Autor: Agnieszka Molter

W ubiegłym tygodniu rozpoczęliśmy  cykl zajęć w zakresie realizacji projektu „Działam -doświadczam -odkrywam”. Projekt polega na stwarzaniu sytuacji edukacyjnych koncentrujących się wokół działań w zakresie poszanowania wody, ziemi, powietrza i energii, a jego celem jest nabycie przez dzieci umiejętności analizowania i interpretowania zmian  zachodzących w środowisku przyrodniczym na skutek oddziaływania człowieka  i wpływu tych oddziaływań na jakość naszego życia. W ramach tego projektu zorganizowaliśmy w grupie kącik ziołowy. Nie były to w tym zakresie nasze pierwsze działania, wcześniej założyliśmy w grupie hodowlę kwiatów cebulkowych – storczyków.  Również i tym razem dzieci chętnie uczestniczyły w gromadzeniu niezbędnych rzeczy  do ogrodniczych działań: doniczek, podstawek, ziemi ogrodniczej, małych łopatek, no i przede wszystkim nasion ziół, które wzbudziły ogromne zainteresowanie – niektóre ze względu na swoją niemalże mikroskopijną wielkość. Do ich obejrzenia jak się okazało niezbędne były lupy. Dzieci chętnie też rozmawiały o mocy ziół i wykorzystaniu ich w kuchni, w kosmetyce, a przede wszystkim w leczeniu niektórych schorzeń. Przy okazji dzieci poznały właściwości gleby, badały jej strukturę, utrwaliły też wiedzę odnoszącą się do potrzeb rozwojowych roślin.  Zasadziliśmy również małe sadzonki pomidorów, które po uzyskaniu odpowiedniej wielkości zostaną zasadzone na terenie ogródka przedszkolnego. Tematyka przyrodnicza przekazana dzieciom w formie  doświadczeń, eksperymentów, zawsze wzbudza  duże zainteresowanie, a poznawanie przyrody jej piękna i bogactwa zapewnia dziecku biospołeczny rozwój.

Dojrzałość szkolna dzieci wyraża się  między innymi  zainteresowaniem dzieci czynnościami typowo szkolnymi, a więc pisaniem i czytaniem.  Teraz jest czas, kiedy rodzice podejmują decyzję o wyborze szkoły dla dzieci i dlatego też pojawiły się pierwsze rozmowy dzieci o szkole. Z związku z tym, że wyobrażenia dzieci o szkole były rożne, postanowiłam, aby dzieci same mogły to zweryfikować. Wizyta w szkole, zwiedzanie szkoły było bardzo emocjonujące dla dzieci. Musieliśmy się przygotować do tej wizyty. Uczestniczenie w lekcji zajęć praktyczno – technicznych wymusiło  na nas zabranie ze sobą niezbędnych materiałów: balonów, mąki ziemniaczanej, włóczki, lejka – powstać miały tak lubiane przez dzieci – gniotki do zabaw manualnych. Dzieci jak się okazało bardzo chętnie uczestniczyły w poszczególnych etapach lekcji, były aktywne, pracowały wg instrukcji wyświetlanej na tablicy interaktywnej. Bardzo były zainteresowane poszczególnymi etapami lekcji. Wprawdzie niektórym jeszcze trudno były wysiedzieć w  ławce, ale do września jeszcze daleko i wiele się jeszcze zmieni w rozwoju dzieci.  Pracujemy na tym cały czas. Na zakończenie dzieci wzajemnie obdarowały się własnoręcznie zrobionymi niespodziankami. My otrzymaliśmy balonowe figuraki, a wręczyliśmy piękne zakładki do książek. Był to bardzo ciekawie spędzony czas w szkole. Pani Małgorzacie – nauczycielce pierwszej klasy ogromnie dziękujemy za tak miły pobyt w szkole.

Dzieci bardzo lubią różne formy ruchu. Zwłaszcza dowolne zabawy ruchowe, w których realizują swoje pomysły, możliwości i doświadczenia. Ciągle poszukuję wyrażania emocji i aktywności ruchowej. W naszym przedszkolu rozpoczęły się zajęcia sportowe, prowadzone przez trenerów Szkoły Mistrzostwa Sportowego. Jest to też okazja, aby profesjonalne oko trenera wyłoniło talent sportowy. Takie zajęcia rozwijają umiejętność korzystania z różnych sprzętów sportowych,  dzieci uczą się planować ruch, reagować na umowne sygnały i polecenia trenera, rozwijają  ogólną sprawność ruchową. Wprowadzenie elementu zdrowej rywalizacji  podczas takich zabaw i ćwiczeń ruchowych ma swoje wartości wychowawcze.

W przedszkolu realizowany jest program profilaktyczno – wychowawczy szeroko traktujący między innymi problem bezpieczeństwa dzieci. W tym roku szkolnym do działań z dziećmi włączone zostały treści związane z problematyką zagrożeń, jakie  potencjalnie w obecnych czasach zagrażają dzieciom. Głównym celem tych działań jest nauczenie dzieci asertywnej postawy wobec dorosłych, zwłaszcza wtedy, kiedy przekraczają dopuszczalne  granice społeczne i prawne. Tym działaniom będzie towarzyszyć hasło ” Naucz mnie, kiedy mówić – NIE!”. Zakres niebezpieczeństw jest coraz większy – zatem niezbędne jest wyrobienie u dzieci  odruchu nieufności wobec nieznajomych – obcych. Szczególny niepokój budzą kontakty z nieznajomymi, a bezpieczeństwo dzieci zależny w głównej mierze od tego, czy dzieci są świadome zagrożeń i wiedzą jak ich uniknąć. Dlatego też  rozpoczęliśmy realizację cyklu zajęć: Obcy – niebezpieczny (tworzenie piramidy postaci: jak wygląda, jaki ma wiek,  czym kusi), poznanie 3 zasad radzenia sobie w sytuacji zagrożenia (1. Mówię NIE,2. Odchodzę, 3.Mówię zaufanemu dorosłemu), tworzenie listy zaufanych osób, „Wilk w koziej skórze- miła osoba o złych zamiarach, Potrafię mówić NIE- wiem jak sobie radzić w trudnej sytuacji i kto mi pomoże. Odbędą się również zajęcia uczące dzieci  wyznaczania granic swojego ciała, dzieci będą poznawać zasady bezpiecznego kontaktu z osobami dorosłymi i uczone będą wyrażania niezgody na zachowanie nieakceptowane przez dziecko w kontekście tzw. „złego dotyku” . Przeprowadzone również zostaną praktyczne treningi 1.wzywania pomocy krzykiem i przez telefon, utrwalenia znajomości telefonów alarmowych 2.  ucieczki przed napastnikiem,3. udawania, że nie słyszy się zaczepek i zachęt obcego. Jest to bardzo ważne, musimy uczynić wszystko, aby zwiększyć bezpieczeństwo naszych dzieci.