Podróż po Europie

 

    Dziecko poznając świat według metody Marii Montessori zaczyna od szerokiego spojrzenia. Najpierw kosmos, nasz Układ Słoneczny, planeta Ziemia, jej powierzchnia, a na niej przyroda ożywiona i nieożywiona, kontynenty, państwa, a w nich ludzie. Po zapoznaniu się z kosmosem,  gwiazdami, Układem Słonecznym i jego planetami, po przyjrzeniu się Ziemi, jako niepowtarzalnej planecie, poznaliśmy kontynenty.
W ten właśnie sposób trafiliśmy do Europy.

             

Kolejny etap to zagłębienie się w jeszcze bardziej szczegółowe elementy Europy, czyli na przykład jej państwa.  Poza poznaniem podziału politycznego naszego kontynentu, mapa puzzlowa daje ogromną ilość możliwości rozwinięć. Poznawanie niektórych  krajów np. Finlandii, jej kultury, tradycji, flory i fauny, historii  oraz  współczesnego wyglądu pozwala dziecku rzeczywiście przybliżyć wiedzę  się o świecie.

           Brak opisu.          Brak opisu.

Uwieńczeniem naszej podróży po Europie była praca plastyczna: kolorowanie wybranych flag krajów Europy.

 

Zimowe inspiracje w grupie niebieskiej

 

      Podczas naszych zajęć rozmawialiśmy z dziećmi o tym, dlaczego lubią zimę. Dzieci chętnie wykonywały prace plastyczne przedstawiające pejzaż zimowy, bałwanka, drzewa.

                          

                             

Rozwiązywały zagadki o zimnie. Poznały zjawiska atmosferyczne i poszukiwały odpowiedzi na pytanie: co to jest śnieg, deszcz, wiatr, chmury? Słuchały wierszy i opowiadań nawiązujących do akcji zimą, związanych z dokarmianiem zwierząt  oraz ptaków. Mogliśmy bezpośrednio doświadczyć kontaktu z ziębą, która kilka razy przywitała nas podczas śniadania.

              Brak opisu.

Przypominaliśmy  sobie również zasady bezpieczeństwa podczas zabaw na śniegu i lodzie  oraz sporty zimowe. Dzieci również chętnie śpiewają piosenki o tematyce zimowej.

Roboty, cudaki, poduszkowce…czyli nasza radosna twórczość.

Wcześniejsze pokolenia kombinowały, jak stworzyć strój kosmonauty lub willę dla lalki za pomocą kartonów i sznurka, współczesne dzieci dostają gotowe zabawki odpowiadające na wszystkie ich potrzeby. Cierpi na tym ich kreatywność. Mimo wielu zalet, współczesny styl życia może być więc przeszkodą w twórczym rozwoju dziecka. A przecież kreatywność to umiejętność pomagająca w rozwiązywaniu wielu problemów oraz radzeniu sobie z pojawiającymi się zmianami i napotykanymi ograniczeniami. Zdolność kreatywnego myślenia i szukania nowatorskich rozwiązań przydaje się właściwie wszędzie – zarówno w szkole, jak i w każdym zawodzie, od artysty po naukowca.

Jak wspierać i rozwijać kreatywność u dzieci, które są dla niej stworzone jako istoty bardzo otwarte na świat i nienauczone jeszcze schematycznych zachowań? Kreatywność idzie w parze z ciekawością. Obie potrzebują inspiracji, dlatego nasze piątkowe południe okazało się być czasem bardzo twórczym i wyzwalającym u dzieci owe kreatywne zachowania. Inspiracją do działania okazały się różnego rodzaju pudełka, kartony, papierowe rurki, woreczki i inne plastyczne ozdobniki. Stworzyliśmy sobie miejsce pracy, wyłożyliśmy wszystko na stoliki a później……zobaczcie sami co z tego wyszło – kreatywność w jej najczystszej postaci. Bez szablonów, wzorów, wytycznych. Dzieci prześcigiwały się w pomysłach, a efekt końcowy zadziwił. Twórczość nie do podrobienia. 

Kochani Rodzice pamiętajcie, że najlepszym przyjacielem kreatywności dziecka jest…nuda. Jeśli dziecko nie będzie miało co ze sobą zrobić, jego umysł zacznie poszukiwać rozrywki w bardziej niekonwencjonalny sposób. W czasie wolnym od zajęć i obowiązków mózg może bowiem ”odetchnąć” i wykorzystując zebrane wcześniej informacje, wpaść na zupełnie nowe pomysły. Zatem Kochani życzę wszystkim owocnego nudzenia się 🙂

Dojrzałość szkolna

KRYTERIA DOJRZAŁOŚCI SZKOLNEJ opracowane w oparciu o podstawę programową wychowania przedszkolnego obowiązującą od dnia 14.02.2017 roku

Dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:

  1. w zakresie umiejętności społecznych i odporności emocjonalnej:

– rozumie i wykonuje polecenia nauczyciela kierowane do całej grupy, a nie tylko bezpośrednio do niego,

– łatwo nawiązuje kontakty z rówieśnikami oraz z dorosłymi spoza rodziny,

– słucha uważnie i nie przerywa wypowiedzi dorosłych i kolegów,

– współdziała z nimi w zabawie, czeka na swoją kolej,

– w zabawach potrafi opanować emocje, nie wybucha łatwo złością, nie reaguje gniewem, nie obraża się i nie odchodzi,

– postępuje zgodnie z umowami przyjętymi w grupie,

– umie pogodzić się z przegraną, jest odporne na niepowodzenia, w miarę samodzielnie radzi sobie z trudnościami.

2.w zakresie samodzielności i wykonywania czynności samoobsługowych:

– wykonuje samodzielnie czynności higieniczne,

– dba o czystość osobistą i estetykę swojego wyglądu,

– utrzymuje porządek w otoczeniu,

– potrafi samodzielnie się ubierać i rozbierać, dba o osobiste rzeczy i nie naraża ich na zgubienie,

– zależy mu na doprowadzeniu pracy do końca.

3. w zakresie rozwoju intelektualnego:

 – rozpoznaje i nazywa poznane przedmioty oraz potrafi wyjaśnić do czego służą,

 – wyodrębnia i umie opisać cechy przedmiotów,

– dokonuje podziału zbiorów na podzbiory według różnych cech elementów np. kształtu, wielkości, koloru

– tworzy zbiory na podstawie pojęć ogólnych,

 – rozumie sens informacji podanych w formie uproszczonych rysunków,

– porządkuje i opowiada historyjki obrazkowe, uwzględniając zauważone związki przyczynowo-skutkowe.

  1. w zakresie umiejętności matematycznych

– określa prawą i lewą stronę ciała,

– umie wymienić i wskazać wszystkie części ciała,

– ustala położenie przedmiotów w przestrzeni, stosując właściwe zwroty,

– posługuje się pojęciami dotyczącymi położenia przedmiotów w odniesieniu do własnego ciała, ® liczy obiekty i rozróżnia błędne liczenie od poprawnego

– posługuje się liczebnikami porządkowymi w znanym sobie zakresie,

 – porządkuje zbiory w ciągu malejącym i rosnącym,

– wykonuje działania dodawania, i odejmowania licząc konkretne przedmioty,

 – rozpoznaje i nazywa kształty figur geometrycznych: koło, kwadrat, prostokąt, trójkąt.

  1. w zakresie układów rytmicznych i następstwa czasu:

– umie kontynuować rytm, układając kolejne sekwencje,

– używa poprawnie nazw pór dnia: rano, południe, wieczór,

– rozumie i stosuje określenia następstwa czasu: wczoraj, dzisiaj, jutro,

– wymienia nazwy dni tygodnia w prawidłowej kolejności,

– zna nazwy pór roku i wymienia je w prawidłowej kolejności.

  1. w zakresie percepcji wzrokowej:

– wskazuje co najmniej 6 szczegółów, którymi różnią się 2 obrazki,

– zauważa, jakie nastąpiły zmiany we wcześniej oglądanym układzie elementów,

 – potrafi połączyć barwne obrazki z ich konturowymi odpowiednikami,

– spostrzega takie same symbole i znaki graficzne,

– układa budowle z klocków według podanego wzoru,

– układa obrazek z części.

  1. w zakresie percepcji słuchowej:

– rozpoznaje i nazywa słyszane odgłosy i dźwięki,

 – wyodrębnia wyrazy w zdaniu i potrafi je policzyć,

– dzieli wyraz na sylaby,

– wyodrębnia głoski na początku i na końcu słowa (wie np., że wyraz „but” zaczyna się na „b”, a kończy na „t”),

– potrafi wymienić głoski w krótkich słowach jak: „las”, „woda”,

– potrafi złożyć proste słowo w całość z usłyszanych głosek.

  1. w zakresie sprawności ruchowej:

– utrzymuje prawidłową postawę ciała podczas stania, siedzenia, chodzenia i biegania,

– chodzi na czworakach, zmieniając kierunek i pokonując przeszkody,

 – rzuca, chwyta i toczy przybory,

– podskakuje i przeskakuje przeszkody,

– wykonuje poprawnie ćwiczenia według pokazu instrukcji słownej.

  1. w zakresie sprawności manualnej:

– potrafi precyzyjnie narysować po linii i wykropkowanym śladzie,

– trzyma prawidłowo ołówek, kredkę,

– dostosowuje nacisk do przyboru, z którego korzysta w czasie rysowania

– sprawnie posługuje się nożyczkami.

  1. w zakresie koordynacji wzrokowo-ruchowej:

– umie pokolorować obrazek wg podanego kodu,

– rysuje szlaczki zgodnie z podanym wzorem, zachowując prawidłowy kierunek od strony lewej do prawej,

– potrafi określić miejsce na kartce papieru,

– rysuje na kratkowanym papierze zgodnie z podanym wzorem.

 Dziecko, które osiągnęło dojrzałość szkolną powinno mieć opanowane powyższe czynności, ale niekoniecznie wszystkie i na równie wysokim poziomie. Wystarczy jeżeli radzi sobie z większością. Oczywiście im jest ich więcej tym lepszy start. Jest prawie niemożliwe, aby dziecko zwłaszcza 6-letnie spełniało wszystkie wyżej wymienione warunki i to na najwyższym poziomie.

Jakie nieprawidłowości rozwojowe występujące u dziecka mogą zaniepokoić rodziców?

 – ma wadę wymowy (nieprawidłowa artykulacja wielu głosek) i utrudniona komunikacja werbalna,

– przekręca wyrazy, popełnia błędy gramatyczne,

– ma problem z zapamiętaniem wierszyków, piosenek, nazw dni tygodnia, więcej niż jednego polecenia,

– nie potrafi dokonać podziału słowa na sylaby,

– nie wyodrębnia głoski w nagłosie słowa,

– nie potrafi głoskować nawet krótkich słów,

– rudności sprawiają mu wszelkie układanki, mozaiki (unika ich),

 – wykazuje się nieporadnością w rysowaniu, w posługiwaniu się nożyczkami,

– ma trudności z dokładnym odwzorowywaniem prostych szlaczków,

– z trudem zapina guziki oraz wykonuje wszelkie czynności manipulacyjne,

– jest oburęczne, trzyma ołówek to w lewej to w prawej ręce,

– źle funkcjonuje w zabawach ruchowych, ma trudności z uczeniem się jazdy na rowerze, hulajnodze,

– nie przestrzega reguł życia w zbiorowości,

– łatwo się rozprasza,

– potrzebuje stałej uwagi,

– jest lękliwy, małomówny,

– nie potrafi nawiązać kontaktu z rówieśnikami oraz z dorosłymi spoza rodziny,

– nie interesuje się książkami i czytaniem, pisaniem,

– preferuje zabawę.

Dzień Dinozaura w grupie Niebieskiej.

26 lutego spędziliśmy cudowny dzień w krainie dinozaurów. Rozmawialiśmy o prehistorycznych stworach, które dawno temu zamieszkiwały naszą planetę. Zajęcia rozpoczeliśmy od prezentacji multimedialnej, która pomogła nam uporządkować wiadomości na temat dinozaurów. Później obejrzeliśmy film. Dzieci dowiedziały się kim jest paleontolog, skamielina, amonit. Poznały również bardzo trudne nazwy dinozaurów, ich wygląd, jak się poruszały i czym się żywiły.Następnie zajeliśmy się ” wydobywaniem”dinozaurów z piasku. Każde dziecko mało możliwość wybrać sobie obrazek dinozaura,a następnie pomalować farbami i ozdobić plasteliną. Zajęcia plastyczne zaowocowały ciekawymi pracami.

 

 

 

 

 

Kodowanie z Genibotem

Dziś nasze zajęcia uatrakcyjnił Genibot – robot, który musi zostać zaprogramowany, aby wykonał określone czynności. Można go programować za pomocą kart, oraz gestów. Na kartach nadrukowane są specjalne znaczniki, dzięki którym robot rozpoznaje jaka komenda przypisana jest do danej karty. Karty układamy a następnie przykładamy kolejno do każdej robota. Po wczytaniu całej sekwencji komend stawiamy robota na wybrane miejsce i Genibot wykonuje zaprogramowane polecenia. Ćwiczyliśmy układanie kodu bez powtórzeń (określona liczba komend-strzałek), a później ten sam kod z powtórzeniami (położenie jednej karty z poleceniem, a pod spodem cyfrę, która oznaczała ile razy robot daną czynność ma powtórzyć).

Była to świetna zabawa dla dzieci, ale również oswajanie z nowymi technologiami, rozwijanie logicznego myślenia, kształtowanie analitycznego myślenia oraz wyobraźni.

Opracowała: Marcela Zagrobelny