Witamy Wiosnę, czyli Zielony Dzień w przedszkolu

 

Zimno-ciepło, ciepło-zimno, tak bawił się nami marzec. Wreszcie tupnęliśmy nogą. Odejdź zimo! Chcemy Wiosnę!

A na  jej nadejście przedszkolaki z grupy Zielonej czekały już od dawna. Aby to przyspieszyć  przygotowały przedstawienie pt. Powitanie Wiosny. Na ten wiosenny teatrzyk zaprosiły dzieci z innych grup, aby razem świętować nową porę roku. W naszej opowieści Słoneczko obudziło roślinki, przyleciał Bocian i nawet Żabka wyszła z błotka. A pan Profesor opowiedział jak zrodziła się tradycja związana z topieniem Marzanny. Poznaliśmy również  historię cebulki kwiatowej, która dzięki Deszczykowi i  promykom słońca wyrosła na pięknego tulipana.

 

Urodziny Sebastianka i Wiktorka w Niebieskiej grupie.

To dopiero były urodziny! Bohaterem wydarzenia był Sebastianek  Wilczek. Dziś to chłopiec, który ma już 4 lata. I właśnie tę czwartą rocznicę urodzin pięknie celebrowaliśmy w grupie Niebieskiej. Urodziny Sebastianka świętowaliśmy w tonacji bardzo radosnej. Taki nastrój wprowadziła mamusia Sebastianka, pani Aneta Wilczek, która dokładnie zaplanowała przebieg urodzin swojego synka w przedszkolu. Było dużo radości i mnóstwo niespodzianek. Na twarzach dzieci malował się uśmiech i zaskoczenie. Jak tu się nie cieszyć, kiedy samodzielnie można rozbić urodzinową piniatę i na dodatek jeszcze zjeść znakomite słodycze, które się z niej wysypały. Ale to był dopiero początek niespodzianek. W chwilę po spałaszowaniu przez dzieci smakołyków tatuś Sebastianka, pan Karol wniósł do przedszkola bukiet… kolorowych baloników nakrapianych białymi grochami.  Balony uniosłyby się pewnie pod sam sufit, gdyby nie obciążająca je niespodzianka w postaci tajemniczego, smakowitego zawiniątka. Każde dziecko mogło wybrać balonik w ulubionym kolorze. Wzrok przyciągały również kolorowe piórka. Przedszkolaki dmuchały na nie z całej mocy, żeby żadne nie upadło na podłogę. Były jeszcze czekoladowe mufinki i  to, co jest super  ważne w takiej chwili: zdmuchiwanie urodzinowych świeczek. Właściwie urodziny w tym dniu obchodziło dwóch chłopców: Wiktorek i Sebastianek. Podobało mi się, kiedy mamusia Sebastianka zaprosiła obu do zdmuchiwania świeczek. Wiktorek tego dnia obchodził piąte urodziny. I wcześniej uroczyście i radośnie przeżywaliśmy je wykorzystując montessoriański rytuał urodzinowy.

Dla Sebastianka i dla Wiktorka mamy najlepsze urodzinowe życzenia, a dla  rodziców podziękowania za pięknie spędzony czas i atrakcyjne pomysły.  Takie urodziny nie zdarzają się często. To było niezwykłe przeżycie. Dziękujemy.

Wyjazd przedszkolaków do Teatru Maska w Rzeszowie.

Las zadziwiający, zwariowany,  będący miejscem, w którym spotkać można na pozór zwykłe, lecz niezwykłe zwierzęta został  wymyślony przez holenderskiego pisarza Toona Tellegena. Autor książki „Nie każdy umiał się przewrócić” udowadnia za pośrednictwem bohaterów swojego dzieła, że „marzenia i wyobraźnia mają niezwykłą moc…” Przesłanie bajki ma lekko filozoficzną wymowę: „Wystarczy być i życzliwie patrzeć na świat” przekonują bohaterowie spektaklu w Teatrze Maska w Rzeszowie.

Dzieci z grup: Niebieskiej i Żółtej obejrzały spektakl: „Wystarczy być” w reżyserii Radosława Kasiukiewicza . Wrażenia, jakie wyniosły- trudne do opisania; niepowtarzalne.

To była piękna przygoda, która rozpoczęła się jeszcze przed wyjazdem do teatru, kiedy dzieci z przejęciem wyśpiewywały w przedszkolu słowa piosenki:

Teatr to jest widownia i scena.
Niby nic magicznego w tym nie ma,
aż do chwili, gdy nagle na scenie
dziwne zacznie się dziać przedstawienie.

Każda bajka się staje prawdziwa
Gaśnie światło i scena ożywa.
Wszystko może się zdarzyć na scenie.
Działa czar, póki trwa przedstawienie.

Teatr gra. Każdy ma czego szuka.
A to wszystko nazywa się sztuka.
Gdy dorosnę, to może tu wrócę,
żeby zagrać na scenie w tej sztuce.

To była piękna przygoda, która nie mogła się zakończyć zbyt szybko. Trwała jeszcze we wspomnieniach dzieci. Powracały do nich, gdy z poruszeniem, ożywieniem, błyskiem w oczach wspominały chwile spędzone w teatrze.

Bo w teatrze, w teatrze, w teatrze,
czarodziejskie jest to, na co patrzę.
Gdy się tylko podnosi kurtyna,
to od razu czar działać zaczyna.

Pięcio i sześciolatki uczestniczyły w lekcji w klasie pierwszej.

Dojrzałość szkolna dzieci wyraża się  między innymi  zainteresowaniem dzieci czynnościami typowo szkolnymi, a więc pisaniem i czytaniem.  Teraz jest czas, kiedy rodzice podejmują decyzję o wyborze szkoły dla dzieci i dlatego też pojawiły się pierwsze rozmowy dzieci o szkole. Z związku z tym, że wyobrażenia dzieci o szkole były rożne, postanowiłam, aby dzieci same mogły to zweryfikować. Wizyta w szkole, zwiedzanie szkoły było bardzo emocjonujące dla dzieci. Musieliśmy się przygotować do tej wizyty. Uczestniczenie w lekcji zajęć praktyczno – technicznych wymusiło  na nas zabranie ze sobą niezbędnych materiałów: balonów, mąki ziemniaczanej, włóczki, lejka – powstać miały tak lubiane przez dzieci – gniotki do zabaw manualnych. Dzieci jak się okazało bardzo chętnie uczestniczyły w poszczególnych etapach lekcji, były aktywne, pracowały wg instrukcji wyświetlanej na tablicy interaktywnej. Bardzo były zainteresowane poszczególnymi etapami lekcji. Wprawdzie niektórym jeszcze trudno były wysiedzieć w  ławce, ale do września jeszcze daleko i wiele się jeszcze zmieni w rozwoju dzieci.  Pracujemy na tym cały czas. Na zakończenie dzieci wzajemnie obdarowały się własnoręcznie zrobionymi niespodziankami. My otrzymaliśmy balonowe figuraki, a wręczyliśmy piękne zakładki do książek. Był to bardzo ciekawie spędzony czas w szkole. Pani Małgorzacie – nauczycielce pierwszej klasy ogromnie dziękujemy za tak miły pobyt w szkole.

Zajęcia sportowe prowadzone przez trenerów Szkoły Mistrzostwa Sportowego.

Dzieci bardzo lubią różne formy ruchu. Zwłaszcza dowolne zabawy ruchowe, w których realizują swoje pomysły, możliwości i doświadczenia. Ciągle poszukuję wyrażania emocji i aktywności ruchowej. W naszym przedszkolu rozpoczęły się zajęcia sportowe, prowadzone przez trenerów Szkoły Mistrzostwa Sportowego. Jest to też okazja, aby profesjonalne oko trenera wyłoniło talent sportowy. Takie zajęcia rozwijają umiejętność korzystania z różnych sprzętów sportowych,  dzieci uczą się planować ruch, reagować na umowne sygnały i polecenia trenera, rozwijają  ogólną sprawność ruchową. Wprowadzenie elementu zdrowej rywalizacji  podczas takich zabaw i ćwiczeń ruchowych ma swoje wartości wychowawcze.

Zagrożeniom mówię – NIE!

W przedszkolu realizowany jest program profilaktyczno – wychowawczy szeroko traktujący między innymi problem bezpieczeństwa dzieci. W tym roku szkolnym do działań z dziećmi włączone zostały treści związane z problematyką zagrożeń, jakie  potencjalnie w obecnych czasach zagrażają dzieciom. Głównym celem tych działań jest nauczenie dzieci asertywnej postawy wobec dorosłych, zwłaszcza wtedy, kiedy przekraczają dopuszczalne  granice społeczne i prawne. Tym działaniom będzie towarzyszyć hasło ” Naucz mnie, kiedy mówić – NIE!”. Zakres niebezpieczeństw jest coraz większy – zatem niezbędne jest wyrobienie u dzieci  odruchu nieufności wobec nieznajomych – obcych. Szczególny niepokój budzą kontakty z nieznajomymi, a bezpieczeństwo dzieci zależny w głównej mierze od tego, czy dzieci są świadome zagrożeń i wiedzą jak ich uniknąć. Dlatego też  rozpoczęliśmy realizację cyklu zajęć: Obcy – niebezpieczny (tworzenie piramidy postaci: jak wygląda, jaki ma wiek,  czym kusi), poznanie 3 zasad radzenia sobie w sytuacji zagrożenia (1. Mówię NIE,2. Odchodzę, 3.Mówię zaufanemu dorosłemu), tworzenie listy zaufanych osób, „Wilk w koziej skórze- miła osoba o złych zamiarach, Potrafię mówić NIE- wiem jak sobie radzić w trudnej sytuacji i kto mi pomoże. Odbędą się również zajęcia uczące dzieci  wyznaczania granic swojego ciała, dzieci będą poznawać zasady bezpiecznego kontaktu z osobami dorosłymi i uczone będą wyrażania niezgody na zachowanie nieakceptowane przez dziecko w kontekście tzw. „złego dotyku” . Przeprowadzone również zostaną praktyczne treningi 1.wzywania pomocy krzykiem i przez telefon, utrwalenia znajomości telefonów alarmowych 2.  ucieczki przed napastnikiem,3. udawania, że nie słyszy się zaczepek i zachęt obcego. Jest to bardzo ważne, musimy uczynić wszystko, aby zwiększyć bezpieczeństwo naszych dzieci.