,
– kolor czerwono-biały dla kapelmistrza.
Każde czako ma z przodu godło górnicze. Godłem górniczym jest perlik i żelazko. Perlik to inaczej młot, a żelazko to krótki kilof. Są to narzędzia, które górnicy wykorzystują do rozbijania węgla i rud.
Kolejnym symbolem jest flaga górnicza. Jest ona koloru czarno-zielonego. Czerń symbolizuje podziemne ciemności, a kolor zielony tęsknotę za zielenią pól i lasów. Górnicy mają także swój hymn, który jest świadectwem trudu pracy górnika, jego ogromnego wysiłku i poświęcenia.
Przedszkolaki podczas zajęć dowiedziały się na czym polega praca górnika, do czego wykorzystywany jest węgiel, a także zobaczyły strój galowy oraz roboczy górnika.
Gdy dzieci były wyposażone w pewne wiadomości dotyczące pracy górników wybraliśmy się na wirtualną wycieczkę do Kopalni Soli w Wieliczce. Pan Jakub, który jest przewodnikiem w kopalni zaprosił nas w wirtualną podróż po wielickich podziemiach i opowiedział nam wiele ciekawych rzeczy.
Wszystkie posągi, rzeźby, płaskorzeźby, które można zobaczyć na trasie są efektem pracy tylko i wyłącznie górników, nie ma tam żadnych dzieł artystów z zewnątrz.
Największym zagrożeniem dla kopalni soli jest słodka woda, bo jak przepływa przez wyrobiska to wypłukuje sól. Każdy ciek wodny musi być monitorowany w innym wypadku mogłyby powstać szkody górnicze co jest niebezpieczne nie tylko dla kopalni, ale i dla miasta, które znajduje się nad kopalnią.
Najpiękniejszym miejscem w kopalni jest Kaplica św. Kingi. Jest to podziemny kościół, w którym w każdą niedzielę o godz. 7 rano odprawiana jest msza św.
Przedszkolaki z szeroko otwartymi oczami oglądały kryształy oraz bogatą szatę naciekową przybierającą formę stalaktytów, solnych makaronów lub kalafiorów.
Wirtualna wycieczka była dla wszystkich ciekawym doświadczeniem.
Na podsumowanie zajęć wykonaliśmy eksperyment – hodowla kryształów, czyli proces krystalizacji soli.
Zaangażował mnie do rozmowy pewien pasjonat wiedzy o kosmosie. Ilekroć go słucham, otwieram szeroko oczy ze zdumienia i podziwiam. Zachwycam się nie tylko rozległą wiedzą mojego rozmówcy, ale też jego pasją. Źródło owej pasji można odnaleźć w zaciekawieniu otaczającym światem. Mam wrażenie, że one obie: i wiedza i pasja nawzajem się zasilają, że są od siebie zależne. Mam skojarzenie z jakimś mechanizmem. Do tych dwóch powinnam dodać łatwość w spostrzeganiu, zapamiętywaniu oraz otwartość na przyswajanie wiedzy i umiejętności.
Nie byłoby w tym nic wyjątkowego, gdyby nie to, że pasjonat o którym opowiadam ma trzy lata i chodzi do przedszkola. To Kubuś Pigan. Uzdolnione dziecko. Swoje pasje dzieli razem z bratem; Filipkiem. Kubuś codziennie sięga po materiały rozwojowe związane z Układem Słonecznym i nigdy nie okazuje znużenia. Wręcz przeciwnie: jest bardzo zaabsorbowany swoją pracę. Tym razem dziecko zaprasza mnie, żebym towarzyszyła mu w ulubionym zajęciu. Wykorzystuję ten fakt i fotografuję Kubusia przy pracy. Zawsze blisko jest też Filipek. Obaj bracia prawie na zmianę zasypują mnie z przejęciem ciekawymi faktami prosto z kosmosu. A ja zapisuję:
Merkury jest najmniejszą planetą w Układzie Słonecznym, a Jowisz największą!
Ceres jest w pasie asteroid między Marsem i Jowiszem!
Jowisz „kręci się” najszybciej!
Ziemia i Merkury najszybciej okrążają dookoła Słońce!
Wenus i Słońce są najbardziej gorące!
A Ziemia ma lądy i wodę!
I wokół Ziemi krąży księżyc!
I księżyc ma własną orbitę wokół Ziemi!
A jeszcze Saturn ma pierścienie! Jest ich dużo. Osiem.
Uran i Neptun też mają pierścienie!
Mars ma dwa księżyce! A te księżyce krążą na dwóch orbitach.
Jeszcze są planety karłowate: Ceres, Makemake, Haumea, Pluton, Eris!
Eris jest największą planetą karłowatą!
Po jakimś czasie Kubuś podchodzi do mnie pokazując kartkę z rysunkiem. Widzę planety. Każdej z nich dziecko dorysowało kolorystyczne cechy innej planety lub gwiazdy. Słyszę pytanie: „A gdyby Jowisz stał się Słońcem? A gdyby Jowisz stał się Saturnem?…” Ach ta wyobraźnia i odkrywcze pomysły…
