Bycie rodzicem to zadanie, do którego właściwie nie można się przygotować zanim dziecko pojawi się na świecie. Jasne, warto czytać poradniki, zasięgać rady „bardziej doświadczonych”, kiedy tylko czujemy, że powinniśmy uzupełnić naszą wiedzę. Problemy, które napotkamy na tej niełatwej drodze są jednak tak różne i tak niespodziewane, że wymagają indywidualnego podejścia, cierpliwości i odwagi w podejmowaniu rodzicielskich (czasem bardzo „niepopularnych”) decyzji.

Są takie sytuacje, w których zachowanie dzieci sprawia, że my – rodzice, reagować musimy natychmiast. Oto najważniejsze z nich:

1. Zatajanie, że komuś dzieje się krzywda

Oczywiście, dzieckiem, które boi się przyznać, że wie, że komuś dzieje się krzywda najczęściej kieruje strach. To jednak świadczy o tym, że sytuacja jest poważna. Rolą rodzica jest tak poprowadzić rozmowę z dzieckiem, by poczuło się bezpiecznie.

Rozwiązanie: Musisz wytłumaczyć dziecku różnicę między „skarżeniem”, a czujnością i chęcią obrony słabszych. Powinieneś spokojnie go wysłuchać i powstrzymać się od oceniania. Pomóż mu zrozumieć, co się wydarzyło i razem poszukajcie rozwiązania.

2. Niezdrowa rywalizacja między rodzeństwem

Czasem niestety sami ją prowokujemy, innym razem wynika z jakiś nieznanych nam, wewnętrznych konfliktów.

Rozwiązanie: Znajdź przyczynę problemu i upewnij się, że żadnemu z dzieci nie dzieje się krzywda. Pomóż im zrozumieć w czym tkwi istota „grania w jednej drużynie”. Bądź sprawiedliwy w swoich osądach, a przede wszystkim – staraj się regularnie spędzać czas z każdym z dzieci – pomoże to utrzymać serdeczne, zdrowe relacje w rodzinie.

3. Kradzież

Przyłapanie dziecka na kradzieży to dla rodzica prawdziwy szok. Smutek i niedowierzanie mieszają się z poczuciem złości i gniewu, również w stosunku do samego siebie. Możemy mieć poczucie wychowawczej klęski, ale pamiętajmy – w kwestii wychowania nie zawsze jesteśmy w stanie wszystkiemu zapobiec.

Rozwiązanie: Zachowaj spokój. Jeśli Twoje dziecko ukradło coś po raz pierwszy, dowiedz się przede wszystkim, co nim kierowało. Wyjaśnij, dlaczego postąpiło źle. Następnie poproś dziecko o zwrot przywłaszczonej rzeczy i o to, żeby przeprosiło jej właściciela. Jeśli kradzieże będą się powtarzać, natychmiast poszukaj profesjonalnej pomocy psychologicznej. W przeciwnym razie tego typu zachowanie może stać się trwałym nawykiem.

4. Lekceważenie w stosunku do innych

Pani obsługująca sklepową kasę, ochroniarz na osiedlu, woźna w szkole, sprzątaczka, nauczycielka… Jeśli dziecko nie czuje, że niezależnie od tego kim jest drugi człowiek należy mu się szacunek, zastanów się, czy przypadkiem to nie ty dajesz mu nieodpowiedni przykład.

Rozwiązanie: Sprawdź, co powoduje takie zachowanie. Naucz swoje dzieci właściwego wyrażania emocji i pragnień, wytłumacz jaką wartość ma praca, którą wykonują lekceważone przez nie osoby. Podkreślaj na każdym kroku, że każdy bez wyjątku zasługuje na szacunek.

5. Nieuczciwość

Złapałeś dziecko na kłamstwie? Nie powinieneś się tym za bardzo przejmować, jeśli dziecko jest naprawdę małe. Jest różnica między dziecięcym konfabulowaniem (opowiadaniem o zmyślonych przyjaciołach, przygodach, a nawet słowach, które nie padły), a intencjonalnym mijaniem się z prawdą po to, żeby zyskać konkretną korzyść lub uniknąć jakiś konsekwencji. Większość dzieci skłamie choć raz, na różnych etapach rozwoju.

Rozwiązanie: Nie piętnuj, nie wyzywaj od „oszustów” i kłamców. Wytłumacz swoim dziecku, jak ważne jest, by mówić prawdę i zasłużyć na miano osoby godnej zaufania. Opowiedz o tym w prostych słowach. Jeśli dziecko jest małe, posłuż się legendą lub bajką, żeby lepiej zrozumiało, co chcesz mu przekazać. Jeśli kłamstwa się powtarzają, może to oznaczać poważne problemy. W takim przypadku musisz skontaktować się z specjalistą.

Anna Frydrychewicz

Źródło: Ohme.pl